แมงโก้ ขึ้นมานอนบนที่นอน กับเราอย่างทุกคืน
เราจูบหน้าผากแมงโก้ เป็นสัญญาณให้เค้าเข้านอน
แต่ไม่รู้เลยว่า ตอนเช้าแมงโก้จะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีก

ประสบการณ์ที่จะมาเล่า เพื่อเตือนใจคนเลี้ยงนก

เรื่องของ แมงโก้ นกแก้วกรีนชีค อายุ 4 เดือน
เลี้ยงตั้งแต่ลูกป้อนจนโต พอเริ่มโตเราก็เอามาเล่นในห้องนอน และน้องเริ่มนอนกับเราตอนอายุได้ 2 เดือน

เรามั่นใจว่าแมงโก้จะไม่มาซุก เพราะเขาค่อนข้างระวังตัว สะกิดนิดเดียวคือกัด แมงโก้เค้าแข็งแรง และเราสนิทกัน ทำให้ประมาทมากเกินไป ถ้าเราเว้นช่องว่างอีกนิด โดยเอาเค้านอนที่นอนเค้า มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

ที่แมงโก้จากไป เกิดจากปัจจัยหลายๆอย่างรวมกัน
เรื่องของแมงโก้จะเตือนเราทุกๆปี

คืนนั้นอากาศหนาวฝนตก แมงโก้มาซุกแม่ในที่นอน
น้องตายเพราะขาดอากาศหายใจ พอตื่นมาเราก็เรียกเค้าแบบทุกเช้า พอคลำๆจับเค้า ความรู้สึกแรกเรารู้เลยเค้าไม่อยู่แล้ว เรากระโดดลงที่นอน เพราะไม่อยากรับรู้ว่าแมงโก้ตาย เราวิ่งออกไปพร้อมตะโกนเรียกแมงโก้ ๆ เหมือนคนบ้า แล้วภาพที่เราเปิดผ้าห่มออก ทำเราขาอ่อน รู้เลยว่าแมงโก้ทรมานแค่ไหนก่อนสิ้นใจ  ขอโทษนะแมงโก้… และขอบคุณนะที่เข้ามาทำให้มีความสุขในช่วงเวลาหนึ่ง

ไม่ต้องลำคาญเสียงร้องเรียกเรา
ไม่ต้องรีบวิ่งหนีนกบินเกาะหัวเวลาจะออกจากห้อง
จากนี้คงไม่ได้กวาด อาหารนกกระเด็นเต็มพื้น
คงไม่ได้เช็ดอึแห้งๆ บนโซฟา

เราจะคิดถึงตลอดไป…

เราเก็บซากอึแห้ง กรง ผ้าห่มเน่าที่ติดกลิ่นแมงโก้
ให้อยู่สภาพเดิม เพื่อเก็บเขาไว้ให้นานที่สุด
อัดรูปจากมือถือ และสุดท้าย แมงโก้ถูกเพ้นท์ลงฝาผนังโรงแรม เพื่อย้ำเตือนความคิดถึงและการมีอยู่ของเค้าตลอดไป


https://youtu.be/EXhrAhqmYf4