*ณ แก็ง3ประจันบาล ที่โรงอาหาร
พร้อม “พึ่งตอนเช้าเอง ทำไมร้อนจังวะ”
กีตาร์ “เออว่ะ ย้ายที่นั่งกันจะดีกว่ามั้ย นั่งนานกว่านี้ คนอื่นเค้าจะคิดว่ากูไปตกน้ำที่ไหนมาละนะ”
พร้อม “เออๆ แต่รอไอ่ซันมันมาก่อน”
ซัน “กูมาแล้วเพื่อนนนนน”
พร้อม “มาช้าชิบหา*ไปหาที่นั่งที่อื่นเถอะ”
ซัน “เอ้า ทำไมวะ”
กีตาร์,พร้อม “ดูสภาพกู (เหงื่ออาบทั้งคู่)”
ซัน “เออๆ กูก็ว่างั้นแหละ แหะๆ(ยิ้มเจื่อน)”
*ณ โรงอาหารตึกอินเตอร์
2แก็งกำลังมาเจอกัน และแก็งของพร้อมก็ได้เดินเข้าไปในตึกก่อน และมาร์คก็สังเกตุเห็นพร้อม “นั่นมันไอ่คนไม่มีมารยาทนี่” เพื่อนๆของมาร์คที่เดินนำไปแล้วหันหลังกลับมาเรียก สแนป “ยืนดูไรของวะ รีบเดินมาดิ” และแก็งของพร้อมก็ถึงที่โต๊ะแล้ว จึงวางของไว้และไปสั่งอะไรกิน ขณะที่พร้อมกับซันไปซื้อน้ำด้วยกัน
ซันก็ได้สะกิดพร้อมให้มาดูนี่ “ไอ่พร้อม เห็นนั่นมั้ย แก็งคนหล่อสั* นั่นมันมาร์คนักแสดงที่กำลังไฟแรงตอนนี้เลย”
พร้อม “ไอ่ขี้เก๊กนั่นน่ะหรอ”
พร้อมได้มองมาร์คไม่หลุดสายตา ในสายตาพร้อมตอนนั้น มาร์คเดินมาอย่างสโลว์ๆดั่งเทพบุตร
ป้าขายน้ำ “สรุปจะเอาน้ำอะไรจ๊ะ เห็นยืนนานแล้ว ไม่สั่งสักที”
“สะ สะสะ สั่งครับ กาแฟแก้วนึงครับ”
และพร้อมก็คิดในใจ(เชี่ยไรวะเนี่ย เมื่อกี้มันคืออะไร มันไม่หล่อ มันไม่หล่อ มันเก๊ก)
ป้าขายน้ำ “25บาทจ้า ไอ่หนู 25แพงไปหรอ”
พร้อม “ห้ะ อ่อๆ ครับ 25 นะครับ”
ซัน “เหม่ออะไรของวะ”
พร้อม “เหม่อไร กูปกติ๊”
ซัน “เมื่อกี้กูเห็นนะ จ้องไอ่มาร์คไม่หยุดเลย”
พร้อม “จ้องอะไรของ มั่วละอะ”
*ณ โต๊ะของแก็ง3ประจันบาล
กีตาร์ “แก็งที่นั่งโต๊ะข้างหลังกูอะ แก็งคนรวยสั*
ซัน “เออ ไปไหนสาวกรี๊ดตลอด ดูรอบๆตอนนี้ดิ สาวมองแก็งพวกมันอยู่แก็งเดียว”
กีตาร์ “เออ พวกเราที่นั่งข้างๆเฉาเลยว่ะ”
พร้อม “ก็งั้นๆอะ”   (กีตาร์และซันได้หันไปมองพร้อม)
*ณ โต๊ะของแก็งวีรบุรุษสุดหล่อ
สแนป “สาวๆมองพวกเราเต็มเลยว่ะ”
ก็อตซิล “มองกูเยอะสุด”
มาร์ค “ไปไหนก็เจอจริงๆ เป็นเจ้ากรรมนายเวรกูรึไง(หมายถึงพร้อม)”
สแนป “อะไรของเนี่ย เบื่อหน้าพวกกูละรึไง”
มาร์คส่ายหน้าและถอนหายใจ
หลุยส์ “ใกล้ถึงเวลารวมตัวละไปกันเถอะ”
*ณ ที่หอประชุมของคณะนิเทศที่จัดละครเวที
รุ่นพี่ปี3 “น้องๆคะ พวกพี่มีเรื่องจะแจ้ง ปีนี้ไม่มีการรับน้องนะคะ เนื่องจากทางมหาลัยแจ้งมานะคะ” รุ่นพี่ก็พูดเกี่ยวกับรายละเอียดต่างๆของคณะของสาขาวิชา
และขณะในที่ประชุมแก็งของมาร์คได้เข้าไปนั่งในที่ประชุมก่อน มันเป็นแสงสลัวๆ และแก็งของพร้อมก็เดินเข้ามา และพร้อมเห็นเก้าอี้ว่างข้างใครคนนึง จึงถามเพื่อนๆในแก็งว่าใครจะนั่ง แต่เพื่อนๆบอกว่า “นั่งไปเถอะ กูเห็นเก้าอี้ว่างข้างหน้าละ2ตัวพอดี” พร้อมจึงตกลง และพร้อมก็พูดว่า “ขอนั่งด้วยนะครับ” ชายคนนั้นก็พูด “ครับ” และพร้อมก็ได้นั่งลงและหันไปหาเก้าอี้ข้างๆ เก้าอี้ข้างๆก็หันมา นั่นก็คือมาร์คนั่นเอง พร้อมได้เห็นมาร์คใกล้ๆ หน้าของมาร์คช่างหล่อเหลาเอาการ จึงเมาความหล่ออยู่สักพัก
บทสนทนามาร์คพร้อม
และพร้อมก็พูดขึ้นว่า “นายเรียนนิเทศหรอ!”
