เรื่องมันมียุว่า. วันนี้ผมรถล้ม ซึ่งมันคงต้องมีบ้างกับการทำงานวิ่งส่งบริการแบบนี้ แต่ผมไม่เคยเจออะไรที่มันพีคสุดๆ กับคำพูดของ ผจก.ร้าน -*-

เหตุการณ์ได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อผมรถล้มม ในเวลาฝนตก
ผมได้โทรหาทางร้านเพื่อให้ทำพิซซ่ามาใหม่เพื่อเอาไปให้ลูกค้า
สักพักผจก.ร้านก้อได้ถาม....
ผจก:เมิงยุไหน?
ผม:ตอนนี้ผมยุคอนโดลุกค้าแล้วคับ
ผจก:แล้วพิซซ่าเป็นไงบ้างของว่างเป็นอะไรป่าว?? (ไอเชี่.. นี่คิดจะถามอะไรถึงกุมะ)
ผม:มีพิซซ่าที่เป็นอะ เละเทะ ไม่โจ๊กก้อข้าวต้ม ส่วนของว่างไม่เป็นอะไร
ผจก:อ่อๆเออๆ แล้วเมิงอะเปนไงบ้าง?? (เอ้าเออดีๆ ถามถึงกุแล้ววะ)
ผม:ไม่เป็นไรมากพี่แค่...(ยังพูดไม่จบเขาก่อพูดว่า)
ผจก:เออๆดีแล่ว(และก้อวางสายผมไปทันที)
**คือผมกำลังจะบอกว่า แค่ปวดเท้าเพราะรถทับปวดแขนเพราะเอาแขนลงพื้น โคตรหงุดหงิดเลย ณ เวลานั้นน คิดจะห่วงพนักงารบ้างมั้ย

พอถึงร้านไอ ผจก.ก้อได้กลับบ้านไปแล้ว และเพื่อนผมก้อรถคว่ำอีก1คนซึ่งคนนี้หนักเลยกลับบ้านไปก่อนแล้ว
และคนในร้านก้อได้เล่าการณ์หลังจากที่ผจก.ได้คุยกับผมเสด
ผจก.ได้โวยวายและหงุหงิดกับเหตุการณ์ที่ผมถคว่ำนิดหน่อยและก้อพูดขึ้นว่า
ผจก:กุจะโดนคอมเพนมั้ยเนี้ยแมง่!! **คอมเพนคือคอมเม้นจากลูกค้าว่าช้าบ้างละ ลืมนั่นลืมนี่บ้างละ ถ้ามีก้อคือผจก.จะโดนด่าจากเบื้องบนอีกที**

คือได้ยินละโคตรพีคเลยอยากเอาตินถีบหน้า ห่วงตัวเองโดนด่ามากกว่า ห่วงพนักงานที่รถล้ม
ถ้ามันมีคอมเพนจิงๆละคุนโดนด่าจิงๆเจ้านายของคุนเขาจะไม่ด่าไม่ว่าเลยถ้าคุนมากว่าพนักงานรถล้มสมองงงงมีไว้เล่นไพ่หรอคับบคุนผจก.

ผมอยากรู้จิงๆ คุณเป็นผจก.ร้านได้ยังไงคุณเคยห่วงคนอื่นแบบใจจริงบ้างมั้ย หรือเพียงเพราะคุณไม่มีครอบครัวคุณเลยไม่รู้ว่าเปนห่วงมันเปนยังไงใช่ป่ะ ดอกส์