อายุ40ค่ะทดลองงานในห้างแห่งหนึ่งชอบน้องคนนึงค่ะอายุน่าจะไม่ถึง30ปีเราก็เขินทุกครั้งที่เจอแต่ทำไมเราต่างคนต่างเขินกันต่างทำตัวไมถูก เราเองก็ไม่อยากมีใครช่วงนี้ให้มีงานทำก่อนหรืออาจจะไม่อยากมีใครไปเลยก็ได้ แต่สถานการณ์ตอนนี้คือยิ่งภาวนาไม่ให้เจอก็ยิ่งเจอ เพราะอึดอัด ทำตัวไม่ถูก มีอยู่วันนึงเขาทำงานอีกฝั่งนึงไม่มาให้เห็นหน้า พอเจอกันตรงตรวจจุดตรวจ เราก็เก็บอาการไม่อยู่สิเขินหน้าแดงดีนะมีแมสปิดไว้พอจะเก็บอาการได้บ้าง แต่วันนี้น้องก็มาทำให้เห็นหน้าตลอด มันอึดอัดค่ะ ส่วนเราเองก็ไม่เคยมีรักแบบเรารักกันซักที มันมีความสุขแบบบอกไม่ถูกก็ชอบน้องเขาไปแล้วสิมันก็อยากลองเป็นฝ่ายเริ่มก็น่าเกลียด เราเองก็อายุมากแล้ว อายุห่างกันมากเกินไปด้วยค่ะบางทีก็อยากจะเข้าไปทักว่า เอ้ยน้องชอบพี่เหรอ...จะได้ลดความเกร็งเวลาเจอกัน ใจมันตุ้มๆต่อมๆเวลาเจอหน้ากัน จะมีวิธีไหนให้เราเลิกชอบเขาได้ไหมคะและไม่ต้องรักใครเลยได้ไหมคะ