หนูอายุ21 ทำงานโรงงาน ทำงานมาได้2 ปีกับที่นี้ ปีแรกทำกับหัวหน้างานอีกคนค่อนข้างดีมากๆพอมาปีนี้ได้เปลี่ยนหัวหน้าใหม่เป็นคนต้นเรื่องนี้ หน้างานค่อนข้างหนักกว่าคนอื่น รับคนมาช่วยตรงหน้างานก็ไม่มีใครอยู่ได้ออกตลอดจนเราต้องแบกภาระงานทั้งที่จริงมันต้องทำ2คน กลายเป็นเราที่ต้องเป็นตัวหลัก ช่วงนี้บริทษมีนโยบายเกี่ยวกับโควิคว่าใครป่วยไม่สบายไม่ต้องเข้ามาในโรงงาน เพราะมีการระบาดในโรงงานจำนวนมาก พอวันหนึ่งเราป่วยเราเลยบอกแกตอนทำงานว่าพี่หนูไม่ค่อยจะดี พรุ่งนี้ถ้าหนูไหวหนูจะมานะถ้าไม่ไหวหนูขอลา เพราะเป็นไข้หนาวสั่น คำตอบที่ได้คือมานะต้องมาช่วยกันทำงาน วันถัดมาเราก็มาช่วยคิดว่ายังไหว ไม่มีคนดูแลหน้างานด้วยแต่พอมาทำแล้ว เป็นหนักกว่าเดิมเลยขอออกโอในช่วงเย็น พอเดือนถัดมาเราป่วยอีก ขอบอกก่อนว่าเราป่วยบ่อยมากๆแต่ไม่เคยลางาน พอเดือนถัดมาป่วยอีกรอบเพราะทอมซินอักเสพ คอบวมไข้ขึ้นเลยโทรลาแก คำตอบที่ได้คืออใครจะทำงานให้เขา ป่วยอีกแล้วเป็นอะไรอีกอ่อนแอขี้โรคจริง พอเราบอกอาการกลับตอบเออ ไปหาหมอตัดสาย พูดน้ำเสียไม่พอใจมากๆที่เราทำงานให้เขาไม่ได้
😢หน้างานหนักเราพอไหวแต่มาเจอแบบนี้ควรหาที่ใหม่ดีไหม  เราทำงานได้เป้าตลอดเกินเป้าหมายตลอด
หรือควรแก้ไขยังไงดี บ้างครั้งคำพูดแกทำเราเสียความรู้สึก จนร้องไห้ก็มี