ถ้าเคยบอกแล้วเค้าไม่สนใจ  มันก็ยากที่จะไปบังคับเค้า

บางทีเค้าอาจจะไม่ได้ฉีดน้ำหอมจริง แต่มันเป็นกลิ่นที่ติดเสื้อผ้าเค้ามาก็ได้ เราก็เคยเจอคนที่ใส่ลูกเหม็นในตู้เสื้อผ้า กลิ่นมันติดง่าย ฉุนมากด้วย
เค้าอาจจะเอาใส่ในตู้เสื้อผ้า หรืออาจจะเป็นกลิ่นน้ำยาที่เค้าใช้กับเสื้อผ้าก็ได้

ถ้าบอกแล้วเค้ายังไม่สามารถแก้ไขอะไรได้
เราก็คงต้องเลี่ยงเองค่ะ เลี่ยงที่จะไม่ใกล้เค้าเกินไป
ยิ่งช่วงนี้เรื่องโควิท มี WFH ยิ่งเลี่ยงกันง่าย ถึงต้องทำงานใน office แต่การประชุมอะไรที่ต้องนั่งรวมกัน อยู่ใกล้ ๆ กัน ก็ลดลงชัดเจน
แล้วก็ไม่ได้ต้องไปทำท่าทีรังเกียจเค้าแบบออกนอกหน้า เพราะการกระทำแบบนี้น่ารังเกียจไม่แพ้กลิ่นแย่ ๆ เลยค่ะ
เวลาที่เราเลี่ยงเอง ถ้าเค้าถามเราก็จะบอกกับเค้าไปตรง ๆ โดยไม่ใช้น้ำเสียงตำหนินะคะ
....ว่าเออ เนี่ยที่เราไม่ค่อยได้เข้ามาสุงสิงน่ะไม่ได้รังเกียจเค้าหรอกนะ  แต่เพราะว่าเราไม่ชอบกลิ่นนี้เฉย ๆ เป็นไมเกรน

บางทีเค้าก็ทุกข์ใจอยู่ก็ได้ บางคนก็หาต้นตอไม่เจอว่าเกิดจากอะไร หรืออาจจะรู้ แต่ไม่สามารถหยุดทำได้
อันนี้ก็น่าเห็นใจไปอีกแบบ หรือต่อให้เค้าตั้งใจจะทำแบบไม่สนใจโลก...
เราก็แค่หลีกเลี่ยง ไม่เข้าใกล้เค้าถ้าไม่จำเป็น แต่เรื่องแบบนี้มันไม่ถึงขนาดที่จะทำให้เราลุกขึ้นมาไฟว้กับใครแบบจริงจังหรอกนะ
ถ้าเราจะสร้างศัตรูกับใคร เรื่องมันต้องใหญ่พอคุ้มค่ากับการที่จะมีศัตรูโผล่มา 1 คน

เราก็เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมสังคมกับคนอื่น โดยที่ไม่เบียดเบียนตัวเองมากเกินไป และไม่ทำร้ายคนอื่น

คือเราว่า ปัญหาบางเรื่องมันไม่ได้คอขาดบาดตาย หรือเป็นปัญหาที่แบบน่ารังเกียจมาก ๆ
ทำงานไปเรื่อย ๆ จะยิ่งรู้ว่ามีนิสัยการทำงานอย่างอื่น ที่น่ารังเกียจยิ่งกว่าอีกเยอะ
และสร้างความหายนะต่อเราในเรื่องการงานได้สุด ๆ ของจริง เก็บแรงไว้ไฟว้กับเรื่องเด็ด ๆ แบบนี้ดีกว่า เพราะเราก็จะแรงไม่ยั้งในกรณีนั้น