คือเราเป็นคนขก.มากๆ เปิดหนังสือได้1หน้า จดลงสมุดได้ประโยคเดียวก็ทิ้งตัวไปนอนบนเตียง
พยายามจะเลิกขก. แต่ก็ไม่ได้สักที
พ่อแม่เคยยัดเยียดให้เป็นหมอตั้งแต่เด็ก จนเราไม่รู้อาชีพที่ชอบ เลยเดินทางตามเส้นด้ายที่พ่อแม่แนะนำ  เดินไปไม่ถึงคลึ่งทางรู้สึกสับสน เหมือนเส้นด้ายที่พันกัน เริ่มคิดว่านี่ไม่ใช่ทางที่ถูกต้องรึป่าว
ยังไงเราก็ยังหาอาชีพที่ตัวเองอยากเป็นไม่ได้  แต่หมอ หรือ เช่น เภสัช ทันตแพทย์ ฯลฯ ใช้ภาษาอังกฤษเยอะอยู่ เป็นหลักเลยแหละ แถมต้องขยันมากๆด้วย จะสอบติด ภาษาอังกฤษเรามันอยู่ขั้นค่อนข้างพื้นฐาน

  เราได้รับคำชมว่าทำได้แน่นอน บางทีก็บอกว่าเป็นไม่ได้หรอก จากปากแม่เรา  จากที่เราขก.
รู้สึกตึงๆแปลกๆ เหมือนชอบเเรงผลักดันด้านลบสุดๆ แต่แม่แค่พูดประชดเล่นๆ ไม่ได้ด่าจริงจัง เรารู้สึกอยากได้คำดูถูกด้วยจากใจจริง แบบจริงจัง ดูถูกว่าเราทำไม่ได้

เพราะถ้าเราได้ยินคำดูถูกจากก้นลึกของหัวใจคนพูด เราจะยิ่งต่อต้านด้วยการทำให้สำเร็จ  เราพยายามหาข้อความดูถูกตามเน็ต หรือทำตัวไม่เอาไหนเพื่อให้โดนด่า มันไม่เคยสำเร็จเลย
อาจแปกลๆบ้าๆ เราจะทำยังไงให้คนมาดูถูกความฝันของเราอะคะ._.'
ขออนุญาตติดแท็ก ทันตแพทย์นะคะ เพราะว่าเริ่มคิดว่าถ้าจะไปทางแนวหมอๆ
อยากไปทางทันตแพทย์ค่ะ ส่วนตัวคิดว่าเริ่มตอนนี้ยังทันแน่นอนค่ะ

อยากสอบถามเรื่องภาษาอังกฤษเกี่ยวกับการเรียน ทันตแพทย์ นิดหน่อยด้วยค่ะ
แกรมม่า ไวยากรณ์ สำคัญสำหรับอาชีพข้างต้นกี่เปอร์เซ็นต์ค่ะ ถ้าเต็ม100
แล้วเปอร์เซ็นต์ที่เหลือให้อะไรไปคะ ศัพท์ หรืออะไรคะ

"ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับคำตอบ"