กว่าจะจบวันแต่ละวันเหนื่อยใจมากเลย การกลับมาอยู่บ้านร่วมกับพ่อแม่ตลอดเวลา ต้องเป็นผู้อาศัย พึ่งพาให้พ่อแม่ช่วยเลี้ยงลูกให้ตอนเราทำงานมั่นช่างบั่นทอนเหลือเกิน
ก่อนหน้านี้พอทำงานตั้งตัวได้ เราผ่อนคอนโดอยู่คนเดียวแล้วกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ สบายใจและคล่องตัวดีค่ะ มีพื้นที่ส่วนตัว ไม่มีภาระ จนแต่งงานก็อยู่กับสามีที่คอนโดแบบคับแคบหน่อย พอมีลูกก็ไม่ได้แล้วค่ะ เลยอพยพพาสามีและลูกน้อยกลับมาพึ้งพาพ่อแม่ และซื้อบ้านรีโนเวทเตรียทไปอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก แต่มันก็ปัญหาเยอะไม่เสร็จง่ายๆซะที
หลักๆเลยแม่เราเป็นมุษย์ป้า toxic ค่ะ แม่จะพูดบ่น ต่อว่าทุกอย่างที่ไม่พอใจออกมาอย่างยาว ใส่อารมณ์ โดยไม่ได้ถนอมน้ำใจใครๆเลยแม่แต่พ่อ เกรี้ยวกราดประมาณลีน่าจังได้เลยค่ะ และสิ่งที่แม่ปฏิบัติกับลูกมาเสมอตั้งแต่เล็กจนโตคือใส่ใจในรายละเอียดสุดๆ ถามซอกแซกสุด และพยายามมีบทบาททุกการกระทำ ทุกก่รตัดสินใจขั้นสุด โดยแม่จะนิยามสิ่งนี้ว่าเป็นหน้าที่ของแม่ แม่หวังดี เป็นห่วง อยากช่วย ลูกไม่รู้อะไร ขนาดว่าเราทิ้งของลงขยะไปแล้ว ยังมาถามเราว่าสิ่งนั้นทิ้งทำไม สิ่งนี้ยังใช้ได้ไม่เสียดายเหรอและเก็บกู้กลับมาด้วย อีกอย่างคือช่วงถือเหลือเกินเรื่องลูกต้องบูชาพ่อแม่ รวมถึงการให้เงินพ่อแม่ด้วย
ช่วงเราคลอดแรกๆแม่ก็ดีมากกับเรา ถึงจะมีเรื่องขัดแย้งกันบ้างเรื่องวิธีเลี้ยงเด็กสมัยใหม่-สมัยเก่า แต่ก็ผ่านมาได้โดนความช่วยเหลือหลักคือแม่แท้ๆเลย พอสักพักเราเริ่มกลับไปทำงาน ความดราม่าก็เริ่มขึ้นแบบงงๆไม่ชัดเจนว่าแม่ไม่พอใจอะไร มีปากเสียง งอนกันไปมา ลองปรับชีวิตกันไปมา สรุปได้ว่าแม่รู้สึกว่าแม่กับพ่อรู้สึกไม่พอใจที่เค้าเหมือนจะต้องมารับใช้ลูกและลูกเขย ซักผ้าให้ ทำอาหารให้ แถมเลี้ยงหลานให้
