คือ ตอนนี้เรากับสามีแต่งงานมีลูก2คน อยู่ด้วยกันมา9-10ปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาดีนะหาเงินเรื่องผญ.ไม่เคยมี เราทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะกันดีกัน มันเป็นเรื่องปกติ จนเราท้องลูกคนที่2 คลอดและเลี้ยงลูกอยู่

มีลูกช่วงโควิดมาใหม่ๆพอดีค่ะ เลยเลือกที่จะกลับไปอยู่บ้านนอกเพื่อความปลอดภัยของลูกตั้งแต่ท้องจนคลอดลูกได้ 3 ปี ส่วนสามีก็ยังคงทำงานอยู่กรุงเทพเหมือนเดิม และจึงตัดสินใจที่จะกลับมาทำงานกรุงเทพอีกครั้งและ

เล่าแต่แรก เรื่องชีวิตบ้าบอ ต้องบอกก่อนว่าเราอยู่กับพ่อมาแต่เด็ก แม่เราทิ้งให้อยู่กับพ่อแต่ อ.3 ก็มีความสุขดี ความสุขของเราคือไม่ได้มีเงินไม่ได้มีข้าวกินทุกมื้อ แต่เราอบอุ่น จนนรกเยือนมาถึง พ่อมีภรรยา

เราอยากระบายความรู้สึกของ ผญ ที่ ผัวไม่เคยเอาใจใส่ ปากบอกว่ากูรักรักลูก แต่ไม่เคยทำอะไรเพื่อลูกเพื่อเมียเลย ไม่เคยเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา เริ่มจากการห่างอกแม่ไปอยู่บ้านสามี 11 ปี มีเรื่องกันแทบทุกวันทะเลา

ดิฉันอายุ24 มีลูกชายอายุ2ขวบ ดิฉันกำลังตัดสินใจเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เหตุผลเพราะสามีชอบบ่นว่าดิฉันใช้เงินไม่รู้จักคิด ทำให้ทุกวันนี้ไม่มีเงินเก็บ เมื่อได้ยินคำนี้บ่อยๆมันรู้สึกท้อ จนหมดความอดทน เมื่

ขออนุญาตปรึกษา ขอคำแนะนำในหลายๆท่านที่ตอนนี้เจ้าของกระทู้พบเรื่องที่ยากมากๆในการใช้ชีวิตค่ะ ที่บ้านพ่อแม่เสียหมดแล้ว และอยู่เองคิดเองคนเดียวมานานมากๆ ไม่มีคนปรึกษา ซึ่งตอนนี้แต่งงาน มีลูก3ขวบและอยู่กั

ไม่เข้าใจประเภท แม่ๆที่ชอบพูดว่า ทำเพื่อลูกอะ เราเป็นแม่เลี้ยงเดียวที่ พอดีสามีแอบคุยกับคนอื่นเราเลิกเลย ร้องไห้ก็ร้องนะคะ แต่พออยู่ได้มันก็ดีขึ้นคะ ดีกว่าไปอยู่ในวังวงผู้หญิงของเขา เราเลี้ยงเองหาเงิ

ค่าเทอมมหาลัยก็แพงเช่นกัน เทอม60000-80000 ต้องเรียน 4 ปีีถึงจะจบ ผมเพิ่งเรียนได้ 1 เทอม ผมรู้สึกว่าชีวิตเรียนมันไม่ใช่สำหรับผม ผมอยากออกทำงาน อยากหาเงินเอง ไม่อยากให้พ่อแม่มาลำบากเพราะผมแล้ว แม่ผมบอกว

เราท้องได้34สัปดาห์ หรือ8เดือนกว่าๆ แต่พึ่งเลิกกับสามี เรากำลังจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่เราไม่ได้ทำงาน ไม่มีเงิน และคลอดลูกออกมาก็ต้องเลี้ยงเองไม่มีใครเลี้ยงให้ เราควรทำไงดีคะ เครียดมาก ทางสามีบอกจ

เรากับสามีทำงานใกล้บ้าน การงานถือว่าโอเคค่ะ บ้านเราก็ไม่ได้ลำบากอะไร เราเลี้ยงดูพ่อแม่ รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน พ่อเลี้ยงวัว แม่เลี้ยงหลาน มีเงินเดือนก้ให้ อยู่ๆพ่อบอกจะไปทำงานกรุงเทพกับเพื่