“ถามอะไรบ้าๆ บ้านชั้นทำบริษัทหนังนะ”
“หนังละไงอะ เรียนอย่างอื่นแทนก็ได้ป้ะ”
“ละนายมาเรียนนิเทศทำไม หน้าไม่เห็นเข้าเลย หรือว่าตามชั้นมา”
“ใครจะตามนาย ชั้นตามซอลมาต่างหาก”
“วันนี้ซอลไม่มาหรอกนะ ซอลเค้าป่วยอะ”
“นายรู้ได้ไงอะ สนิทกับซอลขนาดนั้นเลยหรอ!”
“มากกว่าสนิทอีกนะ”
“นายนี่มัน มัน!!”
“มันอะไรหรอ จะต่อยรึไง รอบที่แล้วนายเดินชนชั้นเลยนะ ยังไม่ได้ขอโทษชั้นเลย ชั้นไม่ผิดอีกด้วยซ้ำ”
“อะไร ชั้นไม่ต่อยหน้านายหรอก ไม่อยากโดนแฟนคลับนายถล่ม”
ในขณะนั้น มาร์คจึงเอาปากเข้ามาใกล้ๆหูพร้อมและพูดเบาๆอย่างน่าขนลุกว่า “จริงหรอ” พร้อมได้อึ้งไปสักพักและรีบหันหน้าไปหามาร์คและพูดว่า “จริงอะไรของนะนะนาย...” เป็นจังหวะที่ทั้งสองหน้าใกล้กันมาก จมูกชนกัน ปากที่กำลังจะบรรจบ และก็ค้างไปสักครู่และก็รีบดีดตัวออกจากกัน
พอประชุมเสร็จก็เที่ยงพอดี แก็งของพร้อมก็พากันไปกินข้าว
*ณ โต๊ะกินข้าวแก็ง3ประจันบาล
ทุกคนก็นั่งคุยกันว่าน่าเบื่อ หลับได้หลายตื่นเลย แต่พร้อมกลับเหม่อเขี่ยข้าวในจาน
ซัน “ไอ่พร้อม ไอ่พร้อม!!! เป็นไรของวะ”
พร้อม “กูไม่ได้เป็นไร มาๆกินข้าวกันเถอะ”
พอเวลาผ่านไป ถึงเวลากลับบ้าน พร้อมได้นั่งแท็กซี่กลับและพอถึงบ้านพร้อมก็กระโดดใส่เตียงนอนและพูดว่า “อะไรของมันวะเนี่ยยยย” และพร้อมก็เงยหน้าขึ้นมาเจอรูปภาพซอล และก็พูดว่า “ซอลจ๋า หายไวๆนะ เจอกันวันจันทร์ แต่ซอลถ้าซอลเจอไอ่ขี้เก๊กนั่นอย่าเข้าไปยุ่งกับมันเลยนะ มันนิสัยไม่ดีหรอก เราไปอาบน้ำก่อนนะซอล”
*ณ ห้องของมาร์ค
มาร์คได้แต่ครุ่นคิดว่า ผู้ชายคนนั้นมันยังไงกันนะ ทำไมต้องรู้สึกวูบวาบตอนอยู่ในหอประชุมตอนนั้นด้วยนะ และมาร์คก็จับเอาโทรศัพท์มาเลื่อนฟีดดูเล่นๆ และได้เจอเพื่อนแนะนำ นั่นก็คือพร้อมนั่นเอง มาร์คพูดว่า “ชื่อนพณัฐ เอี่ยมสกุลงั้นหรอ หึ” และมาร์คก็ได้กดเข้าไปส่องโปรไฟล์ของพร้อม มีรูปมากมายถ่ายกับครอบครัวถ่ายกับเพื่อนหรือจะเป็นรูปเดี่ยว แต่ขณะที่มาร์คส่องอยู่นั่นก็เผลอยิ้มไปด้วยและได้เผลอกดแอดเฟรนด์ไป และมาร์คก็นึกขึ้นได้ “กูยิ้มทำไมวะเนี่ย  ไปอาบน้ำดีกว่า”
*ณ ห้องของพร้อม
