หลังจบศึก VNL เมื่อคืนวานที่ผ่านไป ก็เป็นอันทราบกันว่า บรรดานักกีฬารุ่นพี่ที่ได้ฉายาว่า เซียน ได้ประกาศแล้วว่า บางคนอาจไม่ได้กลับมาเล่นทีมชาติอีกแล้ว แต่บางคนอาจยังอยู่ แต่นั่นก็คือภาพของ 6 คนในสนามพร้อมกันในนามทีมชาติคงไม่มีอีกแล้ว ซึ่งก็ไม่ได้ผิดคาดมากมายประการใด เพราะก่อนหน้าที่เหล่าเซียน จะไปช่วยชาติแบบ เฉพาะกิจ ทีมชาติไทยก็เตรียมเด็กรุ่นใหม่เป็นชุดใหญ่ไปสู้ศึกอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งก็ไม่ได้มีความชัดเจนใดๆว่า พวกเธอจะเล่นทีมชาติด้วยกันอีกหรือไม่ อะไรยังไง

แต่เมื่อเกิดความจำเป็นต้องเรียก เหล่าเซียน เข้ากู้สถานการณ์ เหล่ารุ่นพี่ที่ไม่ได้เตรียมตัวกัน แต่รู้ใจกันอย่างกลุ่มเซียนไปสู้แทน โดยมี ปิยะนุส กับ บะหมี่ ซึ่งก็เล่นเข้าขากับเหล่าทีมเซียนได้ดีตั้งแต่ชิงแชมป์โลก ครั้งก่อนๆ และมีนักวอลเลย์อีกหลายคนตามไปร่วมสู้ศึกครั้งนี้ แบบ รวมดาวไทยลีกก็ว่าได้

สัปดาห์แรกๆ แน่นอน คนที่ไม่ได้เข้าแคมป์เตรียมสภาพร่างกาย แถมไม่มีเวลาซ้อมเรื่องวิธีการเล่นอีกต่างหาก ไปเล่นกันแบบใครมีดีอะไรก็ไปพลิกแพลงกันเอาเองประมาณนั้น นึกถึง นักเรียนมัธยม กินข้าวเที่ยงแล้วไปเตะบอลกัน ( ไม่ได้ซ้อม ไม่ต้องรุ้จักกัน ) อารมณ์เปรียบให้ได้ประมาณนั้นคือ เล่นขำๆ จนกระทั่ง มาดีขึ้นเรื่อยๆ ปราบเยอรมัน แคนาดา สูสีกับ เบลเยี่ยม และ ถ้าใครได้ดูคุ่ ไทย อิตาลี ก็คงต้องทราบกันเลยว่า วันนั้นคือ ทีมสาวไทย สู้แบบเต็มที่ขนาดไหน เรียกว่า อิตาลี ก็ได้เปรียบทุกอย่าง ในแง่ สูงกว่า แข็งแรงกว่า และสำคัญคือ อายุน้อยกว่า แน่นอนสภาพร่างกายต่อให้ฟิตเท่ากัน เด็กก็เหนื่อยง่ายหายเร็วกว่า แต่เราก็เห็นแล้วว่า สาวไทย เต็มที่แล้วจริงๆ 

นักวอลเลย์บอลหญิงไทย ทั้งรุ่นเก่า อย่าง อร นุส หน่อง ปู กิ๊ฟ แจ็ค และ บรรดานักกีฬาที่ไปช่วยในครั้งนี้ ไม่ว่าจะ ปิยะนุส บะหมี่ สุทัตตา คาริน่า โสรยา และทุกๆคน ทำหน้าที่ได้เต็มสุดกำลังแล้ว คนไทยที่เป็นแฟน วอลเลย์บอลมีความสุขสนุกกับเกมส์การแข่งขัน ตลอดทัวร์นาเม้นท์นี้ 

พวกคุณคือปรากฎการณ์ รวมใจคนไทย วอลเลย์อบอลสาวไทย สามารถทำให้คนไทย ฟีเวอร์ได้อย่าง Impact สุดๆ ช่วงนึง คนไทยรอคอยชมการแข่งขัน ทั้งที่สนาม และ หน้าจอทีวี แบบทั้งหญิงและชาย เด็ก ผู้ใหญ่ นั่งหน้าจอเอาใจช่วยสาวไทยในหลายๆทัวร์นาเม้นท์เลยทีเดียว เชื่อเถอะครับ มีกีฬาไม่กี่ประเภทหรอกที่จะรวมใจคนไทยได้มากขนาดนี้ คือ มีน่ะมี แต่มีไม่เยอะครับ เหมือนจะหาละครคนติดงอมแงมแบบ บุพเพสันนิวาส ก็คงจะพูดยากลำบากใจพอควรเลยทีเดียว

