เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นลูกเจ้าของบ้าน ตัวเจ้าของบ้านทำงานข้างนอก ไม่ค่อยกลับมาบ้าน ที่บ้านเรามีอยู่ 4ครอบครัว 1ในนั้นมี ลูกของน้า และก็ครอบครัวน้า ลูกของน้าได้เสพตลอดเวลา มีการซื้อขายแบบไม่เกรงใจ และมีปัญหากันมาตลอด เราเป็นลูกของเจ้าของบ้านไม่มีสิทธิได้พูดอะไรเลย พูดไปก็มีแต่ปัญหา เพราะเขาคิดว่าเขาทำถูก และลูกของน้าเป็นผู้ชาย พอเกิดปัญหาอะไรก็หาเรื่องจะต่อยอย่างเดียว น้าก็เข้าข้างลูกตัวเองมากเพราะคิดว่าเขาถูกทั้งๆที่ผิด เราไม่มีใครเข้าข้าง เพราะพ่อกับแม่เราได้แต่รับฟัง แม่ก็ทำไรเขาไม่ได้เพราะยังไงเขาก็คือน้อง พอเราไม่อยากมีปัญหาเราเลยตัดจบไป เรา
พาเพื่อนมากินเล่นที่บ้านก็บ่นเราว่าอย่าเอามาตำรวจจะเห็นบ้านคนเยอะ กลัวไปอีก เราไม่อยากมีปัญหาก็ไม่พาเข้ามา แต่ทีเขาพาเข้ามาเราไม่มีสิทธิได้พูด บ่นไม่ได้ ทำไรเสียงดังเขาด่าว่าบ่น พอเขาทำเสียงดังเราบ่นไม่ได้ ความเกรงใจเรามี แต่เขากลับไม่มี