ขอขยายความถึงแม่ แม่นั้นขี้ถือและพิธีรีตองมาก ชอบให้ลูกมาเคารพบูชา เช่น ทุกเดือนเงินเดือนออกต้องถอนเงินเป็นธนบัตรมาให้แม่ อยากให้ไว้ใช้1หมื่น ต้องให้ไป1.2หมื่น เอามายื่นให้ด้วย2มือและพูดว่าแม่คะ ให้แม่ค่ะ แม่จะอวยพรแล้วทอนเงินให้ บอกเอาไปเป็นขวัญถุง ผิดไปจากนี้มีเรื่องทันที หรือจะกินข้าวต้องล้อมวงเรียกพ่อแม่มากิน รอพ่อแม่ตักเปิดวงก่อน ลูกจึงค่อยกินได้ และลูกต้องเป็นคนเก็บโต๊ะเก็บครัว ไม่ใช่กินแล้วให้ผู้ใหญ่เก็บ ไม่มีว่าช่วยๆสลับกัน ลูกทำพ่อแม่เก็บ ไม่ได้ ถ้าลูกทำก็ทำ รอกินแล้วเก็บด้วย
ตอนยังไปทำงานนอกบ้าน ก็ตัดปัญหา พ่อกับแม่บอกว่าเค้าไม่กินข้าวเย็นอยู่เป็นปกติ ไม่ทำให้เรากินหรอกนะ เราก็ซื้อกับข้าวมากินกับสามี แม่ก็ไปนินกับน้องที่ย้ายไปอยู่ข้างนอกว่า เรามีกินไม่แบ่ง เห็นน่ากิน ทั้งๆที่มันก็อาหารแช่แข็งเซเว่นหรืออาหารถุงจากโรงอาหารนี่แหละ หาว่านั่งกินกันไม่เห็นหัว เราก็รีบๆกินเพื่อจะได้รีบอาบน้ำมารับช่วงเลี้ยงลูกต่อ เราคิดถึงลูก
พอ wfh ยิ่งหนักเค้าก็บอกกินด้วยกันนี่แหละ เค้าทำอาหารเที่ยงกันอยู่แล้ว อยากให้เรากินดีๆ แต่ไม่สะดวกจริงๆ เค้ากว่าจะมาทำคือเที่ยงพอดี หวังว่าเราพักเที่ยงมาช่วยทำ ทำเสร็จเค้าไปโอเอ้ อาบน้ำ เราก็ยังกินไม่ได้ บ่ายโมงกว่าเราเริ่มงานต้องโทรตามงานบ้าง รีบทำงานให้คนอื่นบ้าง เข้าประชุมบ้าง แต่ยังนั่งกินข้าวอยู่เลย เราจ้วง5นาทีเสร็จแบบมนุดเงินเดือน พ่อแม่ยังนั่งกินไปเม้าไปดูทีไวไป ผลไม้ต่ออีก กว่าเราจะเก็บจานไปล้าง เก็บครัว เช็ดครัว นู่นบ่ายสอง เก็บเสร็จบ่ายสาม
เลยตัดปัญหา สั่งข้าวกล่องมากิน 11.30 ได้กิน แยกกันไป แม่ก็ไม่ค่อยพอใจไปบ่นกับน้องว่า เรากินของไม่สะอาด ไม่สุขภาพ ไม่มีประโยชน์ ของที่บ้านทำไม่กิน อุตส่าห์หวังดีจะทำให้แท้ๆ ส่วนพ่อก็เงิบๆ พ่อต้องเก็บล้างเอง งานงอก
เรื่องซักผ้า เราก็ตื่นเช้ากว่า ลงมารวบผ้าของทุกคนซักตากก่อนทำงาน แม่ก็ยังกระฟัดกระเฟียด และในที่สุดก็มาพูดว่า ไม่ต้องยุ่งกับผ้าพ่อแม่ เดี๋ยวทำเอง เพราะเราทำไม่ถูกใจ ได้ความว่าเพราะแยกประเภทผ้าไม่เหมือนแม่ เอากะเค้าสิ ผ้าขาวของแม่ได้แก่เสื้อยืดและชุดนอน(สีเลยแหละ)ใส่อยู่บ้านของแม่เท่านั้น และกางเกงใส่อยู่บ้านของแม่จัดเป็นประเภทชุดนอน อิหยังวะะะ