“อาบน้ำแล้วสบายตัวสุดๆ” และพร้อมก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ใครแอดมาวะเนี่ย” และพร้อมก็กดเข้าไปดูและตกใจเบอร์แรง “เห้ยยย!!! มันจะแอดมาทำไมวะเนี่ย แล้วกูต้องรับมั้ยวะ จะรับทำไมกูไม่ชอบขี้หน้ามัน หรือว่ารับดีวะเพราะจะได้รู้อะไรเกี่ยวกับซอลยิ่งขึ้น จะได้เอาซอลออกมาจากคนอย่างมัน” และพร้อมก็ได้กดรับแอดและเข้าไปส่องโปรไฟล์ ในโปรไฟล์มีแต่รูปมาร์คที่ถอดเสื้อ และหน้าหล่อของมาร์ค พร้อมจึงหลุดพูดว่า “หล่อจังวะ” และก็นึกขึ้นได้ส่ายหัวไปมา “ไม่ๆๆๆๆๆ” ละก็วางโทรศัพท์เตรียมนอน
และเวลาผ่านไปอย่างกับโกหก ถึงวันจันทร์แล้วนักศึกษาทุกคนต้องไปมหาลัยวันแรกเป็นวันแรกที่ต้องสดใสมากแน่ๆ แต่.... กริ๊งงงง กริ๊งงงง เปิดเรียนวันแรกพร้อมก็ตื่นสายซะแล้วว
“อะไรวะเนี่ย7โมงครึ่งแล้วหรอออ สายแล้วๆ” และพร้อมก็ได้รีบอาบน้ำแต่งตัวและรีบออกจากบ้าน “แม่ พร้อมไปก่อนนะครับ หวัดดีครับแม่” “เอ้า ไอ่ลูกคนนี้หนิ เดินช้าๆระวังล้ม” และพร้อมก็ได้โทรหาในกลุ่ม
สายการโทรกลุ่มแชต 3ประจันบาล
พร้อม “อยู่ไหนกันแล้ววะ กูตื่นสายว่ะ แต่ตอนนี้เสร็จละกำลังออก”
กีตาร์ “เออกำลังออกละ”
พร้อม “แล้วไอซันล่ะ ยังไม่ตื่นแน่เลย”
กีตาร์ “เออ ชั่งเหอะ อะรีบๆมาเถอะ”
และพร้อมกับซันก็ได้จบสายการโทร และพูดพร้อมกันว่า “หืมมม อีกแล้วนะไอเว*” จากนั้นพร้อมก็ถึงมหาลัยก่อน และอยู่หน้าตึกอินเตอร์ จึงแชตหากีตาร์ว่าโต๊ะเดิมนะ และพอแชตหาเสร็จพร้อมก็ได้เดินเข้าตึกและจู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่าลองโทรปลุกซันก่อน พร้อมก็หยุดเดินกะทันหันและก็มีคนที่เดินตามมาข้างหลังพร้อมก็ชนพร้อมเพราะหยุดตามไม่ทัน พร้อมที่กำลังล้มไปข้างหน้า ชายคนนั้นจึงรีบโอบเอวไว้และพร้อมก็หันหน้าไปและก็ตกใจเพราะนั่นคือมาร์ค!!!! (ซีนนี้สโลว์ๆพร้อมที่กำลังจะล้มหน้าคะมำและมาร์คก็รีบโอบเอวพร้อมไว้และทั้งสองก็ได้มองหน้ากัน) พร้อม “ปล่อยได้ละ” และมาร์คก็ปล่อยและพูดว่า “ขอบใจสักคำยังไม่มีเลยนะ” “เออๆๆขอบใจ” และพร้อมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเดิมและมาร์คก็เดินตามไปนั่งโต๊ะนั้นด้วย
มาร์ค “นายจะมานั่งตรงนี้ทำไม ที่ว่างก็มีเยอะแยะ”
“ก็ชั้นจะนั่งตรงนี้”
และกีตาร์ก็ได้มาถึง “อ่าวมาร์ค วันนี้มานั่งด้วยกันหรอ เชิญตามสบายเลยนะ”
พร้อม “แล้วจะไปไหน”
“จะไปซื้อข้าว-ว่ะ หิวมาก”
