อยู่กึ่งกลางระหว่างความถูกต้อง กับ ความต้องการ

ผมโสดมาได้ ปีกว่าแล้ว ถามว่าเหงามั้ยก็เหงาตลอด แต่การอยู่คนเดียวมันก็ดีไปอีกแบบ แต่ก็เหงามากกว่า ดีที่ช่วงโควิด ที่ทำงานไม่ได้กระทบมากมาย ยังไปทำงานอยู่ทุกวัน ถ้าอยู่บ้านเฉยคงบ้าตายแน่ 😁

แล้ววันหนึ่งก็มีเหตุการณ์ให้ต้องไปเจอกับน้อง ผญ ที่รู้จักกันมานานมากแล้วประมาณ 8ปี คุยกันมาตลอด8ปี แต่ปีละไม่เกิน 3ครั้ง โทรบ้างคุยในเฟสบ้าง ก่อนหน้านี้เขาเคยมีปัญหาเรื่องเงินนิดหน่อย และได้ยื่นมือเข้าช่วย ตามกำลังที่ช่วยได้

ที่ได้เริ่มรู้จักกนใหม่ๆ น้องเขายังไม่มีแฟน ต่างคนก็มีความรู้สึกดีให้กัน แต่ไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อเพราะตัว จขกท. เองมีแฟนอยู่แล้ว ก็เลยได้เป็นแค่ เพื่อน เป็นพี่ที่ดีต่อกันมาตลอด ถึงจะไม่ได้ติดต่อบ่อยแต่ก็ไม่เคยขาดการติดต่อ ตลอดระยะเวลา 8ปี (คุยกันปีนึงไม่เกิน 3ครั้ง) เขาก็ยังอยู่ในความรับรู้ของเราตลอด เวลาไม่สบายใจอะไรเขาก็มักจะเข้ามาถาม เข้ามาแสดงความเป็นห่วง

ตัวเขาเองก็เปิดเผย ขึ้นสถานะขัดเจน และที่สำคัญเขามีลูกแล้ว ก็รับรู้มาตลอด แต่ไม่คิดว่าวันหนึ่งเหตุการณ์จะพาเราสองคนมายืนจุดนี้  . . . จุดกึ่งกลางระหว่างความถูกต้องกับความต้องการ . .
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่