และมีเรื่องให้น้อยใจอีกมากมาย ตอนเราซื้อกุ้งมาสามสี่กิโล ตื่นหกโมงไปซื้อมาเผากินกัน ซื้อทุเรียนจากระยองมาอาทิตย์ละสองสามลูก ซื้อกับข้าวจากร้านอาหารทะเลมาฝากครั้งละ 2-3 อย่าง ไม่มีขอบคุณ แต่น้องสาวเรา ซื้อครัวซองมาฝาก หรือเค้ก2ชิ้น แม่เราถ่ายรูปโพสเฟสบุค ส่งเข้าไลน์กลุ่ม สรรเสริญให้พรสาระพัด หรือน้องเอาผ้าจากคอนโดกลับมาซักอาทิตย์ละครั้ง แม่ซักตากเก็บมาพับให้เรียบร้อย เพราะน้องตื่นสาย ตอนเย็นจะมืดแล้ฝไม่เก็บผ้าสักทีเพราะนอนกลางวันอยู่
และอื่นๆอีกมากมาย ทุกวันทั้งวันก็โดนด่าเรื่องนั้นนี้ ล่าสุดประตูบ้านลอคแล้ว เราเลยเอาถุงขยะ1ถุงที่ยังไม่ได้ทิ้งแขวนรั้วไว้ เช้ามาแม่ด่าว่าทำตัวเหมือนคนงานก่อสร้าง ไม่เคยสั่งสอนให้มักง่าย น่าเกลียดแขวนถุงขยะอยู่สูงหน้าบ้าน ไปเอาทิ้งเดี๋ยวนี้ บลาๆๆๆ ทั้งๆที่เวลาพ่อขึ้นนอนหลังสุด พ่อก็มัดถุงแล้วโยนไว้ข้างประตูครัวทุกครั้ง เราเห็นแมงสาบมดขึ้นถุงตลอด อย่างงั้นคือโอเคเพราะไม่อวดถุงขยะหน้าบ้าน
ตอนนี้เตรียมเผ่นเท่านั้นละจ้า จะบ้าตายรายวัน ขอขอบคุณที่อ่านจบ ขอให้ทีความสุข สุขภาพจิตดีค่ะ
ตั้งแต่กลับมาอาศัยบ้านพ่อแม่หลังคลอดลูกและ WFH ปสด.มากเลย
ก่อนหน้านี้พอทำงานตั้งตัวได้ เราผ่อนคอนโดอยู่คนเดียวแล้วกลับบ้านเสาร์อาทิตย์ สบายใจและคล่องตัวดีค่ะ มีพื้นที่ส่วนตัว ไม่มีภาระ จนแต่งงานก็อยู่กับสามีที่คอนโดแบบคับแคบหน่อย พอมีลูกก็ไม่ได้แล้วค่ะ เลยอพยพพาสามีและลูกน้อยกลับมาพึ้งพาพ่อแม่ และซื้อบ้านรีโนเวทเตรียทไปอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก แต่มันก็ปัญหาเยอะไม่เสร็จง่ายๆซะที
หลักๆเลยแม่เราเป็นมุษย์ป้า toxic ค่ะ แม่จะพูดบ่น ต่อว่าทุกอย่างที่ไม่พอใจออกมาอย่างยาว ใส่อารมณ์ โดยไม่ได้ถนอมน้ำใจใครๆเลยแม่แต่พ่อ เกรี้ยวกราดประมาณลีน่าจังได้เลยค่ะ และสิ่งที่แม่ปฏิบัติกับลูกมาเสมอตั้งแต่เล็กจนโตคือใส่ใจในรายละเอียดสุดๆ ถามซอกแซกสุด และพยายามมีบทบาททุกการกระทำ ทุกก่รตัดสินใจขั้นสุด โดยแม่จะนิยามสิ่งนี้ว่าเป็นหน้าที่ของแม่ แม่หวังดี เป็นห่วง อยากช่วย ลูกไม่รู้อะไร ขนาดว่าเราทิ้งของลงขยะไปแล้ว ยังมาถามเราว่าสิ่งนั้นทิ้งทำไม สิ่งนี้ยังใช้ได้ไม่เสียดายเหรอและเก็บกู้กลับมาด้วย อีกอย่างคือช่วงถือเหลือเกินเรื่องลูกต้องบูชาพ่อแม่ รวมถึงการให้เงินพ่อแม่ด้วย
