จากการปฏิบัติธรรมการหลุดพ้นคือ ขันธ์ 5 ดับพ้นไป สลัดพ้นจากขันธ์ 5 พ้นไปจากชีวิต(รุป-นาม) ...มีความสงบสันติสุข(แต่ไม่ใช่สุขเวทนาด้วยพ้นจากรูป-นาม ขันธ์ 5 ไปแล้ว)ไม่มีกำหนดหมาย มีสภาวะเช่นนั้น ทรงอยู่เช่นนั้น เมื่อปรากฏชีวิตขึ้นใหม่เป็นเพียงส่วนเล็กๆ ก่อนแล้วค่อยขยายเต็มตั้งร่างกายด้วยชีวิตใหม่ครั้งแรก อีกครั้งจากจุดเล็กๆ ค่อยๆ ขยายเต็มร่างกายเป็นชีวิตใหม่    ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสลัดพ้นจากขันธ์ 5 ที่ผู้เพียงอ่านศึกษาทางสุตตะ และเพีบงจินตะ เข้าใจผิดคลาดเคลื่อนไปได้ง่าย

    แต่ก็อย่าว่าแต่ผู้ที่ศึกษาตำราอย่างเดียวเลยแม้แต่ผู้ที่ปฏิบัติธรรมอย่างมาก ถึงซึ่งความดับแห่งสมาธิ หรือแม้แต่ความดับ รูป-นาม  ของวิปัสสนาญานเบื้องต้น ไม่ใช่ ขันธ์ 5 ดับพ้นไป สลัดพ้นจากขันธ์ 5 พ้นไปจากชีวิต(รุป-นาม) จริงๆ ก็สามารถเข้าใจผิดคลาดเคลื่อนได้เลย.

   ดังนั้นจึงต้องมีสติปัญญาตรวจสอบกิเลสตนที่ปรากฏอย่างตรงไปตรงมา ปล่อยวาง ไม่เช้าข้างตน ปฏิบัติธรรมอยู่เนื่องๆ จนอย่างยิ่ง จนสิ้นสงสัยหรือข้อกังขาในที่สุดนั้นแล ด้วยกิเลสลดและไม่กลับคืนมาอีกตามส่วนแห่งการหลุดพ้นไปแต่ละครั้งนั้น อย่างชัดเจน