คืออย่างงี้ครับ ครูคนนี้ เป็นครูสังคมประจำโรงเรียนผมครับ ( ผมอยู่โรงเรียนชนบทครับ ครูสังคมมีคนเดียว สอนทั้งโรงเรียน ) ครูเค้าสอนวิชาหน้าที่พลเมือง ม.6 ของผมครับ ในช่วงสถานการณ์โควิดแบบนี้ ครูเข้าก็เลยบอกว่า ครูมีวิธีการสอนแบบใหม่ เป็นแบบของครูเอง ซึ่งก็คือการให้ นักเรียน สรุปบทเรียนแต่ละบท ลงสมุด พร้อมทั้งทำคำถามท้ายบท พอทำเสร็จแต่ละบท ก็ให้ไปสอบเก็บคะแนนของแต่ละบท ( ตอนสอบให้เอาที่สรุปเข้าไปด้วย ) ทั้งหมดนี้คือ การบ้านและงานในตัว พอถึงคาบก็เอาขึ้นมาทำ พอถึงกำหนดเวลาก็ส่ง ( สรุปก็คือไม่สอน55 )
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ครับ ตอนที่สอบเก็บคะแนนของบทที่หนึ่ง ผมเขียนสรุปละเอียดระดับหนึ่ง ตอนทำข้อสอบ ผมทำได้สบายมาก เพราะเมื่อเปิดไปเจอที่สรุปไว้ ก็ตรงกับคำตอบซะส่วนใหญ่ ผมทำได้แบบเร็วมากเลยครับ มีประมาณ 1-2 ข้อที่ไม่แน่ใจ เพราะที่สรุปมาไม่มีข้อนั้น พอสอบเสร็จผมมั่นใจมากว่าผมต้องผ่านแน่ๆ ( เต็ม 20 ผ่าน 17 )
พอถึงเวลาที่ได้รับสมุดคืน ( ปรกติครูจะให้ตรวจเฉลยกันเอง โดยให้เพื่อนตรวจให้ และครูจะบอกคำตอบ แต่รอบนี้มีการแพร่ระบาดของโควิด และในโรงเรียนมีคนที่สุ่มเสี่ยง โรงเรียนเลยปิดกระทันหัน จึงทำให้ครูต้องตรวจเอง ) เมื่อผมเปิดสมุดดู ผมกลับได้รับคะแนนแค่ 14 คะแนน ซึ่งผมตกใจมาก เพราะว่าตอนที่ทำ มีหลายข้อมากที่ตรงกับในที่ผมสรุปไว้ ผมมั่นใจมากว่าเกิน 14 ข้อแน่ๆ และอีกข้อสังเกตที่ผมสงสัยคือ ปรกติแล้ว เวลาตรวจคะแนนเสร็จ ครูจะคืนข้อสอบไว้ให้นักเรียนเก็บไว้อ่านเป็นแนวข้อสอบ แต่รอบนี้ไม่ให้คืนมาด้วย ผมเลยไม่มีโอกาสรู้ถึงข้อที่ผิดและข้อที่ถูกเลย ผมเลยไม่แน่ใจว่าผมทำผิดจริงๆรึเปล่า และอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ผมแอบคิดว่าครูจะแกล้งผมรึเปล่า คือ ก่อนหน้านี้ผมมีปัญหากับครูคนนี้ครับ
( ดราม่าครับ ขี้เกียจอ่านข้ามได้เลยครับ )
ปัญหาที่ผมมีกับครูคนนี้ คือ ตอนช่วง ม.5 เทอม2 ผมเริ่มมีความรู้สึกเบื่อเวลาที่อยู่โรงเรียน รู้สึกไม่มีความสุขเวลาเรียนหนังสือ มันเลยทำให้ผมชอบไปเก็บเกี่ยวความสุขเอาตอนกลางคืน จนทำให้หลายครั้งผมนอนดึก จนไม่ค่อยได้ไปโรงเรียน จนครูประจำชั้นผมเรียกผม สุดท้ายผมก็เคลียร์กับครูประจำชั้นเรียบร้อย จนผ่านมาสักพัก ครูคนนี้ ( ครูสังคม ) ก็เรียกผมมาพบ ( ผมว่าครูเค้าอาจเป็นห่วง เพราะผมเป็นตัวนำในทีมแข่งสวดมนต์หมู่ของครูเค้าด้วย ) ครูเค้าเข้ามาถามว่าทำไมถึงไม่ไปโรงเรียน แล้วบอกว่าจะไปคุยกับผู้ปกครองของผมที่บ้าน ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกไม่โอเคมากๆ ณ ตอนนั้น ผมรู้สึกเหมือนกำลังโดนล้ำเส้น ( รู้สึกเหมือนกำลังถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กมีปัญหา ทั้งที่ผมไม่เคยมีปัญหากับการขาดเรียนของผมมากเท่าไหร่ เพราะเมื่อผมขาดไปวันไหน พอถึงเวลาเลิกเรียน ผมก็จะรีบถามการบ้าน ถามถึงสิ่งที่เพื่อนได้จดตลอด ) ผมรู้สึกไม่โอเค แต่ผมก็ไม่สามารถแย้งอะไรไปได้ ผมเลยได้ระบายความรู้สึกในเฟส ยาวมาก วรรคเเรกๆผมสื่อถึงปัญหาที่ผมไปโรงเรียนบ้างไม่ไปบ้างเป็นเพราะอะไร ทำไมถึงนอนดึก ส่วนวรรคท้ายๆ ผมพิมพ์ประมาณว่า ขอบคุณครูที่เป็นห่วง แต่ชีวิตเป็นของผม ผมขอเลือกเส้นทางของตัวเอง ขอแก้ปัญหาด้วยตัวเอง / ในโพสต์นั้น ผมกล่าวขอบคุณครูสังคมไปหลายรอบอยู่เหมือนกัน พอผ่านไปวันสองวัน ครูสังคมก็รู้เรื่องที่ผมโพสต์ ( ผมไม่ได้เป็นเพื่อนครูเค้าในเฟส และไม่ได้เอ่ยถึงชื่อครูเค้าด้วย ไม่แม้กระทั่งใช้คำนามว่าครูเลยด้วยซ้ำ แต่ผมคาดเดาว่าอาจเป็นครูคนอื่นที่สนิทกับครูสังคมและเป็นเพื่อนในเฟสของผม ส่งไปให้ครูสังคมอ่าน ที่ผมไม่คาดเดาว่าเป็นเพื่อนผม เพราะเพื่อนในห้องผมมีแค่ 20 กว่าคน และไม่ค่อยมีใครชอบครูสังคมเท่าไหร่ ) พอครูเค้ารู้เรื่องที่ผมโพสต์ ครูเค้าก็เอามาแซะผมในคาบเรียน โดยในคาบนั้น อยู่ๆครูเค้าก็สอนเรื่องศีล 5 ( ทั้งที่ปรกติไม่ค่อยสอน จะชอบสั่งงานเป็นส่วนมาก ) ผมก็เริ่มตงิดๆใจแล้วว่า ต้องมีอะไรแน่ๆ สุดท้ายครูเค้าก็โยงเรื่องศีล 5 มาแซะผมและเพื่อนๆ ทั้งเรื่องผม และ เรื่องที่เพื่อนผมมีแฟน เท่าที่ผมจำได้ ใจความประมาณว่า " บางคนไม่มีปัญหา ก็ทำตัวอยากมีปัญหา โดยเฉพาะนักเรียนชายในห้องนี้ " (ในห้องผมมีนักเรียนชาย 6 คน ซึ่งเพื่อนๆก็เห็นโพสต์ผมแล้ว ก็เลยรู้ว่าแซะผมอยู่ ) และเรื่องของ ม.5 เทอม 2 ก็จบแค่นั้น
ผมเปิดเทอม ม.6 เทอม 1 ผมก็คิดว่าครูเข้าคงไม่อะไรกับผมแล้ว
เพราะหลังจากเหตุการณ์ตอน ม.5 ในวันนั้น จบลง วันต่อมาผมก็ไหว้ สวัสดีครูเค้าเหมือนเดิมปรกติ จนมาถึง วันที่สองของการเปิดเทอม ม.6 ของผม ตอนเข้าแถวหน้าเสาธงตอนเช้า ครูเค้าเดินมา แล้วเอาปลายร่ม ( ด้านแหลมๆอ่ะครับ ) มาเขี่ยหน้าม้าผม แล้วบ่นว่าหน้าม้ายาว แล้วหลังจากนั้น ก็เอามือชี้ คนข้างหลังแล้วก็บ่นว่า เธอก็ยาวเหมือนกัน ณ ตอนนั้นผมยังงงอยู่เลยว่า อะไรฟร่ะ! พอกลับมาคิดดู ก็ว่ามันไม่น่าจะใช่ ไม่ควรจะทำแบบนั้นนี่หนา แต่ผมก็ไม่อะไร จนมาถึงตอนตรวจข้อสอบนี่แหล่ะครับ
***
เนี่ยแหล่ะครับ เพราะผมเคยมีปัญหากับครูเค้าด้วย เลยอยากถามทุกคนว่า เป็นไปได้รึเปล่า ที่ครูจะเเอบหมั่นไส้ผม แล้วแกล้งผม แอบหักคะแนนผม แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ทุกคนคิดเห็นยังไงบ้างครับ ผมควรไปแย้งเรื่องคะแนนกับครูไหม หรือ มันเป็นความผิดของผมตั้งแต่เเรกกันแน่ ?
