สวัสดีค่ะเราอายุ13จะ14 เรารู้สึกเป็นโรคซึ่งเศร้าซึ่งเราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า เราตัดสินใจบอกพ่อว่าเรารู้สึกเหมือนเป็นโรคซึ่งเศร้าให้พาไปหาหมอ

แต่พ่อกับตอบเรามาว่า คิดไปเองหรือเปล่า

ทุกคนอาจจะบอกว่าไม่จำเป็นต้องมีผู้ปกครองไปด้วยแต่พ่อเราไม่ให้เราออกจากบ้านเลยถ้าไม่มีพ่อไปด้วย อาการของเรามันก็เกิดจากพ่อนี่แหละพ่อเราเลี้ยงเราตอนเด็กๆก็จะตีก็จะเตะอาจจะมีแม่มาช่วยห้ามบ้างแต่พอพ่อกับแม่เลิกกันก็ไม่มีแม่มาห้ามแล้วพอโตมาหน่อยก็จะใช้คำพูดรุนแรงเช่นด่าเราว่าตัวปัญหาหรืออะไรต่างๆแล้วทุกวันที่เราต้องเจอคือตื่นเช้ามาพ่อจะมาปลุกเราตอนเช้า แต่เราผิดเองที่หงุดหงิดเราคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้พอเราหงุดหงิดพ่อก็จะด่า..เราเคยบอกพ่อแล้วว่าเราไม่สามารถควบคุมอารมณ์นี้ได้จริงๆแต่เขาก็ไม่ฟัง

เรารู้สึกเศร้า รู้สึกท้อ ไม่มีแรง นอนไม่หลับหรือหลับมากเกินไป เบื่อทุกอย่าง เบื่ออาหาร ไม่อยากให้ใครมายุ่งวุ่นวาย พอว่างๆเราก็จะคิดถึงเหตุการณ์ที่มันไม่ดีจนเราร้องไห้ออกมา ควบคุมอารมณ์ไม่ได้หงุดหงิดไปหมดเดี๋ยวเศร้าเดี๋ยวดีใจเราเป็นอย่างงี้เกือบทุกวัน เราควรจะบอกพ่อยังไงดี