เคยไหมครับ คิดถึงคนๆนึงจนร้องไห้
เวลาที่ผมกับคนคุย ไปข้างนอกด้วยกันได้ใช้เวลาด้วยกัน มันก็มักจะมีเรื่องนู้นนี่นั่นที่ทำให้ผมกับคนคุยไม่ได้ใช้เวลาด้วยกัน จนบ้างที่ทำให้เขาต้องโกรธที่ไม่ได้ใช้เวลาด้วยกัน ทั้งๆที่เราอุส่าวางแผนกันไว้สักพักแล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องล่ม เช่น อย่างเหตุการณ์ล่าสุด ผมไปฉีดวัคซีน AZ มาครับ แล้วเขาก็หาเวลามาผมจนได้ ผมก็ดีใจนะที่เขามาเป็นเพื่อนผม คิดว่าจะได้ใช้เวลาในวันนั้นอยู่กับเขา แต่สุดท้ายผมกับโดนที่บ้านตามตัวให้กลับ เป็นต้น กว่าผมกับเขาจะได้เจอกันทีค่อนข้างจะยากนิดนีง ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้อยู่ไกลอะไรกันมาก อีกอย่างแม่เขาก็ดูไม่ค่อยโอเคกับผมสักเท่าไร อาจเพราะผมกับเขายังเรียนอยู่ด้วย ท่านเลยเป็นห่วงอนาคตของลูกเขา  
มันเลยกลายเป็นความรู้สึกลึกๆของผมที่แบบว่า เราคิดถึงเขามากๆ เขาก็คงเป็นเหมือนกันเลยโกรธเรา แต่เราก็อยากบอกกับเขาว่าเราก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ เราเองก็อยากใช้เวลาอยู่กับให้เต็มที่ แต่เขาก็โกรธจนไม่คุยกับเรา พอเรามาอยู่กับเองเราก็ร้องไห้ เพราะคิดถึงเขามากๆ อยู่ด้วยกับเขา อยากกอดเขา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้กับตัวเอง ตอนนี้ผมได้รอให้เขาอารมณ์เย็นแล้วมาคุยกับผมเอง (เขาค่อนข้างที่จะขี้หงุดหงิดเวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ)
มีใครเคยมีเหตุการณ์ประมาณนี้ไหมครับ
ผมรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอมากเลย

ปล. อาจจะเขียนงงๆหน่อยนะครับ