ป้าเขากังวลค่ะ เจอกันทีไรก็บ่นตลอดว่า เกษียณแล้วจะพอกินหรือเปล่าก็ไม่รู้
ปัจจุบัน ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ ก็ไกลกันพอสมควร แต่อยู่จังหวัดเดียวกัน
ป้าคำนวณแล้ว เกษียณตุลานี้ จะได้บำนาญประมาณเดือนละสามหมื่นกว่าๆ
ไม่มีหนี้ค่ะ ป้าอยู่คนเดียว มีบ้านหลังเล็กๆ ที่ย่าทิ้งไว้ให้ ป้าไม่ได้แต่งงานค่ะ

เราสนิทกับป้ามาก เพราะเราโตมากับป้า
ช่วงที่แม่ทำงาน เมื่อไหร่ที่ต้องไปต่างจังหวัด แม่ก็เอาเราไปฝากป้า ค้างกับป้าคืนนึงบ้าง สองคืนบ้าง
ป้าก็เอ็นดูเรามาก

ที่จริงก็ปลอบใจป้ามาตลอดว่า เงินน่าจะพอนะ เพราะคนเกษียณไม่น่าจะมีค่าใช้จ่ายเยอะ
เพราะไม่ต้องเดินทาง ไม่ต้องมีภาษีสังคม หรือถ้ามีบ้าง ก็ไม่เยอะแล้ว 
อีกอย่าง ป้าเบิกค่ารักษาพยาบาล แต่ก็ต้องจ่ายส่วนต่างครั้งละหลักร้อยบ้าง หลักพันบ้าง
ซึ่งไม่น่าจะเกินวงเงินบำนาญที่ได้รับ

ป้าคิดจะมีอาชีพหลังเกษียณเหมือนกัน แต่เก่งไม่สุดสักทางค่ะ
ทำอาหารได้ แต่ไม่อร่อย
ป้าเคยบอกจะรับเลี้ยงเด็กเป็นรายวัน
แต่เราเห็นว่าเป็นงานที่ต้องรับผิดชอบชีวิตทั้งชีวิต เลยไม่อยากให้ทำ
เกรงว่าเผลอทำลูกเค้าเจ็บ หรืออะไรขึ้นมา จะยิ่งทำให้ลำบาก
แล้วก็ป้าจะขี้โรคนิดหน่อย
เลยไม่อยากให้ทำงานหนัก
กะว่า ถ้าป้าเกษียณ จะไปหาป้าให้ได้เดือนละสองครั้ง
เคยชวนมาอยู่ด้วยหลังเกษียณ ป้าก็เกรงใจแม่เรา
ซึ่งดูแล้ว แม่เราก็คงจะลำบากใจนะ ถ้าป้ามาอยู่จริงๆ
เพราะการมาอยู่แบบชั่วคราว กับมาอยู่ตลอดชีวิต มันต่างกัน

เลยรบกวนถามคนเกษียณ ที่มีเงินบำนาญค่ะ
ว่าวันๆ ใช้เงินเท่าไหร่ และมีวิธีบริหารเงินอย่างไร
ลำบากในแง่ไหนบ้าง
และหลานสาวคนนี้ ควรปลอบใจ หรือทำยังไงให้ป้าลดความกังวลลงได้บ้าง