สวสัดีค่ะทุกคนนนน ก่อนอื่นก็อยากจะบอกว่าเราเป็นคนหนึ่งที่คลั่งผอมมากๆ หลังจากออกกำลังกายไปแค่2-3เดือน
จะอธิบายก่อนว่า เราไม่เคยลดน้ำหนักแบบคุมอาหาร หรือ ออกกำลังกาย เลย ย้ำว่าไม่เคยเลยสักครั้ง ก็กระทู้นี้อยากให้เพื่อนๆพี่ๆที่เข้ามาอ่าน หรือว่ามือใหม่ที่กำลังลดน้ำหนัก อยากจะบอกว่าต้องมีสติจริงๆ เพราะตอนนี้เรากำลังเสียใจกับการกระทำของตัวเองมากอยู่พอสมควร555

ขอบอกก่อนว่าเรายังไม่ได้มีการรักษานะคะ เราแค่สังเกตตัวเอง โรค Binge eating disorder หรือ บิ้นจ์ หรือง่ายๆคือ กินไม่หยุดมีอาการผิดปกติเหี่ยวกับการกิน

เรารู้ตัวมาสัก3-4อาทิตย์แล้วว่า เรามีภาวะเครียดจากการลดน้ำหนัก เนื่องจาก เราหักดิบ หักโหม และ ไม่รอบคอบพอ

อาการที่เราเป็นตอนนี้คือ อาการเครียดจากการคุมอาหาร และ ออกกำลังกาย

เรื่องคุมอาหาร เราคุมและคำนวณตามหลักเกณฑ์ เพียงแค่เราหักดิบมากเกิน
1.จากเมื่อก่อนกินข้าว2จาน ตัดขาดมาเหลือ 1ทัพพีโดยไม่ค่อยๆลดประมาณ หักดิบเหลือ1ทัพพีเลย
2.การหักดิบจากของที่ชอบ ย้ำว่าเราตัดขาด แบบขาดจริงๆ พอถึงจุดๆหนึ่งไม่ได้กิน2-3เดือน เกิดอาการอยาก สุดท้ายตบะแตก กินไม่ยั้ง
3.เคร่งจัด ไม่มีชีทเดย์ ด้วยเรากินแบบลดปริมาณไม่คลีน เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องมีชีทเดย์ สุดท้าย ตบะแตก!!

ส่วนเรื่องการออกกำลังกาย สำหรับเราคือช่วงแรกๆทุกวัน ย้ำว่า ทุกวัน วันละ1-2ชม.
พอผ่านไปสักพัก เริ่มไม่มีเวลา เหลือ1ชม.กว่าๆ เวท คาดิโอ สลับกัน

ถ้าถามว่าแล้วรู้ได้ไงว่าตัวเองเป็นโรคนี้ มโนไปเอง คิดมากรึป่าว คือ เราไม่เคยรู้ว่าโรคนี้มีอยู่บนโลกนี้เลย จนกระทั้ง เห็นข่าวพี่ไอซ์ศรัณยู เมื่อไม่นานมานี้ แล้วเริ่มสังเกตตัวเอง+ที่บ้านเริ่มถาม เราจะบิ้นอาทิตย์ละ3-4วันเลยค่ะ มันหนักมากสำหรับเราคือ เรากินทั้งๆที่ไม่หิว เรากินแบบไม่อิ่ม
กินแบบไม่เลือก และก็ กินแบบไม่สุข

มันไม่แฮปปี้เลยจริงๆค่ะ เราไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย เราอยู่ในภาวะเครียดหนักมาก ทุกครั้งที่เครียดจะกิน อย่างเช่นอาทิตย์นี้ ฤดูมังคุด ทุเรียน ปกติเราไม่ได้ชอบเลย เดินผ่านไปมาก็ไม่ได้อยากกิน จนเครียดจากการไม่ได้ออกกำลังกาย ลุกมากินตอนตี2 มังคุด1กิโล ทุเรียนเกือบ2ลูก ทั้งๆที่ไม่ได้อยากกิน กินเสร็จเครียด นอนไม่หลับ บางครั้งเป็นหนักขนาดกินผงโอวัลติน กินแบบไม่รู้สึกอร่อย แต่ขอให้ได้กิน ก็เริ่มรู้ตัวเลยหาข้อมูล

สำหรับใครที่อยากลองศึกษาโรคนี้ แนะนำให้ดูคลิปพี่ไอซ์ศรัณยู คือเราเครียดนะ เครียดมากๆ ที่ตัดสินใจมาลงกระทู้เพราะตั้งใจจะหยุดออกกำลังกายแล้วไปรักษาสุขภาพก่อน เรายังไม่ล้มเลิกจะผอมนะ แต่ตอนนี้คือเราโทรมมาก เพราะเราไม่นอนเลย ต้องกินยา ตอนนี้ยังไม่ได้ปรึกษาจิตแพทย์ เพราะแถวบ้านไม่มีโรงบาลที่รักษาโรคนี้ ตอนนี้ก็พยายามปรับมายเช็ตตัวเอง เยียวยาตัวเองไปก่อน

ก็อยากจะขอกำลังใจ หรือ ใครที่มีความรู้ก็อยากจะขอคำปรึกษา อยากหายจริงๆค่ะ ตอนนี้ปิดกระจกในห้อง ทิ้งสายวัด พยายามไม่ดูรูปร่างตัวเอง เพื่อไม่ให้เครียดไปกว่านี้

เอาจริงๆคือรู้ว่ามันยากมาก มันอยู่ที่ใจล้วนๆ แต่เราไม่ล้มเลิกแน่นอน เรารู้ว่าเราต้องลดแบบยั้งยืน ก็ไว้จะกลับมาออกกำลังกายอีก ขอไปรักตัวเองก่อน555