ครูทำแบบนี้กับผม ผิดรึเปล่าครับ อยากทราบความคิดเห็นของทุกๆคนครับ!? •́ ‿ ,•̀
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ครับ ตอนที่สอบเก็บคะแนนของบทที่หนึ่ง ผมเขียนสรุปละเอียดระดับหนึ่ง ตอนทำข้อสอบ ผมทำได้สบายมาก เพราะเมื่อเปิดไปเจอที่สรุปไว้ ก็ตรงกับคำตอบซะส่วนใหญ่ ผมทำได้แบบเร็วมากเลยครับ มีประมาณ 1-2 ข้อที่ไม่แน่ใจ เพราะที่สรุปมาไม่มีข้อนั้น พอสอบเสร็จผมมั่นใจมากว่าผมต้องผ่านแน่ๆ ( เต็ม 20 ผ่าน 17 )
พอถึงเวลาที่ได้รับสมุดคืน ( ปรกติครูจะให้ตรวจเฉลยกันเอง โดยให้เพื่อนตรวจให้ และครูจะบอกคำตอบ แต่รอบนี้มีการแพร่ระบาดของโควิด และในโรงเรียนมีคนที่สุ่มเสี่ยง โรงเรียนเลยปิดกระทันหัน จึงทำให้ครูต้องตรวจเอง ) เมื่อผมเปิดสมุดดู ผมกลับได้รับคะแนนแค่ 14 คะแนน ซึ่งผมตกใจมาก เพราะว่าตอนที่ทำ มีหลายข้อมากที่ตรงกับในที่ผมสรุปไว้ ผมมั่นใจมากว่าเกิน 14 ข้อแน่ๆ และอีกข้อสังเกตที่ผมสงสัยคือ ปรกติแล้ว เวลาตรวจคะแนนเสร็จ ครูจะคืนข้อสอบไว้ให้นักเรียนเก็บไว้อ่านเป็นแนวข้อสอบ แต่รอบนี้ไม่ให้คืนมาด้วย ผมเลยไม่มีโอกาสรู้ถึงข้อที่ผิดและข้อที่ถูกเลย ผมเลยไม่แน่ใจว่าผมทำผิดจริงๆรึเปล่า และอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ผมแอบคิดว่าครูจะแกล้งผมรึเปล่า คือ ก่อนหน้านี้ผมมีปัญหากับครูคนนี้ครับ
( ดราม่าครับ ขี้เกียจอ่านข้ามได้เลยครับ )
ปัญหาที่ผมมีกับครูคนนี้ คือ ตอนช่วง ม.5 เทอม2 ผมเริ่มมีความรู้สึกเบื่อเวลาที่อยู่โรงเรียน รู้สึกไม่มีความสุขเวลาเรียนหนังสือ มันเลยทำให้ผมชอบไปเก็บเกี่ยวความสุขเอาตอนกลางคืน จนทำให้หลายครั้งผมนอนดึก จนไม่ค่อยได้ไปโรงเรียน จนครูประจำชั้นผมเรียกผม สุดท้ายผมก็เคลียร์กับครูประจำชั้นเรียบร้อย จนผ่านมาสักพัก ครูคนนี้ ( ครูสังคม ) ก็เรียกผมมาพบ ( ผมว่าครูเค้าอาจเป็นห่วง เพราะผมเป็นตัวนำในทีมแข่งสวดมนต์หมู่ของครูเค้าด้วย ) ครูเค้าเข้ามาถามว่าทำไมถึงไม่ไปโรงเรียน แล้วบอกว่าจะไปคุยกับผู้ปกครองของผมที่บ้าน ซึ่งตอนนั้นผมรู้สึกไม่โอเคมากๆ ณ ตอนนั้น ผมรู้สึกเหมือนกำลังโดนล้ำเส้น ( รู้สึกเหมือนกำลังถูกตราหน้าว่าเป็นเด็กมีปัญหา ทั้งที่ผมไม่เคยมีปัญหากับการขาดเรียนของผมมากเท่าไหร่ เพราะเมื่อผมขาดไปวันไหน พอถึงเวลาเลิกเรียน ผมก็จะรีบถามการบ้าน ถามถึงสิ่งที่เพื่อนได้จดตลอด ) ผมรู้สึกไม่โอเค แต่ผมก็ไม่สามารถแย้งอะไรไปได้ ผมเลยได้ระบายความรู้สึกในเฟส ยาวมาก วรรคเเรกๆผมสื่อถึงปัญหาที่ผมไปโรงเรียนบ้างไม่ไปบ้างเป็นเพราะอะไร ทำไมถึงนอนดึก ส่วนวรรคท้ายๆ ผมพิมพ์ประมาณว่า ขอบคุณครูที่เป็นห่วง แต่ชีวิตเป็นของผม ผมขอเลือกเส้นทางของตัวเอง ขอแก้ปัญหาด้วยตัวเอง / ในโพสต์นั้น ผมกล่าวขอบคุณครูสังคมไปหลายรอบอยู่เหมือนกัน พอผ่านไปวันสองวัน ครูสังคมก็รู้เรื่องที่ผมโพสต์ ( ผมไม่ได้เป็นเพื่อนครูเค้าในเฟส และไม่ได้เอ่ยถึงชื่อครูเค้าด้วย ไม่แม้กระทั่งใช้คำนามว่าครูเลยด้วยซ้ำ แต่ผมคาดเดาว่าอาจเป็นครูคนอื่นที่สนิทกับครูสังคมและเป็นเพื่อนในเฟสของผม ส่งไปให้ครูสังคมอ่าน ที่ผมไม่คาดเดาว่าเป็นเพื่อนผม เพราะเพื่อนในห้องผมมีแค่ 20 กว่าคน และไม่ค่อยมีใครชอบครูสังคมเท่าไหร่ ) พอครูเค้ารู้เรื่องที่ผมโพสต์ ครูเค้าก็เอามาแซะผมในคาบเรียน โดยในคาบนั้น อยู่ๆครูเค้าก็สอนเรื่องศีล 5 ( ทั้งที่ปรกติไม่ค่อยสอน จะชอบสั่งงานเป็นส่วนมาก ) ผมก็เริ่มตงิดๆใจแล้วว่า ต้องมีอะไรแน่ๆ สุดท้ายครูเค้าก็โยงเรื่องศีล 5 มาแซะผมและเพื่อนๆ ทั้งเรื่องผม และ เรื่องที่เพื่อนผมมีแฟน เท่าที่ผมจำได้ ใจความประมาณว่า " บางคนไม่มีปัญหา ก็ทำตัวอยากมีปัญหา โดยเฉพาะนักเรียนชายในห้องนี้ " (ในห้องผมมีนักเรียนชาย 6 คน ซึ่งเพื่อนๆก็เห็นโพสต์ผมแล้ว ก็เลยรู้ว่าแซะผมอยู่ ) และเรื่องของ ม.5 เทอม 2 ก็จบแค่นั้น
ผมเปิดเทอม ม.6 เทอม 1 ผมก็คิดว่าครูเข้าคงไม่อะไรกับผมแล้ว
เพราะหลังจากเหตุการณ์ตอน ม.5 ในวันนั้น จบลง วันต่อมาผมก็ไหว้ สวัสดีครูเค้าเหมือนเดิมปรกติ จนมาถึง วันที่สองของการเปิดเทอม ม.6 ของผม ตอนเข้าแถวหน้าเสาธงตอนเช้า ครูเค้าเดินมา แล้วเอาปลายร่ม ( ด้านแหลมๆอ่ะครับ ) มาเขี่ยหน้าม้าผม แล้วบ่นว่าหน้าม้ายาว แล้วหลังจากนั้น ก็เอามือชี้ คนข้างหลังแล้วก็บ่นว่า เธอก็ยาวเหมือนกัน ณ ตอนนั้นผมยังงงอยู่เลยว่า อะไรฟร่ะ! พอกลับมาคิดดู ก็ว่ามันไม่น่าจะใช่ ไม่ควรจะทำแบบนั้นนี่หนา แต่ผมก็ไม่อะไร จนมาถึงตอนตรวจข้อสอบนี่แหล่ะครับ
***
เนี่ยแหล่ะครับ เพราะผมเคยมีปัญหากับครูเค้าด้วย เลยอยากถามทุกคนว่า เป็นไปได้รึเปล่า ที่ครูจะเเอบหมั่นไส้ผม แล้วแกล้งผม แอบหักคะแนนผม แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ทุกคนคิดเห็นยังไงบ้างครับ ผมควรไปแย้งเรื่องคะแนนกับครูไหม หรือ มันเป็นความผิดของผมตั้งแต่เเรกกันแน่ ?