เรื่องมีอยู่เรากับเขาคบๆเลิกๆกันนานมากรวมๆแล้ว4ปีได้คบกันตั้งแต่เราอยู่ม.6จนปี6ลืมบอกเราเลิกกับเขาอย่างเป็นทางการคือปี3เหตุผลคือเขาไม่มีเวลาไม่ค่อยง้อใครด้วยเราก็ทนปัญหานี้มานานแล้วเราขาดการตอดต่อกัน1ปีแล้วจู่ๆเขากลับมาตีตอนเราจะจบปี4คือช่วงฝึกงานเขากับมายืมเงินเรา1500เพื่อช่วยเขาใช้หนี้นอกระบบเขาเลยถามว่าว่างวันไหนพาไปหางานหน่อยเราเลยตอบเขาว่าเราฝึกงานจ้าเดี๋ยววันหยุดไปหาก็ได้จะจบแล้วเราก็เลยตัดสินใจจะไปเจอเขาครั้งสุดท้ายช่วงวันหยุดเพราะคิดว่าต่อไปนี้คงไม่เจอกันอีกแล้วเพราะเราต้องไปหาพ่อแม่ที่กทม.ปล.เราอยู่ต่างจังหวัดนะพอเสาร์-อาทิตย์เราหยุดฝึกงานเราเลยขี่รถพาเขาไปหางานด้วยความที่มันเป็นโควิดไม่ค่อยมีที่ไหนรับพวกเราหางานตั้งแต่4โมงเช้าจนถึง4โมงเย็นหาหลายที่มากไม่มีที่ไหนรับด้วยสถานการณ์บ้านเมืองเป็นโควิดเรากับเขาเลยกับบ้านเขาแล้วเราก็ชวนเขาไปกินข้าวห้างกันเขาแปลกมากเลยเขาไม่ไปเขาบอกสั่งมากินที่นี้เอาแต่แปลกมากคือเขาเหมือนหลบๆซ่อนๆอะไรบางอย่างอยู่เราเลยถามว่าเป็นอะไรเขาก็เผลอพูดออกมาว่าตอนนี้มีคนตามเขาอยู่เราเลยถามว่าใครเขาก็บอกว่าคนที่ยืมเงินนอกระบบเราเลยตอบไปว่าเอ้าคือให้ยืมเงินไปกลบหนี้ละทำไมต้องหนีอีกซึ่งตอนนั้นเขาก็บอกว่าต้องการเงินมากๆไม่อยากขอพ่อแม่สงสารพ่อแม่เขาบอกเราอีกว่าถ้าหาเงินมาคืนไม่ได้เขาจะจำทรสให้เราเลยโอเคตามนั้นแล้วเราก็อยู่กับเขาพูดปัญหาชีวิตกันจน5โมงเย็นเราเลยขอกอดเขาครั้งสุดท้ายกอดครั้งสุดท้ายจริงๆเขาก็ให้กอดเราเลยกลับแล้วบอกเขาว่าอย่าลืมหนี้ที่ยืมเรานะเขาก็ตอบเคค้าบไม่ลืมเราเลยขี่รถกลับมาบ้านตัวเองซึ่งเขาเอาทรสไปจำละโอนเงินคืนเราอีก1อาทิตย์แล้วหลังจากนั้นเขาห่ยไปจากโซเซียล2เดือนเราเริ่มแปลกใจแล้วเอ๊..จะหายไปไหนวะต้อง2เดือนแต่ในระหว่างที่เขาหายไปเราคิดว่าเขาคงหายไปเพราะเก็บเงินมาซื้อทรสใหม่แน่ๆแต่ไม่เลยเราเลยไปส่องเฟสเขามีเจ้าหนี้เขาและรุ่นพี่เขามาคอมเม้นเฟสบุ๊ค น้องผมอยู่ข้างใน เจ้าหนี้ก็คอมเม้นตอนไหนจะใช้เงินกู เราก็เลยตัดสินใจทักหาคนที่มาคอมเม้นที่เป็นพี่เขาเราไปส่องถึงกับช้อค2เดือนที่ผ่านมาคือไรเขาเอาเงินเราไปหนุนยา ไปเล่นสลอต โหว..ตอนนั้นใจหายมากเราข้อคที่เขาหายไป2เดือนคือหนหนี้กับแอบไปขาย...ย หรอนี้หรอคนที่เราเคยรักเขาหาทางออกไม่เจอเลยหรอ...เเล้วทีนี้เราก็งงอยู่ถ้าติดข้างในทำไมเน็ตส่งถึงเขาพอเขาหายไปเดือนที่3เราช้อคมากเขาถ่ายกุญแจที่ตำรสจลอคมือมาให้ดูส่าอยู่ที่ส.นฝากขัง เราอยากไปหาเขามากแต่ทำไม่ได้เลยเพราะโควิดเยอะเราแบบอยู่ๆดีๆน้ำตาก็ได้เราถามเขาว่าทำไรมาถึงเกมเจาบอกขาย..ย เราเลยเรียกขื่อเขาสมมุติชื่อเอ เอเอ้ย..เราแบบช้อคไม่มีอะำรจะพูดหลังจากนั้นเขาก็หายไปอีก1อาทิตย์เราเลยตัดสินใจโทรหาเรือนจำพี้เรือนจำเลยบอกว่าเขาเข้ามาข้างใน2ก.คแล้วเราเลยถามว่าเขาติดกี่ปีค่ะพี่เรือนจำบอกว่ายังไม่ตัดสินโทษแต่กักตัว30วันเราแบบเหมือนเตรียมใจมาละว่าจะไม่เสียใจแต่ก็เสียใจอะคนเคยรักกันผูกพันกันเราอยากตัดเขาให้ขายไปเลยแต่เราทำไม่ได้ไปเยี่ยมก็ไม่ได้เพราะโควิดเขาให้จอวเยี่ยมผ่านลายซึ่งการที่จะเข้าเยี่ยมได้คือนักโทษต้องระบุชื่อว่าใครเข้าเยี่ยมได้แต่สถานการณ์แบบนี้เขาให้เยี่ยมผ่านลายเราแบบช้อคทำอะไรไม่ถูกที่เล่ามาทั้งหมดเขากับเราเป็นแค่แฟนเก่ากันเราไม่รู้เลยที่ขอกอดเขาวันนั้นมันจะเป็นกอดสุดท้ายตามที่เราคิดไว้จริงๆเราอยากไปหาอยากไปเยี่ยมเขามากค่ะตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้เลยเราควรทำอย่างไรต่อไปดีค่ะซึ่วบ้านที่เขาอยู่ตอนนี้เป็นบ้านเข่าซึ่วเจ้าขิงก็ปล่อยให้คนอื่นมาอยู่แทนแล้วพ่อแม่เขาก็อยู่อีกอำเภอหนึ่งพ่อแม่เขาไม่เล่นโซเชียลด้วยค่ะตอนนี้เราทรมานกับความรู้สึกเรามากเราไม่รู้เขาจะติดนานไหมแต่ทำไมในใจเรายังรอเขาค่ะ☹️😭😭