และกีตาร์ก็ได้วางกระเป๋าและไปซื้อข้าว หลังจากนั้นไม่นานแก็งของมาร์คก็เดินเข้ามา “อ่าวไอ่มาร์ค ไปนั่งไรตรงนั้นวะ ละไปนั่งกับใครวะนะ” มาร์คตอบ “มานั่งด้วยกันก็ได้นะ” “นาย เราขอนั่งด้วยนะ” พร้อม “เอ่ออออ ได้สิๆ” และกีตาร์ก็ได้ซื้อข้าวเสร็จ และได้ไปนั่งข้างพร้อม (อธิบายการนั่ง โต๊ะ โต๊ะนึงนั่งได้6-7คน พร้อมนั่งในสุดและมาร์คก็นั่งตรงข้ามพร้อม และกีตาร์ก็นั่งข้างพร้อม เพื่อนของมาร์คอีก3คน หลุยส์นั่งตรงข้ามกีตาร์ สแนปนั่งต่อจากหลุยส์ และก็อตซิลนั่งตรงหัวท้ายโต๊ะ) และกีตาร์ก็มานั่ง ขณะที่กีตาร์กำลังทานข้าวอยู่นั้น หลุยส์ก็ได้หันไปมองจ้องกีตาร์ทานข้าว และในกีตาร์ในสายตาของหลุยส์ตอนนั้น เป็นกีตาร์ที่สวยมากๆ กินข้าวเลอะปากก็เอานิ้วเช็ดแบบเซ็กซี่ แต่ความเป็นจริงกีตาร์ก็กินแบบปกตินี่แหละ555 ก็อตซิลผู้เห็นทุกอย่างจึงเรียก หลุยส์ หลุยส์ “ห้ะ มีอะไร” ก็อตซิล“ก็เปล่า เห็นเหม่อๆ” หลุยส์“อ๋อออออออออ” และซันก็มาถึงมหาลัยแล้วว!! ซันจึงเข้าไปนั่งข้างกีตาร์
บทสนทนาบนโต๊ะ
หลุยส์ “เออ ว่าแต่ไปรู้จักกันได้ไงอะ2คนนี้”
พร้อม “ก็วันนั้นมัน”
หลุยส์ “ก็วันนั้น มีอะไรหรอ”
มาร์ค “ก็วันนั้นเจอกันที่ห้างน่ะ เลยรู้จักกัน แต่ยังไม่เคยคุยกันสักที วันนี้กูเลยมานั่งด้วย”
พร้อม “ใช่ ก็ประมาณนั้นแหละ”
สแนป “แล้วพวกนายชื่อไรกันบ้างอะ”
ซัน “เรียกกูก็ได้นะ ไม่ติด555” “กูชื่อซัน นี่กีตาร์ ส่วนนั่นพร้อม”
สแนป “กูชื่อ”
ซัน “อันที่จริงพวกไม่ต้องบอกชื่อกันก็ได้นะ ดังกันขนาดนี้ คนเค้ารู้จักกันทั้งมหาลัยละ”
พร้อม “กูว่าไปกันเถอะ เข้าช้าตั้งแต่วันแรกไม่ดีมั้ง”
มาร์ค “ปะๆพวก”
กีตาร์ “อ่าว ลุกกันหมดเลย กูยังกินข้าวไม่อิ่มเลย”
และหลังจากนั้นทุกคนก็พากันลุกทิ้งกีตาร์กันหมด แต่มันมีคนนึงที่หันหลังกลับมามองและเดินกลับมา นั่นก็คือหลุยส์
กีตาร์ “อ่าว ไม่รีบไปอ่อวะ เพื่อนไปหมดละ”
หลุยส์ “เพื่อนก็ไปเหมือนกันนะ”
กีตาร์ “ก็กูยัง-ไม่อิ่มอะดิ”
หลุยส์ “งั้นก็ไปกินให้อิ่มซะสิ เดี๋ยวนั่งเป็นเพื่อน”
กีตาร์ “จริงหรอ นี่โคตรน่ารักเลยว่ะ”
และแน่นอนในจินตนาการของหลุยส์ต้องคิดไปไกล คำพูดที่กีตาร์พูดกับหลุยส์ มันดังก้องในหัวของหลุยส์ นี่โคตรน่ารักเลยว่ะ ว่ะ ว่ะ ว่ะ ว่ะ ว่ะ