เรา คบกับแฟน มา 5-6 ปี ตอนนี้เราทั้งคู่ อายุ 25 ปีเท่ากัน  
เราเป็นผู้หญิง ที่ คิดเยอะ คิดมากจนบ้างครั้งเราก็โทษ ตัวเองตลอดว่าเราเร่งรัดบังคับแฟนทากไปหรือเปล่า
คบกัน ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายรับรู้ แต่ไม่ได้เกินเลยถึงขั้นอยู่ด้วยกัน แค่เป็นแฟน สถานะที่สามารถไปกิน ข้าว เที่ยว แต่ไม่สามารถไปค้างคืนเ้วยกันได้
เราทำงานคนละที่ จะเจอกับบ้าง ปีละ 1-2ครั้งตามเทศกาลหรือหยุดยาวๆ 1ปี เราจะเจอกัน 1-2 วัน ถ้ามาเทศกาลเขาก็จะสังสรรค์กับเพื่อนเขาข้ามวันข้ามคืน  
ที่บ้านเขา เขามีแค่แม่ พ่อแม่เขาแยกทางกัน เขามีพี่ชาย 2 คนเขาเป็นลูกชายคนเล็ก เขารักพี่ชาย เขาโตมากับยาย แม่ทำงาน ใน กทม. ในแง่มุมหนึ่ง ถ้ามาบ้านเรา แม่เราจะสรรหาของฝากเขาตลอด เขาจะชอบพูดผ่านเรา หรือบ้างครั้งร้องขอ อยากกินนั่นนี้ แม่เขาก็เช่นกันชอบ บอกว่า อยากได้นั่นนิจากบ้านเรา ซึ่งทางบ้านเราไม่เคยร้องขอจากบ้านเขาเลย บ้างครั้งเราก็น้อยใจ กลัวแม่น้อยใจ ในความเห็นแก่ได้ของ เขา (เราคิดมากไปเองมั้ง) เขาขอใช่เราเต็มใจให้ เพราะเขากล้าที่จะเรา ก็กล้าที่จะให้เขา
เขาทำงาน 3-4ปี เขาไม่มีเงินเก็บ ไม่มีอะไร เลยสักอย่าง เดือนชนเดือน หาหยิบยืมเพื่อน ตลอด ทุกเดือน บ้างครั้งมาหยิบยืมจากเราก็มี
เขาพูดเสมอว่า เขาทำเพื่อเรา แต่เรามองไม่ออกเลย ว่าเขาทำอะไร เขายังเล่น การพนัน ดื่ม เราควร ทำยังไงดี เราไม่รู้ว่าจะไปต่อในทิศทางไหน เรามองไม่ออกเลย อนาคต เรา สองคนจะไปต่อในทิศทางไหร