ช่วงเราคลอดแรกๆแม่ก็ดีมากกับเรา ถึงจะมีเรื่องขัดแย้งกันบ้างเรื่องวิธีเลี้ยงเด็กสมัยใหม่-สมัยเก่า แต่ก็ผ่านมาได้โดนความช่วยเหลือหลักคือแม่แท้ๆเลย พอสักพักเราเริ่มกลับไปทำงาน ความดราม่าก็เริ่มขึ้นแบบงงๆไม่ชัดเจนว่าแม่ไม่พอใจอะไร มีปากเสียง งอนกันไปมา ลองปรับชีวิตกันไปมา สรุปได้ว่าแม่รู้สึกว่าแม่กับพ่อรู้สึกไม่พอใจที่เค้าเหมือนจะต้องมารับใช้ลูกและลูกเขย ซักผ้าให้ ทำอาหารให้ แถมเลี้ยงหลานให้
ขอขยายความถึงแม่ แม่นั้นขี้ถือและพิธีรีตองมาก ชอบให้ลูกมาเคารพบูชา เช่น ทุกเดือนเงินเดือนออกต้องถอนเงินเป็นธนบัตรมาให้แม่ อยากให้ไว้ใช้1หมื่น ต้องให้ไป1.2หมื่น เอามายื่นให้ด้วย2มือและพูดว่าแม่คะ ให้แม่ค่ะ แม่จะอวยพรแล้วทอนเงินให้ บอกเอาไปเป็นขวัญถุง ผิดไปจากนี้มีเรื่องทันที หรือจะกินข้าวต้องล้อมวงเรียกพ่อแม่มากิน รอพ่อแม่ตักเปิดวงก่อน ลูกจึงค่อยกินได้ และลูกต้องเป็นคนเก็บโต๊ะเก็บครัว ไม่ใช่กินแล้วให้ผู้ใหญ่เก็บ ไม่มีว่าช่วยๆสลับกัน ลูกทำพ่อแม่เก็บ ไม่ได้ ถ้าลูกทำก็ทำ รอกินแล้วเก็บด้วย
ตอนยังไปทำงานนอกบ้าน ก็ตัดปัญหา พ่อกับแม่บอกว่าเค้าไม่กินข้าวเย็นอยู่เป็นปกติ ไม่ทำให้เรากินหรอกนะ เราก็ซื้อกับข้าวมากินกับสามี แม่ก็ไปนินกับน้องที่ย้ายไปอยู่ข้างนอกว่า เรามีกินไม่แบ่ง เห็นน่ากิน ทั้งๆที่มันก็อาหารแช่แข็งเซเว่นหรืออาหารถุงจากโรงอาหารนี่แหละ หาว่านั่งกินกันไม่เห็นหัว เราก็รีบๆกินเพื่อจะได้รีบอาบน้ำมารับช่วงเลี้ยงลูกต่อ เราคิดถึงลูก
พอ wfh ยิ่งหนักเค้าก็บอกกินด้วยกันนี่แหละ เค้าทำอาหารเที่ยงกันอยู่แล้ว อยากให้เรากินดีๆ แต่ไม่สะดวกจริงๆ เค้ากว่าจะมาทำคือเที่ยงพอดี หวังว่าเราพักเที่ยงมาช่วยทำ ทำเสร็จเค้าไปโอเอ้ อาบน้ำ เราก็ยังกินไม่ได้ บ่ายโมงกว่าเราเริ่มงานต้องโทรตามงานบ้าง รีบทำงานให้คนอื่นบ้าง เข้าประชุมบ้าง แต่ยังนั่งกินข้าวอยู่เลย เราจ้วง5นาทีเสร็จแบบมนุดเงินเดือน พ่อแม่ยังนั่งกินไปเม้าไปดูทีไวไป ผลไม้ต่ออีก กว่าเราจะเก็บจานไปล้าง เก็บครัว เช็ดครัว นู่นบ่ายสอง เก็บเสร็จบ่ายสาม
