เริ่มกันเลยละกัน คือเราค่อนข้างเป็นทุกข์มากๆๆ แบบว่าเราชอบแคร์คนอื่นมากเกินไปจนไม่ได้แคร์ตัวเองเลย แล้วแบบพอเพื่อนเป็นอะไรเราก็จะนอยด์ละว่าเพื่อนโอเครกับเราป่ะว่ะ คือชอบคิดไปเองอะไรแบบนี้ แต่พอมารู้ความจริงก็สบายใจขึ้นนะ ช่วงนี้แบบว่าเรียนออนไลน์อยู่บ้านทุกวันไม่ได้ไปรร.แล้วก็ไม่ได้เจอเพื่อนเวลาเพื่อนเป็นอะไรเราไม่รู้เลยว่าเค้าคิดยังไง ถ้าไปรร.ก็ยังรู้ว่าเออเพื่อนไม่โอเครเรื่องอะไรคือถามกันตรงๆได้ แต่พอมาแบบนี้อยู่บ้านเวลาเพื่อนเป็นอะไรเราก็ไม่กล้าทักไปถามเพราะกลัวว่าเพื่อนจะไม่ตอบ เราเป็นคนชอบคิดมาก คิดทุกอย่าง เก็บทุกอย่างาใส่ใจจนบางทีตัวเองเครียด เป็นทุกข์ เหนื่อย นอยด์ เราชอบคิดมากเรื่องเพื่อนบ่อยมากๆ บางทีเราแคร์เค้านะแคร์มากด้วย แต่รู้สึกว่าเพื่อนไม่แคร์เราเลยอ่ะ เหนื่อยเหมือนกันนะ คือเราอยู่ ม.5 แล้วรู้สึกว่ายิ่งโตยิ่งมีเรื่องบั่นทอนจิตใจเรา กลุ่มเรามี 7 คน แล้วก็จะสร้างกลุ่มคุยกันในแชทไรงี้ เราดูตลอดนะว่าใครมาอ่านแชทแล้วบ้าง ตั้งแต่ย้ายรร.ตอนม.4 ถึงปัจจุบันเราคิดว่าเราจะเจอเรื่องดีๆ แต่เราคงหวัง คงเพ้อเจ้อไปเองอ่ะ แบบทุกเทอมจะต้องมีเพื่อนคนใดคนนึงงอน แล้วก็งอนนานด้วยเราโคตรเบื่อเลยมันทำให้เราคิดมาก จนบางทีอยากย้ายรร.ไม่ก็ไปไหนก็ได้ที่ไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้อ่ะ คือเราเป็นทุกข์กับเรื่องนี้มาก แล้วเทอมนี้ล่าสุดก็มีเพื่อนงอนไป เราเข้าใจเพื่อนแหละ แต่แบบเราก็นอยด์นะ แต่เราก็ทำได้แต่เก็บเอาไว้อ่ะไม่ได้พูดออกไปกลัวว่าเรื่องมันจะแย่กว่าเดิม แล้วเพื่อนคนที่งอนล่าสุดก็แบบไม่อ่านแชทกลุ่มเลยเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะ เรามีลางสังหรว่ากลุ่มเราจะแตก(แต่ขอให้อย่าเป็นจริงเลย) คืออะไรนิดอะไรหน่อยก็คือไม่ได้เลยอ่ะ เวลาเพื่อนคนไหนแชร์อะไรในเฟสเราก็ไม่กล้าที่จะไปเมนต์ เพราะว่าเราเคยเมนต์ไปแล้วเพื่อนไม่ตอบเมนต์เราแต่ตอบเมนต์ของคนอื่น เรานอยด์นะแต่ไม่พูดดีกว่าหลังจากนั้นเราก็แค่กดไลค์ให้เฉยๆ มันมีอีกหลายเรื่องแหละที่ทำให้เรานอยด์ เช่นแบบเราทักไปถามในกลุ่มเรื่องงานไม่มีใครตอบเราสักคนเลยจนเราได้คำตอบจากเพื่อนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มอ่ะ กว่าเพื่อนจะมาอ่านมาตอบกันเป็นชั่วโมงเลย แต่เวลาเพื่อนคนอื่นทักมาเรื่องไร้สาระก็เห็นมีแต่คนเข้ามารีบตอบเลย เราเลยคิดว่าเราแคร์เพื่อนทุกคนนะแคร์มากด้วย แต่จิงๆแล้วเพื่อนก็ไม่ได้แคร์เราขนาดนั้นหรือไม่บางทีก็ไม่ได้แคร์เลย แล้วก็มีเรื่องเพื่อนเก่าตอนม.ต้นด้วยคือแบบเรารู้สึกว่าเพื่อนเปลี่ยนไปทุกอย่างเลย แต่ตัวเราเราก็เปลี่ยนไปนะแบบเวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน เรายังแคร์เพื่อนเหมือนเดิม แต่เพื่อนเก่าเราเรารู้สึกว่าเค้าไม่แคร์เราแล้วเวลามีอะไรที่จะให้เราช่วยก็รีบทักมาเลย แต่พอเราทักไปจะปรึกษาอะไรก็ตอบช้า หรือไม่บางทีก็ดองแชทเราไว้ เราค่อนข้างเบื่อเลยพอมีอะไรเกี่ยวกับเรื่องเพื่อนเราไม่สบายใจเลยคือใจจิงเราอยากปลงกับเรื่องเพื่อนนะ แต่มันก็ทำไม่ได้ หรือว่านิสัยเราไม่ดีรึป่าวเพื่อนเราก็เลยไม่แคร์เรา ถ้าเพื่อนทุกคนอ่านความรู้สึกเราได้คงจะดีเนอะ จะได้รู้ว่าเรานอยด์นะ หลายเรื่องด้วยแต่ที่เราไม่พูดเพราะกลัวว่าจะผิดใจกัน จะทะเลาะกันเราเลยเก็บไว้คนเดียวดีกว่า คือถ้ามีคนมาอ่านเราอยากรู้ว่าจะทำยังไงให้เราเลิกคิดมากเรื่องเพื่อน แบบแคร์แค่พอดีไม่แคร์เยอะเกินไป เราชอบเเคร์คนอื่นมากสะจนเราเป็นทุกข์ เหนื่อยมากเลยนะตอนเราอยู่คนเดียวหรือยู่กับครอบครัวเรารู้สึกดีแล้วก็มีความุขมากเพราะเค้ารู้ใจเรา แต่พอเรามาอยู่กับเพื่อนมันมีเรื่องที่ต้องให้คิดตลอดเวลาเลย มีปัญหากันบ่อยอะไรแบบนี้จนเราโคตรจะเบื่อเลย จิงเราแค่อยากมาระบายแหละเราอึกอัดใจมากไม่รู้จะไปพูดใก้ใครฟังดี ถ้าใครมาอ่านก็ช่วยเราหน่อยนะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วเราเหนื่อย อยากมีความสุข แบบไม่ต้องมีเรื่องอะไรให้คิดเลย 
#ถ้าเราพิมพ์คำไหนผิด หรือว่าพิมพ์แล้วอาจจะงงๆเราขอโทษด้วยนะ พอดีเราพึ่งเริ่มเล่นนะ แล้วก็ถ้ามีคนมาตอบเราก็ขอบคุณล่วงหน้านะ