ประสบการณ์ เป็นผู้สัมภาษณ์งานครั้งแรก เข้าใจเลยว่า การลงสนามจริงของเด็กจบใหม่ ทำไมมันถึงยาก

กระทู้สนทนา

มนุษย์เงินเดือน ทรัพยากรบุคคล สัมภาษณ์งาน ชีวิตวัยรุ่น

วันนี้เรามีโอกาสได้เป็นกรรมการสัมภาษณ์งาน เข้าใจเลยว่า ตอนเราจบใหม่ๆ ทำไมการหางานมันถึงยาก

โดยเฉพาะ เด็กที่เรียนอย่างเดียวไม่เคยทำกิจกรรมหรืองานอะไรเลยระหว่างเรียน ต่อให้จบเกียรตินิยมก็หายากอยู่ดี

เราเพิ่งรู้ว่า ในหนึ่งคนสัมภาษณ์ เขาต้องเจอคนที่มาด้วยจุดประสงค์เดียวกันจำนวนมาก ถ้าเราเป็นหนึ่งในนั้น เป็นคนธรรมดาไม่ได้แย่ หรือโดดเด่นอะไร เขาจะจำเราไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ยิ่งงานที่ไม่ใช่งานที่ต้องใช้วุฒิเฉพาะ ต่อให้เกรดดีแค่ไหนก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสนใจเลยยยย ย้ำว่าเลยยยย

สิ่งที่เขาสนใจคือคุณเคยผ่านงานอะไรมาบ้าง หรือทำกิจกรรมอะไรตอนเรียน ที่เขาจะเอามาต่อยอดได้บ้าง ทัศนคติต่องานที่เคยทำเป็นอย่างไร การแต่งตัว มนุษย์สัมพันธ์ ความสุภาพ กาละเทศะ ไหวพริบ ความเร็วในการคิด การตอบคำถาม และเจาะลึกบ้างในงานหรือกิจกรรมที่คุณเคยทำแล้วมันตรงกับภาระงานที่เขาคิดจะให้คุณทำ

สิ่งที่แย่กว่ามากในการสัมภาษณ์คือ dead air มันแย่กว่าการที่คุณพูดไม่รู้เรื่องเสียอีก การที่เขาไม่มีอะไรจะถามคุณ หรือคุณไม่มีอะไรจะถามเขา มันบอกเป็นนัยๆแล้วว่าเขาไม่ได้สนใจคุณมากไปกว่าคนอื่น

การที่ไปสัมฯ แล้วไม่ได้งานคือไม่ใช่เราไม่ดีนะ แค่สิ่งที่คุณมีกะสิ่งที่เขาตามหามันยังไม่ตรงกัน พยายามตกผลึกความสามารถที่คุณมี นอกเหนือจากการเรียน สรุปออกมาให้ได้ ต่อให้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆในความคิดคุณ แต่อาจเป็นสิ่งที่เขาตามหาก็ได้ มันมีอยู่แล้วบริษัทที่ตามหาคนแบบคุณ

แต่ถ้าหากเค้นแล้ว ยังไม่พบอะไรที่เราคิดว่าแตกต่างจากคนอื่น เรซูเม่สีสันสดใส พอร์ทที่มีรูปเยอะๆ ก็สามารถช่วยให้เขาสนใจเราได้เหมือนกัน

เล่าประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆให้อ่าน หวังว่าจะมีประโยชน์กับคนหางานนะ

Ps. ฝากพ่อแม่ที่บอกลูกว่า ให้ตั้งใจเรียนอย่างเดียว ต้องหันกลับมาดูบ้างแล้วว่า โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว เรียนดีไม่ใช่จะได้งานดีๆ เสมอไป ปล่อยลูกไปทำกิจกรรมหรือสิ่งที่ตัวเองรักบ้าง ปล่อยให้เข้าไปอยู่ร่วมกับสังคมอื่นๆบ้าง ของพวกนี้มันติดตัว มากว่าปริญญา หรือเกรด ช่วยได้มากกว่าการเป็นเด็กเรียนธรรมดาๆคนนึง