สวัสดีค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
เราทะเลาะกับแฟนที่คบกันได้ไม่นาน แต่รู้สึกผูกพันมากๆ
เมื่อสองสามวันก่อนทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง แล้วมันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง
เมื่อเค้าไม่พอใจเค้าจะไม่ยอมพูด เก็บคนเดียว วันนั้นเค้าเครียดเรื่องงานด้วย
แล้วทะเลาะกันในรถ เราก็พูดตามตรงว่าเค้าเป็นแบบนี้เลยมีอะไรแล้วไม่พูด เค้าก็สวนเรากลับว่าเราก็ไม่พูดเหมือนกัน
สุดท้ายตอนจอดรถเราทนกับความรู้สึกนั้นไม่ไหว เลยเลือกเดินออกมาตากฝนกลับบ้านไปเปียกๆแบบนั้น
ร้องไห้ตลอดทางจนถึงบ้าน โดยที่เค้าไม่ตาม ไม่ทัก ไม่โทรอะไรทั้งนั้น ในขณะที่เราเมาแล้วนอนร้องไห้จนตาบวม
จนเมื่อวันก่อนเรารู้สึกว่ามันไม่เคลียร์ เราทนไม่ไหวเลยทักไปบอกว่าไม่ชอบเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเลย
เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เรารู้สึกแย่ และมันเป็นเพราะเราไม่คุยกัน เค้าก็อ่านไม่ตอบ
แล้วเราเลยโมโหปรี๊ดแตกเพราะเพิ่งพูดไปว่าไม่ชอบเวลาไม่เคลียร์กัน + กับเป็นประจำเดือนด้วยค่ะ
ตกเย็นเราเลยอารมณ์ชั่ววูบ ส่งว้อยซ์ไปบอกว่าเค้าใจร้ายมากที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ทำอะไร
เราทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร ถ้าบอกว่าจะหยุดก็บอกมา แต่นี่เค้าไม่พูด แล้วเราก็ไม่อยากร้องไห้
ไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทำร้ายตัวเองไปมากกว่านี้แล้ว เราอยากพอ + กับพิมพ์ไปว่าขอให้โชคดีกับการงาน, ให้ไปเจอคนดีๆ ที่เหมาะสมกัน
เพราะตอนนี้เราเจ็บมากแล้วและทนกับความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้ว
เค้าก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะคืออ่านไม่ตอบ
เราก็ฟุ้งซ่านมาก คิดไม่ตก คิดถึงมาก จนเมื่อคืนนอนไม่ได้นอนไม่หลับโทรไปเค้าไม่รับ ตีสามเลยส่งไปบอกว่าเราคิดถึงเค้ามาก ควบคุมอะไรไม่ได้เลย
ตอนนี้เค้ายังไม่อ่านไม่ตอบเลยค่ะ (ไม่ได้บล็อคเรานะคะ)
อยากทราบว่าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงต่อคะ คิดว่าแบบนี้คือจบแล้วจริงๆใช่มั้ย มันเคลียร์แล้วหรือยัง
ตอนนี้เรายอมทิ้งอีโก้และถ้าเค้าตอบจะพยายามง้อทุกทางแล้วค่ะ เพราะกว่าจะได้เจอกันมันไม่ง่ายเลย
ปล.เค้าเป็นคนต่างชาติที่ทำงานในไทย อายุห่างกัน 6 ปี เลยชอบมีปัญหาไม่เข้าใจกันเล็กๆน้อยๆค่ะ
อยากปรึกษาเรื่องความรักค่ะ
เราทะเลาะกับแฟนที่คบกันได้ไม่นาน แต่รู้สึกผูกพันมากๆ
เมื่อสองสามวันก่อนทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง แล้วมันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง
เมื่อเค้าไม่พอใจเค้าจะไม่ยอมพูด เก็บคนเดียว วันนั้นเค้าเครียดเรื่องงานด้วย
แล้วทะเลาะกันในรถ เราก็พูดตามตรงว่าเค้าเป็นแบบนี้เลยมีอะไรแล้วไม่พูด เค้าก็สวนเรากลับว่าเราก็ไม่พูดเหมือนกัน
สุดท้ายตอนจอดรถเราทนกับความรู้สึกนั้นไม่ไหว เลยเลือกเดินออกมาตากฝนกลับบ้านไปเปียกๆแบบนั้น
ร้องไห้ตลอดทางจนถึงบ้าน โดยที่เค้าไม่ตาม ไม่ทัก ไม่โทรอะไรทั้งนั้น ในขณะที่เราเมาแล้วนอนร้องไห้จนตาบวม
จนเมื่อวันก่อนเรารู้สึกว่ามันไม่เคลียร์ เราทนไม่ไหวเลยทักไปบอกว่าไม่ชอบเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเลย
เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ทำให้เรารู้สึกแย่ และมันเป็นเพราะเราไม่คุยกัน เค้าก็อ่านไม่ตอบ
แล้วเราเลยโมโหปรี๊ดแตกเพราะเพิ่งพูดไปว่าไม่ชอบเวลาไม่เคลียร์กัน + กับเป็นประจำเดือนด้วยค่ะ
ตกเย็นเราเลยอารมณ์ชั่ววูบ ส่งว้อยซ์ไปบอกว่าเค้าใจร้ายมากที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ทำอะไร
เราทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร ถ้าบอกว่าจะหยุดก็บอกมา แต่นี่เค้าไม่พูด แล้วเราก็ไม่อยากร้องไห้
ไม่อยากเจ็บ ไม่อยากทำร้ายตัวเองไปมากกว่านี้แล้ว เราอยากพอ + กับพิมพ์ไปว่าขอให้โชคดีกับการงาน, ให้ไปเจอคนดีๆ ที่เหมาะสมกัน
เพราะตอนนี้เราเจ็บมากแล้วและทนกับความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้ว
เค้าก็ยังทำเหมือนเดิมค่ะคืออ่านไม่ตอบ
เราก็ฟุ้งซ่านมาก คิดไม่ตก คิดถึงมาก จนเมื่อคืนนอนไม่ได้นอนไม่หลับโทรไปเค้าไม่รับ ตีสามเลยส่งไปบอกว่าเราคิดถึงเค้ามาก ควบคุมอะไรไม่ได้เลย
ตอนนี้เค้ายังไม่อ่านไม่ตอบเลยค่ะ (ไม่ได้บล็อคเรานะคะ)
อยากทราบว่าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงต่อคะ คิดว่าแบบนี้คือจบแล้วจริงๆใช่มั้ย มันเคลียร์แล้วหรือยัง
ตอนนี้เรายอมทิ้งอีโก้และถ้าเค้าตอบจะพยายามง้อทุกทางแล้วค่ะ เพราะกว่าจะได้เจอกันมันไม่ง่ายเลย
ปล.เค้าเป็นคนต่างชาติที่ทำงานในไทย อายุห่างกัน 6 ปี เลยชอบมีปัญหาไม่เข้าใจกันเล็กๆน้อยๆค่ะ