เลยตัดปัญหา สั่งข้าวกล่องมากิน 11.30 ได้กิน แยกกันไป แม่ก็ไม่ค่อยพอใจไปบ่นกับน้องว่า เรากินของไม่สะอาด ไม่สุขภาพ ไม่มีประโยชน์ ของที่บ้านทำไม่กิน อุตส่าห์หวังดีจะทำให้แท้ๆ ส่วนพ่อก็เงิบๆ พ่อต้องเก็บล้างเอง งานงอก
เรื่องซักผ้า เราก็ตื่นเช้ากว่า ลงมารวบผ้าของทุกคนซักตากก่อนทำงาน แม่ก็ยังกระฟัดกระเฟียด และในที่สุดก็มาพูดว่า ไม่ต้องยุ่งกับผ้าพ่อแม่ เดี๋ยวทำเอง เพราะเราทำไม่ถูกใจ ได้ความว่าเพราะแยกประเภทผ้าไม่เหมือนแม่ เอากะเค้าสิ ผ้าขาวของแม่ได้แก่เสื้อยืดและชุดนอน(สีเลยแหละ)ใส่อยู่บ้านของแม่เท่านั้น และกางเกงใส่อยู่บ้านของแม่จัดเป็นประเภทชุดนอน อิหยังวะะะ
และมีเรื่องให้น้อยใจอีกมากมาย ตอนเราซื้อกุ้งมาสามสี่กิโล ตื่นหกโมงไปซื้อมาเผากินกัน ซื้อทุเรียนจากระยองมาอาทิตย์ละสองสามลูก ซื้อกับข้าวจากร้านอาหารทะเลมาฝากครั้งละ 2-3 อย่าง ไม่มีขอบคุณ แต่น้องสาวเรา ซื้อครัวซองมาฝาก หรือเค้ก2ชิ้น แม่เราถ่ายรูปโพสเฟสบุค ส่งเข้าไลน์กลุ่ม สรรเสริญให้พรสาระพัด หรือน้องเอาผ้าจากคอนโดกลับมาซักอาทิตย์ละครั้ง แม่ซักตากเก็บมาพับให้เรียบร้อย เพราะน้องตื่นสาย ตอนเย็นจะมืดแล้ฝไม่เก็บผ้าสักทีเพราะนอนกลางวันอยู่
และอื่นๆอีกมากมาย ทุกวันทั้งวันก็โดนด่าเรื่องนั้นนี้ ล่าสุดประตูบ้านลอคแล้ว เราเลยเอาถุงขยะ1ถุงที่ยังไม่ได้ทิ้งแขวนรั้วไว้ เช้ามาแม่ด่าว่าทำตัวเหมือนคนงานก่อสร้าง ไม่เคยสั่งสอนให้มักง่าย น่าเกลียดแขวนถุงขยะอยู่สูงหน้าบ้าน ไปเอาทิ้งเดี๋ยวนี้ บลาๆๆๆ ทั้งๆที่เวลาพ่อขึ้นนอนหลังสุด พ่อก็มัดถุงแล้วโยนไว้ข้างประตูครัวทุกครั้ง เราเห็นแมงสาบมดขึ้นถุงตลอด อย่างงั้นคือโอเคเพราะไม่อวดถุงขยะหน้าบ้าน
ตอนนี้เตรียมเผ่นเท่านั้นละจ้า จะบ้าตายรายวัน ขอขอบคุณที่อ่านจบ ขอให้ทีความสุข สุขภาพจิตดีค่ะ