สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราจะเขียนมานานแล้วแต่ไม่ว่างซักที ตอนนี้ได้โอกาสแล้วค่ะ เริ่มเลยแล้วกัน
คือช่วงเดือนที่ผ่านมาเราเลิกกับแฟนที่คบกันมาได้3ปี สาเหตุคือเรางี่เง่า เขาบอกเลิกเรา เราตามง้อเขาทุกวัน ง้อแบบทุ่มสุดๆ แต่เขาก็ไม่ใจอ่อนค่ะเขาบอกว่าหมดรักเราแล้ว เราร้องไห้จนน้ำแทบหมดตัวเลยค่ะ ช่วงนั้นมันทรมานมาก คือเราก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นขนาดนี้ แต่เขาก็ไม่ได้มีใครใหม่นะ แต่แค่ไม่ทักเรา ไม่คุยไม่สน แต่เวลาผ่านไปไม่นานด้วยอะไรก็ไม่รู้ เขาก็กลับมาคุยกับเราเหมือนตอนเป็นแฟนกัน เราเคยถามว่าจะกลับมาคบกันไหม เขาก็บอกยังไม่ดีกว่า จนเราเริ่มเหนื่อย และเราไม่อยากเจ็บแล้ว ไม่อยากเป็นแค่คนคุย เพราะเราก้าวผ่านความรู้สึกชอบหรือหลงกับเขาไปนานแล้ว เรารักเขาจนถึงคำว่าผูกพัน เราเลยคิดว่าถ้ายังคุยต่อก็มีแต่เจ็บ  วันนีงเราเลยบอกเขาว่าเราจะไปแล้วนะ จะไม่อยู่คุยแล้ว จะหายไปจากชีวิตของเขาตลอดไป เท่านั้นแหละค่ะ เขาก็ขอคืนดี  ทุกคนคงคิดว่าเราดีใจ ค่ะ เราก็ดีใจ แต่มันก็ดีใจไม่สุด เรารู้สึกตลอดเวลาว่าเราเสียเปรียบ เราเป็นฝ่ายเจ็บฝ่ายเดียว เราอยากเอาคืน อยากให้เขาเจ็บปวดแบบเราบ้าง แต่พอคิดว่าเราไม่อยากเห็นเขาร้องไห้ เราก็เอาคืนไม่ลง แต่ก็รู้สึกโดนเอาเปรียบอยู่ตลอด เราควรทำไงต่อไปดีคะ