รู้สึกเบื่อพ่อตัวเองมากๆๆๆๆๆ ค่ะ ไม่เคยทำใจให้ชิบเขาได้เลย

ขอเล่าก่อนว่า สมัยเราเด็กๆ พ่อมีเมียน้อยค่ะ เลิกกับอีกคน ไปเอาอีกคนต่อ แม่กับเรารับรู้ทุกอย่างค่ะ แต่เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย พ่อเป็นคนอารมณ์ร้ายมากค่ะ ชอบด่าแม่ ด่าลูก ด้วยคำหยาบคาย ทำร้ายร่างกายแม่บ่อยๆ (แต่แม่ก็ทน ไม่เข้าใจเหมือนกัน)
จนลูกโตขึ้น ตอนนั้นเราอายุประมาณ 17 ปี พ่อถึงกลับมานอนบ้านทุกวัน ไม่ค่อยมีเรื่องทำร้ายแม่ เราก็คุยกับเขาเยอะขึ้น แต่มารู้ทีหลังว่า เขามีลูกกับอีก 2 บ้าน
เรารู้สึกว่าเขาสกปรกมากค่ะ พอเรากับพี่ชายและน้องชายเรียนจบหมด พวกเราบอกให้แม่หย่าตลอด แต่แม่ก็ไม่กล้า กลัวพ่อจะทำร้ายอีก เหอๆ

ตอนนี้เราสามคนเรียนจบหมด พี่ชายแยกออกไปอยู่ข้างนอกเพราะเเต่งงาน น้องชายก็ลงเรือน้ำมัน เหลือแค่เราที่ต้องเจอหน้าพ่อทุกวัน (อยู่เพราะห่วงแม่ แม่ไม่ยอมย้ายออก)
เจอเขาทุกครั้งภาพเก่าๆ ที่เขาทำร้ายเรา พูดจาแย่ๆใส่เรา กลับมาทุกครั้งค่ะ
เวลากินข้าวพร้อมเขา พอกินเสร็จเราจะไปอ้วกทุกครั้ง
ขยะแขยงมากค่ะ เรารู้ว่ามันบาป มันผิด เพราะเขาเป็นพ่อ แต่เราก็ห้ามตัวเองไม่ให้ไม่ชอบเขาไม่ได้จริงๆ
อีกอย่างเราเคยเป็นโรคเคลียด+นอนไม่หลับด้วย ตอนนี้รู้สึกว่า พลังชีวิตลดลงทุกวัน ทุกครั้งที่เข้านอนจะขอพรให้ตัวเองไม่ต้องตื่นมาอีกทุกครั้งเลยค่ะ
เพราะถ้าให้ฆ่าตัวตายเองก็คงไม่กล้า สาเหตุเพราะกลัวค่ะ กลัวจะไม่สำเร็จ

เหนื่อใจจริงๆนะคะ ที่ต้องอยู่ร่วมบ้านกับคนที่ไม่ชอบ อยากหนีไปให้พ้นๆ ไม่อยากเจอหน้าเขาอีกจนตายเลยค่ะ