ดิฉันมีลูกตอนอายุ26 ส่วนสามีอายุ38 มีลูกติดมาแล้ว2คน เราคบกันมานานเกือบ10ปี โดยไม่ได้แต่งงานกัน เรามีลูกโดยไม่ได้วางแผน บางทีก้ทะเลาะให้ลูกได้ยิน ส่งผลให้ลูกเป้นเด็กก้าวร้าว ก้าวร้าวที่ว่า ถ้าไม่ได้ดั่งใจจะใส่อารมณ์ร้องไห้ไม่มีเหตุผลบางทีถึงขั้นวิ่งชนตู้ ประตู เหลี่ยมโต๊ะเพื่อเรียกร้องความสนใจ หรือทำให้ตัวเองเจ็บ น้องชอบนอนตอนเย็นสัก5โมงถึง2ทุ่ม วันไหนไม่ได้นอนเย็นก้จะนอนเวลา1ทุ่มหลับประมาณ3ชม.ก็จะตื่น เป็นแบบนี้มาเกือบปีแล้วจะหลับอีกทีตี3ฟรือยันเช้าเกือบทุกวัน โดยเฉพาะพ่ออยู่อันนี้เป็นสาเหตุหรือป่าวก็ไม่แน่ใจ พ่อนอนดึกเล่นเกมส์ ยันตี1คี2ทุกวันบางวันตี3ยันเช้าก้มี พอนอนหลับก็กรน พอลูกหลับเสียงกรนก็จะมารบกวนการนอนของลูกบางคืนลูกตื่นมาเพราะเสียงกรนบ้างก็มีตื่นเวลาตี2บ้าง กว่าจะหลับก็ยันเช้าแบบนี้แม่ก็ไม่ไหว แค่กลางวันงานแม่ก้มีเยอะเหลือเกินกลางคืนแทบไม่ได้หลับได้นอนดี บางเช้าลูกตื่นแม่ก้ลุกไม่ไหวเพลีย ไม่ได้กินข้าวเช้าบ้าง หุ่นพังโยโย่ทั้งที่แทบไม่มีเวลากินข้าวเลย แต่จะหนักมื้อเย้นมื้อที่ลูกหลับ กินเยอะ ยิ่งลูกนอนดึกยิ่งหาของกินเป้น ตื่นเช้ามาพ่อแม่เพลียกันหมด แม่เพลียเพราะดูลูกทั้งคืน พ่อเพลียเพราะเล่นเกมส์ทั้งคืนบางคืนเล่นในห้องไม่พอออกไปอาบน้ำนานเป็น2-3ชม.หนีไปเล่นเกมส์ ส่งผลให้เราไม่เข้าใจกัน ทะเลาะกัน สามีไม่เอาการเอางาน เงินที่หาได้มาจากการขายของที่เราจ้างคนไปขาย พอมีกินมีใช้จ่ายในครอบครัว ไม่พอชำระหนี้สินได้ ยิ่งลูกนอนนอนยาก งอแง แม่แทบไม่ได้กินข้าวดี พอเอาไว้ข้างล่างก็ไม่มีคนดูขัดใจหน่อยก็วิ่งเอาหัวชน ต้องเลี้ยงอยู่แต่ในห้อง ลูกพัฒนาการช้า ไม่พูดเป็นคำ ชี้ไปไหนมองตามแต่ไม่สามารถหยิบสิ่งที่แม่ต้องการให้ได้ แม่เหนื่อยสุดๆ แทบไม่มีเวลาส่วนตัวเลย ลูกหลับต้องรีบทำงานบ้าน พอเสร็จลูกตื่นก็ต้องมาเล่นกับลูกอีก