สมัยก่อนเมืองไทยจะถนนโล่ง ก็เพราะมีกีฬาสองประเภท 1 ถ่ายทอดสดต่อยมวย 2 ถ่ายทอดสดฟุตบอลไทยเตะ ประมาณนั้น กีฬาวอลเลย์บอลหญิง ไม่เคยสร้างปรากฎการณ์อะไร จนกระทั่งรุ่น 7 เซียนนี่ละครับ ที่สร้างปรากฎการณ์ วอลเลย์บอลหญิงฟีเวอร์ คนดูเข้าเต็มสนาม ถ้าจะพูดให้อลังๆ ก็เรียกว่า ถ้าวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย เล่นในสนามบอลได้ คนดูจะเข้าไปเต็มสนามบอลไหม ผมก็มีแอบคิดนะครับ อันนี้ขำๆครับ

นอกจากนี้โปรแกรมการแข่งขันถูกถามถึง ไทยแข่งวันไหน เจอกับใคร เสื้อวอลเลย์บอลขายดิบขายดี แฟนวอลเลย์ใส่เสื้อทีมชาติไปดูวอลเลย์บอลกัน แบบนี้เรียก phoenomenon ปรากฎการณ์ ได้เลยครับ มีแฟนคลับ มีสื่อโซเชียลเน็ตเวิร์ค ข่าวสาร การไปเล่น ตปท ของนักกีฬาแต่ละคน คือ ทุกอย่างมัน ฟีเวอร์จริงๆ 

แต่ดูหนทางของแต่ละคนกว่าจะผ่านมาแต่ละก้าว ปลื้มจิตร เคยไปเล่นที่จีน วรรณา ไปอิตาลี นุศรา ไปสวิส แล้วไหนจะเข้าแคมป์ฝึกฝนร่างกายกับทีมชาติ รวมถึงศึกษาแผนการเล่น โดยโค้ชและสตาฟเป็นผู้ที่ต้องได้เครดิตอย่างมาก เหมือนสตาฟโค้ชและสมาคม ได้สร้างนักกีฬาระดับ Ultra ขึ้นมาได้ในยุคสมัยนึง ซึ่งสู้กับฝรั่งได้แบบ ฝรั่งปวดหัวกันไปเยอะทีเดียว ไหนจะมหาอำนาจเอเชีย อย่าง จีน ญี่ปุ่น แม้เราจะแพ้มากกว่าชนะ แต่ก็สู้กันได้ไม่อายใครเขา นี่คือทีมจาก อาเซียนนะครับ 

แน่นอนว่า สิ่งสำคัญของชัยชนะแต่ละครั้ง นอกจากสตาฟโค้ชผู้ฝึกสอนส่งเสริมแนะนำแล้ว ตัวนักกีฬาต้องมี นอกจากสภาพร่างกายแล้ว เรื่องของ ใจ 
ในช่วง แชมป์เอเชีย 2013 ร่างกายดี จิตใจเยี่ยม คือ 2 ส่วนในด้านจิตใจคือ สู้ไม่ท้อ และ ส่วนสำคัญที่สุดที่ผมว่าทำให้ทีมวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย มาถึงจุดนี้ได้ก็คือ การให้อภัย เวลาเพื่อนเล่นเสีย คือ กีฬาที่เล่นเป็นทีม สปิริตทีมเวิร์ค มันต้องมี เพื่อนทำเสีย คนเก่งกว่าถ้าไม่ให้อภัย ไม่ให้กำลังใจ คุณก็เก่งคนเดียว แต่คุณเล่นกีฬาประเภททีม เก่งคนเดียว ไม่พอ ดังนั้นนี่คือ เคล็ดลับ 7 เซียน พวกเขาอยู่ด้วยกันมาได้ยาวนาน เขาให้อภัยกันมากี่ครั้ง เขาไม่โทษกัน เขารู้ว่าเพื่อนเล่นเต็มที่แล้ว ใครๆก็พลาดได้ แม้พลาดแล้วจะถึงแพ้ เสิร์ฟเสีย ตบเสีย ตีเสีย เซ็ตเสีย รับเสีย เขาไม่ด่ากัน ( แต่ .. ตอนแรกๆ รับรองว่ามีแหล่ะ ) แต่ พวกเขามีความเข้าใจว่า มันต้องลดสิ่งเหล่านั้น ลดมากๆ จนเรียกว่า ลบความคิดที่จะตำหนิกัน โทษกัน เคืองกัน เพราะเขาต้องพึ่งพาอาศัยกัน และ รวมใจกัน แม้จะไม่ได้อย่างใจแต่ก็ต้องร่วมมือกัน ไม่ใช่งอนกัน โกรธกัน แบบนั้นพังไปนานแล้วรับรอง 

การไม่ได้ไป โอลิมปิค คือเสี้ยวความทรงจำที่บอบช้ำ แต่จะโทษใครมันก็ไม่ได้ประโยชน์ มีวันดีๆ ก็มีวันแย่ๆ