เราอยากระบายความรู้สึกของ ผญ ที่ ผัวไม่เคยเอาใจใส่ ปากบอกว่ากูรักรักลูก แต่ไม่เคยทำอะไรเพื่อลูกเพื่อเมียเลย ไม่เคยเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา
เริ่มจากการห่างอกแม่ไปอยู่บ้านสามี 11 ปี มีเรื่องกันแทบทุกวันทะเลาะกันบ่อยมาก รวมถึงพ่อสามีและแม่สามีด้วยนะค่ะ คือทะเลาะกันบ่อย ทางบ้านสามีจะพูดเสมอว่าเราขี้เกียจไม่ทำอะไรนอนตื่นก็สาย ช่สยค่ะเราเป็นแบบนั้น แต่เราไม่เดือดร้อนเค้านะค่ะ คือหาเงินกินเอง เลี้ยงลูกเอง หากินหาใช้เองค่ะ ทางบ้านสามีรับผิดชอบค่าเทอมลูก ส่วนค่า รร รายจ่ายแต่ละวันคือเราเป็นคนรับผิดชอบเอง สามีก็ไม่ได้ให้เงินใช้ค่ะ คือตอนนี้ก็ไม่ได้ทำงานเลี้ยงลูกเล็กอยู่บ้าน คือเราขอเงินแม่ใช้ค่ะ ส่วนสามีไม่ได้ทำงานจะเป็นปีแล้วค่ะ สามีก็มีกินอยู่กับเราบ้าง ตอนนี้ภาระเราแบกรับไว้อยู่คนเดียว เพราะสามีไม่เอาไหน ประเด็นตอนอะไรๆก็ดูเหมือนจะผิดใ่ายเดียวเลยค่ะ เพราะเราอาศัยบ้านสามีอยู่ ทำอะไรไม่เคยถูกใจทางบ้านสามีเลย เลี้ยงลูกอยู่แต่บ้านเงินก็ขอแม่ใช้ไปวัน เพราะสามีไม่ได้เลี้ยงดูค่ะ ทางบ้านสามีค่อนข้างไม่ใช่ไม่ชอบเรานะค่ะ แต่เกียจเราเลยค่ะ เพราะเค้าบอกว่าเราไม่มีอะไรดีเลย ยรรยายสรรพคุณความ
ของเราไม่หมด #ล่าสุดทะเลาะกับสามีแม่ผัวชอบเข้ามายุ่งวุ่นวายเวลาเราทะเลาะกันแล้วเค้าก็จะเข้าข้างลูกเค้าแล้วก็จะพูดเหมือนเราผิดตลอด พ่อผัวไล่เราออกจากบ้าน เราบอกเออไปแน่ไม่ต้องมาไล่ พูดเท่านั้นแหละเจ้ามาถีบหน้าเราเลยค่ะ เราไม่ได้เอาเรื่องเพราะเรายังมีความเป็นคนอยู่ แต่ส่วนที่มันทำกับเรายังมีความเป็นคนอยู่มั้ยทะเลาะที่ไรชอบไล่เราออกจากบ้าน ทำเหมือนเราไม่มีที่ไป เรามีที่ไปนะค่ะ แต่เรารักสามีรักลูกเราเราจึงต้องยอมทนเพื่อครอบครัวเพราะสามีไม่ยอมออกมาไม่เอาไหน สามีแบบนี้เราควรจะเลิกหรือทนต่อไปค่ะ
ปล.ที่เราเล่าไม่ได้หมายความเราดีนะค่ะ เราก็ขี้เกียจทำงานบ้านค่ะแต่ทำในส่วนของเราและลูกค่ะ แล้วก็เลี้ยงลูกเองมาทั้ง2คนเลยค่ะ หากินเองด้วยค่ะ ไม่เคยแบมือขอเค้ากินค่ะ ถึงไม่มีกินก็กลับบ้านไปขอแม่กินค่ะ ลองพิจราณาจากความเป็นจริงนะ เรื่องนี้เรายังบรรยายไม่หมดค่ะเพราะมันเยอะเหินบรรยายจริงๆค่ะ แค่อยากจะบอกกูอดทนเพื่อครอบครัวกูผิดด้วยหรอ
