คือว่าเราเป็นลูกที่พ่อแม่แยกทางกันพ่อกับแม่เราแยกทางไปมีครอบครัวใหม่หมดตั้งแต่นั้นมาเราก็อยู่กับยายและแม่ส่วนแม่ก็มีสามีใหม่แล้วก็มีน้องเป็นผู้ชายส่วนพ่อเราก็มีภรรยาใหม่เหมือนกันแล้วก็มีน้องแต่เป็นผู้หญิงตอนนั้นเราอยู่กับยายแค่สองคนส่วนแม่กับน้องอยู่กับสามีใหม่และพ่อก็อยู่กับภรรยาใหม่พอเราขึ้นป.3แม่เราก็เอาน้องมาอยู่กับเราและยายเพื่อที่แม่จะไปทำงานมีแต่ยายกับแม่แล้วก็สามีใหม่แม่ที่ส่งเงินมาให้ทุกเดือนตอนนั้นพ่อเราไม่เคยให้เงินเราเลยแม้กระทั่งวันพ่อและวันแม่เรายังไม่มีคนไปเลยพ่อเราโตขึ้นมาอยู่ประมาณป.6พอพ่อกลับมาจากทำงานที่ต่างจังหวัดพ่อเราก็จะให้ครั้งละร้อยและพอโตขึ้นมาประมาณม.3พ่อเราจะกลับมาบ้านทุกเทศกาลและจะให้ครั้งละ500ร้อยแต่ลูกของพ่ออีกคนกับได้ทุกเดือนพอขึ้นม.4เราเริ่มเปิดบัญชีตอนนั้นพ่อก็รู้ว่าเรามีบัญชีธนาคารแต่พ่อไม่เคยถามเลยว่าเลขบัญชีอะไรทีลูกของพ่อกับภรรยาใหม่โอนเข้าให้ทุกเดือนเราไม่มีคนสอนการบ้านไม่มีคนให้คำปรึกษาเวลาเรามีเรื่องเครียดเราก็แอบร้องไห้คนเดียวเราโคตรไม่มีความสุขเลยทั้งที่เราก็มีพ่อมีแม่ไม่เหมือนกับคนที่ไม่มีพ่อไม่มีแม่แต่เขาก็ยังมีความสุขได้แม้แต่เบอร์โทรของพ่อเราก็ยังไม่มีเลยตอนเราอยู่ม.1พ่อบอกว่าถ้าได้เกรดเฉลี่ย3.00ขึ้นไปพ่อจะซื้อสร้อยทองให้เราก็ตั้งใจเรียนจนได้เกรดเฉลี่ย3.47เราดีใจไว้แล้วล่ะแต่พอเราไปบอกพ่อ พ่อก็เฉยๆเราก็คิดว่าไม่เอาก็ได้แต่พอขึ้นม.3เราสอบได้ที่1พ่อก็บอกว่าจะซื้อสร้อยทองให้ถ้าได้ที่1อีกแต่หลังจากนั้นเราก็พยายามแต่ก็ทำไม่ได้ยายเราเลยบอกว่าถ้าจะซื้อให้ก็ซื้อให้นานแล้วไม่ต้องเอาเกรดมาอ้างตั้งแต่นั้นเราก็ไม่อยากได้อะไรจากพ่อเลยมีวันหนึ่งย่าบอกให้สอนการบ้านลูกที่เป็นภรรยาใหม่ของพ่อแต่ตอนนั้นเราไม่ว่างลูกภรรยาใหม่ของพ่อเลยไปฟ้องพ่อเราตอนนั้นย่ามาเล่าให้ยายเราฟังยายเลยมาเล่าให้เราฟังคือเราโกรธมากตอนเด็กเราไม่มีคยสอนการบ้านเราต้องทำเองตลอดอะไรที่ไม่เข้าใจเราก็ทำมั่วๆตอนนั้นเกรดเราตํ่ามากทั้งที่ลูกของภรรยาใหม่พ่อได้ไปเรียนโรงเรียนเอกชนได้เรียนพิเศษเราโกรธพ่อมากที่รักแต่ลูกคนนั้นแล้วเราก็น้อยใจพ่อกับย่ามากเราอยากเรียนครูแต่พ่อกับย่ากับบอกว่าไม่มีเงินส่งทีลูกของพ่อส่งเงินเข้าบัญชีให้เดือนละพันแต่เราได้แค่ช่วงที่มีเทศกาลรวมปีหนึ่งยังไม่ถึง3000เลยทั้งครอบครัวนั้นก็คงมีแต่ปู่ที่รักเราจริงตอนไปโรงเรียนมีใบทุนหรือใบต่างที่พ่อแม่ต้องเซ็นเรายังได้เซ็นเองเลยเราต้องพยายามเขียนลายมือไม่ให้ตรงกับของเราพอมาวันนี้ย่ามาเล่าให้ยายเราฟังว่าพ่อน้อยใจเราที่เราไม่ไปหาตอนที่พ่อกลับมาจากทำงานแล้วบอกว่าเราไม่รักพ่อเราน้อยใจมากที่พ่อพูดแบบนี้เราควรจะรู้สึกยังไงที่บอกว่าเราไม่รีกพ่อเราอยู่บ้านคนละหลังกับพ่อนะเราอยู่กับแม่ ยาย ตา ลูกของแม่ แล้วก็สามีใหม่แม่ ส่วนพ่อเราอยู่กับ ย่า ปู่ ลูกของพ่อ แล้วก็ภรรยาใหม่พ่อ ตั้งแต่พ่อแม่เราแยกทางกันเราอยู่กับยายมาตลอดเรารักยายมากกว่าพ่อแม่ที่ทำให้เราเกิดมาซะอีกเราขอคำปรึกษาหน่อยค่ะว่าเราควรรู้สึกยังไงกับพ่อ
ขอถามครอบครัวที่มีปัญญาหาเรื่องพ่อแม่แยกทางกันหน่อยค่ะ