ปกติไม่ใช่คอการเมือง แต่ระยะหลังการเมืองมันแรงขึ้นก็สนใจมาอ่านบ้าง ทั้งมติชน ผจก และที่นี่ราชดำเนิน มติชน ให้ข้อคิด มีการวิจารณ์ทั้งเชียร์ ทั้งตำหนิรัฐ ปนๆกันไป ผจก ด่า เสี้ยมอย่างเดียว มองโลกในแง่ร้า

คือเราไปทำงานตำเเหน่งนึง ซึ่งเป็นงานหลังบ้าน เพราะตอนสัมภาษเราภาษาอังกฤษไม่ได้  เเละบวกเราไม่ชอบรับลูกค้าเลยได้ตกลงทำงานหลังบ้าน เเต่พอเริ่มงาน ผจก.ให้เราไปช่วยรับลูกค้าหน้าร้าน ซึ่งเราอึดอัดมากก

คือเราทำงานได้จะครบ 1 เดือนแล้ว แต่มันมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เรารู้ว่าตัวตัวเองยังดีไม่พอกับงานนี้ เรื่องมีอยู่ว่าาเราไปทำงานทุกวันก็ต้องมานั่งคิดว่าวันนี้จะโดนด่าโดนว่าอะไรมั้ย ซึ่งมันทำให้เราเครียด

คือโตๆกันแล้วก็ควรบอกกันดีๆ กับแค่เรื่องกางเกงเขินก็โดนตี ทำงานผิดพลาดก็โดนตี ผจก.สามารถทำได้หลอคะ น้องที่ทำงานขาช้ำด้วยคะ กำลังของคนเอาแท่นพลาสติกตี กับผิวของคนที่โดนตี!!! นางเป็น ผจก.ที่เก่งคะเข้าใจ

คือเรามาทำงานได้3วัน เป็นงานเฝ้าร้านในห้องแอร์ คิดเงินลูกค้า ได้เงินเดือน7000บาท แล้วมีอีกร้านโทรมาให้ไปทำงาน เป็นงานล้างจาน เงินเดือน9000บาท เราควรออกจากงานเก่าไหมคะ ถ้าเราออก เราจะดูเป็นคนเห็นแก่ตั

แชร์ประสบการณ์การทำงานค่ะ เราสมัครงานตำแหน่งแอดมินเพจตอบแชทลูกค้า  ตอนแรกตกลงกับเราว่า เข้าออฟฟิศอาทิตย์2-3วัน ค่าแรงวันบะ400 บาท เราตอบตกลงทำงาน พอไปๆมาๆ ให้เราตอบแชทอยู

เรื่องมันมียุว่า. วันนี้ผมรถล้ม ซึ่งมันคงต้องมีบ้างกับการทำงานวิ่งส่งบริการแบบนี้ แต่ผมไม่เคยเจออะไรที่มันพีคสุดๆ กับคำพูดของ ผจก.ร้าน -*- เหตุการณ์ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อผมรถล้มม ในเวลาฝนตก ผมได้โทรหาท

สวัสดีค่ะ เป็นพนักงานในบริษัทฯ แห่งหนึ่ง ลักษณะธุรกิจครอบครัวเล็ก ๆ แต่ไม่มีฝ่ายบุคคลค่ะ มีพนักงานประมาณ 15 คน เวลารับคนเข้าทำงานก็มีแต่ใบสมัครและสัญญาใจ ไม่มีเอกสารทดลองงานใด ๆ ทั้งสิ้น เรื่องมีอยู่