สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่า ไม่ได้ตั้งกระทู้มานานมากเเล้ว อาจจะมีพิมพ์ผิดถูกบ้างอย่าว่ากันนะครับ
ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ว่าตอนนี้ประเทศเรามีวิกฤตเศรษฐกิจจากผลกระทบโควิด ระลอกที่3แล้ว การจัดการต่างๆก็ตามที่เห็นครับ
ขอข้ามเรื่องการเมืองไปนะครับ ตอนนี้อยากมาเขียนเรื่องความเป็นอยู่มากกว่า (ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไป)

เกริ่นมาพอสมควรแล้ว ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ อย่างที่ทราบว่าทุกอาชีพพนัง.บริษัทขนาดเล็กกลางใหญ่ สายป่านใครยาวก็อยู่ได้
ปรับตัวกันขนานใหญ่ แต่กระทู้นี้อยากขอโฟกัส อาชีพพนักงานธนาคาร ที่อยู่ตามสาขา ผมเองก็เป็นพนง.ธนาคารประจำสาขาเช่นกันครับ ไม่ว่าจะระบาดรอบไหน
ผมก็ยังต้องทำงานที่สาขาไม่ได้หยุดพักเลย เป้ายอดวิ่งตามตัว โรคก็กลัว งานก็กลัวไม่มีทำ ดูจากภายนอกคนอื่นอาจจะมองว่ามั่นคง
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลยครับ วันไหนที่เราทำไม่ได้เราก็เป็นแค่คนๆนึงที่เค้าอยากจะบีบให้เราออก จนตอนนี้ผมรู้สึกว่าไม่กลัวตกงานแล้ว
กลัวเป็นโควิด กลัวเป็นซึมเศร้า กลัวเส้นเลือดในสมองแตกมากกว่า จนตอนนี้ตัดสินใจลาออกแล้วครับ  อยากสอบถามพี่ๆพนักงาน
ที่เคยทำงานธนาคารมาก่อนว่า ปัจจุบันที่พี่ๆน้องๆลาออกกันได้ไปทำงานประมาณไหนเป็นเจ้าของกิจการหรือว่าได้บริษัทแบบไหน เพราะตอนนี้ผมรู้สึกว่าถ้าออกไป ประสบการณ์ทางด้าน สายงานธนาคารประจำสาขาแทบเอาไปต่อยอดไม่ได้เลย เลยอยากได้แนวทางมากกว่า ว่าควรจะไปทางไหนดี จากใจตอนนี้ไม่อยากทำงานที่มันกดดันขนาดนี้ ทำงานไม่เป็นเวลา กินข้าวไม่เป็นเวลา เครียด ยอดตามตัวรายวัน ประกัน กองทุน เงินฝาก บัตร สินเชื่อ ทุกอย่างนี้เราต้องทำให้เข้าเป้าให้หมด ตอนนี้บอกเลยว่าทนไม่ไหว ไม่อยากทนไปจนแก่ จนเราไม่มีทางเลือกแล้วหางานไม่ได้แล้ว อยากทราบว่าพี่ๆที่เคยทำงานธนาคารตอนนี้ปัจจุบันทำอาชีพอะไรกันครับ

อย่างน้อยก็เหมื่อนได้นึกถึงอดีตไปพร้อมๆกันพูดคุยแลกเปลี่ยนให้กำลังใจกันนะครับ ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเศรษฐกิจมันแย่จริงๆ หรือใครอยากระบายอะไรพิมพ์ได้เลยครับ อย่างน้อยได้ระบายผ่านออกทางตัวอักษรการพิมพ์ก็ยังดีครับ สู้ๆครับ เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไปเหมื่อนที่เคยผ่านมา

ป ล .กระทู้นี้ไม่อยากตั้งมาดราม่าอะไรนะครับ ขอดักไว้ก่อนว่าทราบครับว่าอาชีพอื่นๆก็กดดันและเครียดเหมื่อนกันผมพูดในมุมมองของผมนะครับ