ปัญหาพ่อผัวแม่ผัว
เริ่มจากการห่างอกแม่ไปอยู่บ้านสามี 11 ปี มีเรื่องกันแทบทุกวันทะเลาะกันบ่อยมาก รวมถึงพ่อสามีและแม่สามีด้วยนะค่ะ คือทะเลาะกันบ่อย ทางบ้านสามีจะพูดเสมอว่าเราขี้เกียจไม่ทำอะไรนอนตื่นก็สาย ช่สยค่ะเราเป็นแบบนั้น แต่เราไม่เดือดร้อนเค้านะค่ะ คือหาเงินกินเอง เลี้ยงลูกเอง หากินหาใช้เองค่ะ ทางบ้านสามีรับผิดชอบค่าเทอมลูก ส่วนค่า รร รายจ่ายแต่ละวันคือเราเป็นคนรับผิดชอบเอง สามีก็ไม่ได้ให้เงินใช้ค่ะ คือตอนนี้ก็ไม่ได้ทำงานเลี้ยงลูกเล็กอยู่บ้าน คือเราขอเงินแม่ใช้ค่ะ ส่วนสามีไม่ได้ทำงานจะเป็นปีแล้วค่ะ สามีก็มีกินอยู่กับเราบ้าง ตอนนี้ภาระเราแบกรับไว้อยู่คนเดียว เพราะสามีไม่เอาไหน ประเด็นตอนอะไรๆก็ดูเหมือนจะผิดใ่ายเดียวเลยค่ะ เพราะเราอาศัยบ้านสามีอยู่ ทำอะไรไม่เคยถูกใจทางบ้านสามีเลย เลี้ยงลูกอยู่แต่บ้านเงินก็ขอแม่ใช้ไปวัน เพราะสามีไม่ได้เลี้ยงดูค่ะ ทางบ้านสามีค่อนข้างไม่ใช่ไม่ชอบเรานะค่ะ แต่เกียจเราเลยค่ะ เพราะเค้าบอกว่าเราไม่มีอะไรดีเลย ยรรยายสรรพคุณความ ของเราไม่หมด #ล่าสุดทะเลาะกับสามีแม่ผัวชอบเข้ามายุ่งวุ่นวายเวลาเราทะเลาะกันแล้วเค้าก็จะเข้าข้างลูกเค้าแล้วก็จะพูดเหมือนเราผิดตลอด พ่อผัวไล่เราออกจากบ้าน เราบอกเออไปแน่ไม่ต้องมาไล่ พูดเท่านั้นแหละเจ้ามาถีบหน้าเราเลยค่ะ เราไม่ได้เอาเรื่องเพราะเรายังมีความเป็นคนอยู่ แต่ส่วนที่มันทำกับเรายังมีความเป็นคนอยู่มั้ยทะเลาะที่ไรชอบไล่เราออกจากบ้าน ทำเหมือนเราไม่มีที่ไป เรามีที่ไปนะค่ะ แต่เรารักสามีรักลูกเราเราจึงต้องยอมทนเพื่อครอบครัวเพราะสามีไม่ยอมออกมาไม่เอาไหน สามีแบบนี้เราควรจะเลิกหรือทนต่อไปค่ะ
ปล.ที่เราเล่าไม่ได้หมายความเราดีนะค่ะ เราก็ขี้เกียจทำงานบ้านค่ะแต่ทำในส่วนของเราและลูกค่ะ แล้วก็เลี้ยงลูกเองมาทั้ง2คนเลยค่ะ หากินเองด้วยค่ะ ไม่เคยแบมือขอเค้ากินค่ะ ถึงไม่มีกินก็กลับบ้านไปขอแม่กินค่ะ ลองพิจราณาจากความเป็นจริงนะ เรื่องนี้เรายังบรรยายไม่หมดค่ะเพราะมันเยอะเหินบรรยายจริงๆค่ะ แค่อยากจะบอกกูอดทนเพื่อครอบครัวกูผิดด้วยหรอ