พังพอนกินปูได้ขโมยคฤหาสน์ของเด็กลึกลับคนนึงมา วันนี้ก็ไปสำนักงานที่ดิน

เจ้าหน้าที่ "มาโอนคฤหาสน์ที่เจ้าขโมยมาอย่างถูกกฎหมายงั้นดิ"

พังพอนกินปู "ถูก จัดไปให้ไว"

เจ้าหน้าที่ "คฤหาสน์หลังนี้เรารู้จักดี มีอายุกว่า 200 ปีแล้ว"

พังพอนกินปู "จะว่าว่ามีผีอีกดิ ก็ไม่พ้นมุขเนี้ยเฮ้อ"

เจ้าหน้าที่ "ถ้าบ้านไม่มีผีแล้วจะให้มีไร อย่างว่า"

เมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว พังพอนกินปูจึงได้ชวนเพื่อนปูจั๊กจั่นมากินไรที่บ้าน

พังพอนกินปู "วันนี้จัดเต็มเบย"

ปูจั๊กจั่น "เจ้าคงไม่กินเราใช่มะ"

พังพอนกินปู "ได้ เดี๋ยวเราเอาสากมาทุบก้ามเจ้าเพื่อแสดงความจริงใจเลย"

ปูจั๊กจั่นเห็นท่าไม่ดีเลยวิ่งลงชั้นใต้ดิน พลันสะดุดไปชนกำแพงที่แปะวอลเปเปอร์

ปูจั๊กจั่น "นี่มัน..."

ก็พบว่าวอลเปเปอร์ขาดออกมีห้องลับอยู่ข้างใน

พังพอนกินปู "ดี งั้นไปสำรวจกัน"

ข้างในมีภาพงานศิลปะมากมาย ทั้ง 2 เลยเอาไปขายได้เงินมาจำนวนมาก

ปูจั๊กจั่น "เรารวยกันขนาดนี้จะเอาเงินไปทำไรดี"

พังพอนกินปู "เราจะเอาไปซื้อเครื่องปรุงอาหารมา"

ปูจั๊กจั่น "ไม่ซื้ออาหาร เพราะมีอยู่ตรงหน้านี่แล้วงั้นดิ"

พังพอนกินปู "ไร เจ้าเป็นเพื่อนเรานะ เราไม่กินเจ้าหรอก"

ปูจั๊กจั่น "เปล่า ข้าง ๆ เรามีน่องไก่เพิ่งซื้อมาน่ะ แต่เจ้าพูดงี้ก็แสดงว่า..."

พังพอนกินปู "ได้ สากพร้อมแล้ว เราจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจละ"

ตอนนั้นเองไก่ฟ้าหน้าเขียวก็เดินผ่านมา

ไก่ฟ้าหน้าเขียว "เราไม่มีเพื่อนเบย เราเป็นเพื่อนกะเจ้า 2 คนได้มะ"

พังพอนกินปู "ได้อยู่แล้ว ดี งั้นต้องฉลอง ปูจั๊กจั่น เอาน่องไก่เจ้ามา เดี๋ยวเราไปปรุงอาหารเลี้ยงเพื่อนใหม่เสียหน่อย"

ปูจั๊กจั่น "เราซื้อมาแค่น่องเดียว ดูท่าจะไม่พอเลี้ยงเสียแล้ว"

พังพอนกินปู "งี้ก็ต้องหาน่องไก่มาเพิ่มงั้นดิ"

ไก่ฟ้าหน้าเขียว "ไม่มายนะ จะเป็นน่องของไก่ไรก็ได้"

ปูจั๊กจั่น "ใกล้ ๆ มีอยู่ 2 น่อง ก็คนละน่องพอดีเบย"

พังพอนกินปู "ลงตัวมาก ถ้ามีปูมาเพิ่มเป็นกับแกล้มด้วยละก็นะ"

ไก่ฟ้าหน้าเขียว "ฟังงี้แล้วหิวเนื้อพังพอนขึ้นมาเบย"