สวัสดีค่ะ ทุกคน ห่างหายไปนานเลย ไม่ค่อยได้เข้ามาเล่าให้ฟังเพราะยุ่งๆอยู่กับงานที่ทำ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่อง ประสบการณ์การเล่น ผีถ้วยแก้ว ที่บ้านอาม่าของเพื่อนเราให้ฟังกันค่ะ
เหตุการณ์นี้พึ่งเกิดขึ้น สดๆร้อนๆ เริ่มเลยนะคะ
วันที่ 1 เมษา เป็นวันเกิดของเพื่อนเราชื่อ แจง เป็นเพื่อนที่ทำงานใหม่ของเราค่ะ เราจะสนิทกันเพราะด้วยความที่เป็นเด็กใหม่ทั้งคู่ ไปไหนก็จะไปกัน แจงมีเพื่อนสนิทคนนึงคือ ใหม่ ส่วนเราก็จะมี ซัน ถ้าใครได้ติดตามเราจะจำได้ว่าซันคือใคร ต่างคนต่างมีเพื่อนของตัวเอง เราเลยรวมตัวกันเป็นแกงค์ ที่ไปไหนไปกัน เฮฮา ตามประสาเรา วันเกิดแจง เราตกลงกันว่า จะไปกินเลี้ยงกันที่ร้านร้านนึง เราก็ไปกันค่ะ ด้วยความที่วันนั้นเป็นวัน เอฟริล ฟูลเดย์ พวกเราก็โกหกกันแบบสนุกสนาน เวลาใครพูดอะไรนี่ต้องคิดก่อนว่าจริงมั้ย
ประมาณเกือบตี 1 อยู่ดีๆแจงก็พูดขึ้นว่า วันเกิดกูปีที่แล้ว อาม่ากูเสีย แล้วแจงก็นั่งก้มหน้าเหมือนจะร้องไห้ เราก็เข้าใจว่าแจงคงจะเมา เพราะดูจากขวดเบียร์ที่นางกินเข้าไป “เป็นไรตายอ่ะ” ซันถามขึ้น เราหันไปหาซัน แล้วกระซิบมันว่า “จะไปถามมันทำไม” แจงพูดต่อว่า “ อาม่ากูก็นั่งกินข้าวปกตินี่แหละ อยู่ดีๆก็หายใจไม่ออก แล้วก็ล้มลง ชักอยู่ใต้โต๊ะ ป๊ากูเข้าไปเจอ ก็เลยรีบพาส่งโรงพยาบาล แต่ไม่ทันหมอบอกสำลักข้าว” ใหม่ได้ยิน นางพูดขึ้นว่า “เออ ตายแปลกๆว่ะ “ ซันพูดต่อ “เออกูก็ว่างั้น” เราได้ยินสองคนนั้นพูด เราคิดว่าพวกมันเมาคงไม่มีสติอะไร โชคดีที่เราเป็นคนไม่กินเหล้า เบียร์ อะไรแบบนี้อยู่แล้ว เลยเป้นคนเยวที่น่าจะมีสติที่สุดตอนนี้ เราจึงพูดออกไปว่า “พวก เมาแล้วแหละ กลับกันเถอะ อีซัน ใหม่ จะพูดอะไร ตั้งสติก่อนนะ “
เราสี่คน กำลังจะแยกย้ายกันกลับ อยู่ดีๆแจงก็พูดขึ้นว่า “พวก ไปอยู่เป็นเพื่อนกูที่บ้านหน่อยดิ ไม่มีใครอยู่เลย” เราได้ยินเลยถามไปว่า “อ้าว แล้วคนอื่นๆอ่ะ” แจงทำหน้าเซ็งแล้วพูดว่า “เค้าไปเที่ยวกัน ขนาดวันเกิดกูยังไม่สนใจ เอาเงินวางไว้บนโต๊ะกู แค่นั้น บลาๆๆๆๆๆ” นางบ่นต่อไป เราตกลงกันไปบ้านแจง แล้วสิ่งที่เรากลัวมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ผีถ้วยแก้ว กับ อาม่า
เหตุการณ์นี้พึ่งเกิดขึ้น สดๆร้อนๆ เริ่มเลยนะคะ
วันที่ 1 เมษา เป็นวันเกิดของเพื่อนเราชื่อ แจง เป็นเพื่อนที่ทำงานใหม่ของเราค่ะ เราจะสนิทกันเพราะด้วยความที่เป็นเด็กใหม่ทั้งคู่ ไปไหนก็จะไปกัน แจงมีเพื่อนสนิทคนนึงคือ ใหม่ ส่วนเราก็จะมี ซัน ถ้าใครได้ติดตามเราจะจำได้ว่าซันคือใคร ต่างคนต่างมีเพื่อนของตัวเอง เราเลยรวมตัวกันเป็นแกงค์ ที่ไปไหนไปกัน เฮฮา ตามประสาเรา วันเกิดแจง เราตกลงกันว่า จะไปกินเลี้ยงกันที่ร้านร้านนึง เราก็ไปกันค่ะ ด้วยความที่วันนั้นเป็นวัน เอฟริล ฟูลเดย์ พวกเราก็โกหกกันแบบสนุกสนาน เวลาใครพูดอะไรนี่ต้องคิดก่อนว่าจริงมั้ย
ประมาณเกือบตี 1 อยู่ดีๆแจงก็พูดขึ้นว่า วันเกิดกูปีที่แล้ว อาม่ากูเสีย แล้วแจงก็นั่งก้มหน้าเหมือนจะร้องไห้ เราก็เข้าใจว่าแจงคงจะเมา เพราะดูจากขวดเบียร์ที่นางกินเข้าไป “เป็นไรตายอ่ะ” ซันถามขึ้น เราหันไปหาซัน แล้วกระซิบมันว่า “จะไปถามมันทำไม” แจงพูดต่อว่า “ อาม่ากูก็นั่งกินข้าวปกตินี่แหละ อยู่ดีๆก็หายใจไม่ออก แล้วก็ล้มลง ชักอยู่ใต้โต๊ะ ป๊ากูเข้าไปเจอ ก็เลยรีบพาส่งโรงพยาบาล แต่ไม่ทันหมอบอกสำลักข้าว” ใหม่ได้ยิน นางพูดขึ้นว่า “เออ ตายแปลกๆว่ะ “ ซันพูดต่อ “เออกูก็ว่างั้น” เราได้ยินสองคนนั้นพูด เราคิดว่าพวกมันเมาคงไม่มีสติอะไร โชคดีที่เราเป็นคนไม่กินเหล้า เบียร์ อะไรแบบนี้อยู่แล้ว เลยเป้นคนเยวที่น่าจะมีสติที่สุดตอนนี้ เราจึงพูดออกไปว่า “พวก เมาแล้วแหละ กลับกันเถอะ อีซัน ใหม่ จะพูดอะไร ตั้งสติก่อนนะ “
เราสี่คน กำลังจะแยกย้ายกันกลับ อยู่ดีๆแจงก็พูดขึ้นว่า “พวก ไปอยู่เป็นเพื่อนกูที่บ้านหน่อยดิ ไม่มีใครอยู่เลย” เราได้ยินเลยถามไปว่า “อ้าว แล้วคนอื่นๆอ่ะ” แจงทำหน้าเซ็งแล้วพูดว่า “เค้าไปเที่ยวกัน ขนาดวันเกิดกูยังไม่สนใจ เอาเงินวางไว้บนโต๊ะกู แค่นั้น บลาๆๆๆๆๆ” นางบ่นต่อไป เราตกลงกันไปบ้านแจง แล้วสิ่งที่เรากลัวมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