เวลานั่งกินข้าวก็นั่งบ่นนั่งด่าคนนั้นคนนี้ สูบบุหรี่ อาบน้ำ เข้าห้องน้ำก็หาด่าคนอื่นทะเลาะกับคนข้างบ้าน ทั้งทะเลาะกับคนที่ทำงาน ทะเลาะกับพ่อแม่ขู่จะทำร้าย พ่อแม่ก็ทนเพราะเห็นเป็นลูกทนมาตลอด ตั้งแต่เราเข้ามหาลัยเราไม่รู้เลยแล้วหาเรื่องทะเลาะกับน้องชายตัวเองที่เป็นฝาแฝดกับเรา เรากับน้องพึ่งเรียนจบมหาลัยอยู่หอ 5ปี จะกลับมาบ้านเดือนละ 1-2 ครั้ง กลับมาก็มีทะเลาะบ้างแต่เดี๋ยวเรากับแฝดหนีมันกลับหอแล้ว แม่กลับพ่ออยากให้กลับบ้านมา แต่เรากับแฝดไม่อยากกลับเลยเพราะนิสัยพี่ชาย ตอนนี้ ได้กลับมาทำงานที่บ้านเพราะพ่อป่วยต้องมาผลัดการดูแลพ่อพาพ่อไปให้คีโม นอนเฝ้าพ่อคนละคืนส่วนมันไม่เคยแม้แต่ไปเยี่ยมสักครั้ง ทะเลาะจนแฝดเราอยู่บ้านเดียวกันไม่ได้ บอกว่าน้องเราเสียงดังเล่นเกม หรือคุยกับเพื่อน ทั้งที่ฝาแฝดเรามันเอาผ้าห่มคุมหัว พูดกระซิบมันยังบอกว่าดัง ทั้งที่มันเปิดเพลง ตะโกนด่าเมีย ด่าคนอื่นไปทั่ว แม่เลยตัดปัญหากลัวพี่น้องจะทะเลาะกันใหญ่โต แม่ต้องเอาเงินที่เก็บทั้งหมดสร้างบ้านใหม่ให้อีกหลังให้น้องชายอีกหลัง (น้องเรากลับมาอยู่บ้านก่อนเรา3-4เดือน)จึงทะเลาะก่อนเรา
ส่วนเรากลับมาทำงานแถวบ้านได้2-3เดือนมีแฟนเรียนตำรวจ มาขอหมั้นไว้ก่อน พอหมั้นเราจะพาแฟนมานอนบ้างเป็นพักๆ ก็ด่าแฟนเราลอยๆ ด่าอยู่แบบนั้น หาเรื่องอะไรมาด่าสารพัด แฟนเราทั้งทำกับข้าวให้กิน ทั้งล้างจาน ไม่เคยพูดอะไรสักคำ ไม่เคยไปทำอะไรให้ อยากเป็นมิจรด้วยช่วยคุยตลอด แต่กลับบอกแฟนเรายิ่ง กูอุตส่าลดตัวมาคุยด้วย ทั้งที่แฟนเราเป็นคนช่วยตลอด ด่าอยู่ทุกวัน วันที่แฟนเราไม่อยู่ก็ด่า บอกว่าเกลียดตำรวจจนเราทนไม่ไหวพูดกลับบ้างว่าจะมาว่ากันทำไม เค้าไปทำอะไรให้ ไม่ชอบก็ต่างคนต่างอยู่ไป มันก็จะทำร้ายเราบอกเราไปหาเรื่องมัน ตอนเราพึ่งเข้าสู่วัยรุ่นใหม่ๆ มันเคยจะมาข่มขื่นเราด้วย เรากอดตุ๊กตาตัวใหญ่ๆไว้แน่นร้องไห้ไม่ยอมให้มันทำ และก็บอกมันไปว่านี่น้องมันนะ เรื่องนี้ไม่เคยบอกใครเลยทั้งพ่อแม่หรือน้องชาย ต่อมามันก็มาหาเรื่องตลอดเคยมาทำรายข้าวของในห้องเราด้วย มันบอกเราปิดเครื่องผ้าใส่มัน ทั้งที่เราไม่ได้ตั้งใจจะปิดให้เสียงดังเลยมันหลุดมือ มันบอกเราหาเรื่อง ส่วนแฟนเราจะคอยปลอบเราเสมอว่าอย่าเก็บมาคิด อย่าไปสนใจ ปล่อยมันไป เราจะเข้ามาร้องไห้มาระบายกับแฟนตลอด เค้าก็จะกอดเราไว้ทุกครั้ง และดีที่แฟนไม่คิดไรเพราะเข้าใจสันดาน ของมัน แม่เรากลัวแฟนเราจะทิ้งเรามาเพราะนิสัยพี่ คอยมาบอกให้เราเผื่อใจไว้เสมอ
เวลามันกินข้าวนั่งพูดคนเดียว ยกไม้ยกมือ เหมือนคนบ้าคนสติไม่ดี แต่ตอนไม่เมาเงียบ ไม่ค่อยพูดเลย ถ้าพูดก็ไม่ได้หาเรื่องใคร พูดหมือนคนปกติ สรุปแล้ว เหมือนมีปัญหาทางจิต สุดจนทนแล้ว เราเครียดจนเราเข้าไปประเมินโรคซึมเศร้าแล้ว อยู่ในระดับสูง แต่เราก็ยังไม่ได้ยอมรับว่าเราจะเป็นโรคซึมเเศร้าจริงๆ #จะทำยังไงกับคนแบบนี้ดี สงสารพ่อแม่ สงสารพี่น้อง สงสารพี่สะใภ้ สงสารหลานตัวน้อยๆ #จะทำยังไงกับคนแบบนี้ดีช่วยบอกหน่อย จะต้องทนรับกรรมนี้อีกนานแค่ไหน อยากย้ายออกไปอยู่ที่อื่นก็ต้องดูแลพ่อเพราะพ่อป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และก็เป็นห่วงแม่ด้วย 😭