สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของฉัน อยากมาปรึกษาเพื่อนๆค่ะ ว่า เราควรจะทำยังไงกับชีวิต เราไม่รู้จะต้องตัดสินยังไงคะ
เราเกิดมาในฐนะปานกลาง พ่อเเม่เข้มงวดมาก เข้มงวดทุกอย่าง ไม่ให้เรามีเเฟนไม่ให้เรากลับบ้านเย็น ไม่เราทำกิจกรรมในมหาลัย ไม่เคยให้ออกไปไหนกับเพื่อนเลยค่ะ ที่บ้านมีพื้นฐานเป็นคนก้าวร้าวค่ะ บ้านเราทะเลาะกันหนักมากทุกวัน จนคนข้างบ้านเริ่มเอือมระอา เราพยายามทำทุกอย่าง อยากมีครอบครัวดีดีแบบคนอื่นเขา พ่อเเม่เราไม่เคยเข้าใจอะไรเลยค่ะ เวลาเรามีเครื่องสำอางค์ เสื้อผ้าใหม่เเกจะยึดหมดคะ ไม่ให้เราใช้ จนเราต้องเเอบต้องซ่อน มันเป็นธรรมดาคะ ที่เราอยากจะสวยอยากเเต่งหน้า เเต่เขาไม่เคยเข้าใจเลยค่ะ เวลาเรามีปัญหาที่อยากจะปรึกษา เเกมักจะตอบกลับ มาด้วยการตวาด มันเลยทำให้เราเเละพ่อเเม่เกิดช่องว่างค่ะ เราไม่อยากอยู่กับพ่อเเม่ มันไม่มีความสุขเลยคะ เวลาเราทะเลาะกันเขาจะอละวาดเสียงดัง ปของทำลายของค่ะ มันทำให้เรากดดันเเละเครียดมากๆ บ้านเราไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย ปีใหม่ สงกรานต์ วันเกิดไม่เคยกินข้าวครอบครัวค่ะ เรามีพี่ชาย 3 คน ก็ไม่สนิทกันค่ะ เพราะถูกเลี้ยงมาแบบนี้ เรากับพี่ชายเเทบไม่เคยคุยกันเลยค่ะ ถ้าคุยก็น้อยมาก จนวันนึงเรามีเเฟนค่ะ เเฟนเราเป็นผู้ใหญ่ นิสัยผู้ใหญ่ค่ะ เขาเข้ามาเปลี่ยนชีวิตฉันเลยนะค่ะ ให้ฉันเป็นคนที่ดีขึ้น เราไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าหรอกค่ะ พ่อเเม่เราไม่เคยให้เราออกไปไหน จะเจอกันทีคือต้องเเอบไปเจอค่ะ เจอกันเดือนละ ครั้ง หรือ สองครั้งค่ะ พ่อเเม่เราเคยจับได้ เขาก็โทรไปอาละวาดค่ะ เเฟนเราก็บอกว่า พี่จะอดทนน่ะ พี่จะทำงานเก็บเงินให้พ่อเเม่เราเห็น เราสงสารเเฟนเรามากเลยค่ะ เราควรทำไงดีค่ะ พยายามเปิดใจหลายครั้งกับพ่อเเม่ในทุกๆเรื่อง มันก็เเย่กว่าเดิม เลาพ่อเเม่โทรหาเรา เวลาเราไปเรียน เราจะระเเวงมากเลยค่ะว่าจะโทรมาว่าอะไรเราหรือป่าว ยังไงรบกวนช่วยเเสดงความคิดเห็นหน่อยน่ะค่ะ เครียดมาก ขอบคุณค่ะ #ถ้าพิมพ์ผิดยังไงขอโทษด้วยน่ะค่ะ เรารีบพิมพ์มากเลย
ช่วยด้วยคะ เครียดเรื่องพ่อเเม่มาก อยากเป็นลูกที่กตัญญู เเต่ชีวิตในครอบครัวไม่มีความสุขเลยค่ะ
เราเกิดมาในฐนะปานกลาง พ่อเเม่เข้มงวดมาก เข้มงวดทุกอย่าง ไม่ให้เรามีเเฟนไม่ให้เรากลับบ้านเย็น ไม่เราทำกิจกรรมในมหาลัย ไม่เคยให้ออกไปไหนกับเพื่อนเลยค่ะ ที่บ้านมีพื้นฐานเป็นคนก้าวร้าวค่ะ บ้านเราทะเลาะกันหนักมากทุกวัน จนคนข้างบ้านเริ่มเอือมระอา เราพยายามทำทุกอย่าง อยากมีครอบครัวดีดีแบบคนอื่นเขา พ่อเเม่เราไม่เคยเข้าใจอะไรเลยค่ะ เวลาเรามีเครื่องสำอางค์ เสื้อผ้าใหม่เเกจะยึดหมดคะ ไม่ให้เราใช้ จนเราต้องเเอบต้องซ่อน มันเป็นธรรมดาคะ ที่เราอยากจะสวยอยากเเต่งหน้า เเต่เขาไม่เคยเข้าใจเลยค่ะ เวลาเรามีปัญหาที่อยากจะปรึกษา เเกมักจะตอบกลับ มาด้วยการตวาด มันเลยทำให้เราเเละพ่อเเม่เกิดช่องว่างค่ะ เราไม่อยากอยู่กับพ่อเเม่ มันไม่มีความสุขเลยคะ เวลาเราทะเลาะกันเขาจะอละวาดเสียงดัง ปของทำลายของค่ะ มันทำให้เรากดดันเเละเครียดมากๆ บ้านเราไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย ปีใหม่ สงกรานต์ วันเกิดไม่เคยกินข้าวครอบครัวค่ะ เรามีพี่ชาย 3 คน ก็ไม่สนิทกันค่ะ เพราะถูกเลี้ยงมาแบบนี้ เรากับพี่ชายเเทบไม่เคยคุยกันเลยค่ะ ถ้าคุยก็น้อยมาก จนวันนึงเรามีเเฟนค่ะ เเฟนเราเป็นผู้ใหญ่ นิสัยผู้ใหญ่ค่ะ เขาเข้ามาเปลี่ยนชีวิตฉันเลยนะค่ะ ให้ฉันเป็นคนที่ดีขึ้น เราไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าหรอกค่ะ พ่อเเม่เราไม่เคยให้เราออกไปไหน จะเจอกันทีคือต้องเเอบไปเจอค่ะ เจอกันเดือนละ ครั้ง หรือ สองครั้งค่ะ พ่อเเม่เราเคยจับได้ เขาก็โทรไปอาละวาดค่ะ เเฟนเราก็บอกว่า พี่จะอดทนน่ะ พี่จะทำงานเก็บเงินให้พ่อเเม่เราเห็น เราสงสารเเฟนเรามากเลยค่ะ เราควรทำไงดีค่ะ พยายามเปิดใจหลายครั้งกับพ่อเเม่ในทุกๆเรื่อง มันก็เเย่กว่าเดิม เลาพ่อเเม่โทรหาเรา เวลาเราไปเรียน เราจะระเเวงมากเลยค่ะว่าจะโทรมาว่าอะไรเราหรือป่าว ยังไงรบกวนช่วยเเสดงความคิดเห็นหน่อยน่ะค่ะ เครียดมาก ขอบคุณค่ะ #ถ้าพิมพ์ผิดยังไงขอโทษด้วยน่ะค่ะ เรารีบพิมพ์มากเลย