ฉากหนึ่งหน้า ดั่งนภา ดูกว้างใหญ่
ซึ้งน้ำใจ ใช่เป็นอื่น หยิบยื่นหนอ
ทำใจกว้าง ตวงมิตร สนิทพอ
พะเน้าพะนอ คลอเคลีย เนี่ยน้ำใจ

ฉากที่สอง ผยองเจ้า เฝ้าบังจิต
ตีสนิท คิดครอบงำ น้ำคำใส
นี่ตัวฉัน นั้นผู้มี พระคุณไง
ของให้ไป ไม่ทันตอบ แทนกันเลย

เที่ยวครอบงำ ทำบงการ ประสานซึ่ง
อยากเป็นหนึ่ง ซึ่งทุกทิศ คิดเปิดเผย
อันตัวกู ผู้ชำนาญ ชามารเอย
พวกมืงเอ๋ย เคยรับของ ปองดองกู

สั่งคนนั้น คั้นคนนี้ ชี้ไปทั่ว
ให้ต้องชั่ว มัวเมา เข้าตามขู่
รับของแล้ว แคล้วจะต้อง เชื่อฟังกู
จะต้องรู้ กูผู้นี้ มีพระคุณ

เที่ยวมาแขวะ แวะมาแซะ แจ๊ะเสมอ
อย่าได้เผลอ เลอนะเจ้า เคล้าความฉุน
ทำไม่ได้ ไฝว้ไม่ไหว ไม่มีทุน
มีลูกขุน ตุนเลี้ยงไว้ ใช้นี่นา

จากนั้นก็ อ้อล้อ ออเซาะเขา
ถามว่าเจ้า เฝ้าลืมเลือน เพื่อนยังหนา
อยากให้ช่วย ด้วยจัดการ นังกานดา
บังอาจมา ท้ารบ ตบกับตีน

***********************************************

คริคริ^^ วันสุนทรภู่รำลึก ส่งกลอนเข้าประกวดค่า

🤣🤣🤣🤣🤣