ตามหัวข้อเลยค่ะ คือ พ่อชอบด่าชอบแช่งคนในครอบครัว ใช้คนพูดฆ่าคน จนเราคิดว่าเป็นลูกไม่มีพ่อยังดีกว่ามีพ่อแบบนี้
เขาด่าแม่ ด่าทุกคน ไม่ได้ดั่งใจก็ด่าก็แช่ง
ไล่ออกจากบ้านบ้าง บางทีถึงขั่นทำร้ายร่างกาย และเวลาเราอยากอธิบายก็หาว่าเราเถียงเราสอน เขาบอกว่าเราเป็นลูกเราไม่มีสิทธิ์เถียงไม่มีสิทธิ์พูด ถ้าเราพูดเราอธิบายก็หาว่าเราเป็นลูกอกตัญญู แม่ขออย่าหลายครั้งแต่พ่อไม่ยอม เพราะกลัวว่าแม่จะมีความสุข กลัวว่าทุกคนจะได้ดี
มันเป็นแบบนี้เกือบทุกๆวัน ตอนแรกเราก็คิดว่าอยู่ที่บ้านอยู่กับพ่อกับแม่จะมีความสุข แต่ไม่เลย มันแย่มากถ้าไม่มีพ่อสักคนเราคิดว่ามันจะมีความสุขกว่านี้ เรากลัวว่าเราจะเป็นโรคซึมเศร้า จนหลายๆอย่างหลายๆเรื่องทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้รู้สึกรักผู้ชายคนนี้เหมือนเมื่อก่อน ไม่ใช่ว่าเขาเป็นพ่อที่แย่แต่เขายังเป็นคนที่แย่มากด้วย จนทุกวันนี้เขาป่วยเรายังไม่รู้สึกสงสาร เราคิดว่ามันเป็นกรรมของเขาด้วยซ้ำ ….
ถ้าเรารู้สึกไม่ได้รักพ่อเราจะบาปมั้ย
เขาด่าแม่ ด่าทุกคน ไม่ได้ดั่งใจก็ด่าก็แช่ง
ไล่ออกจากบ้านบ้าง บางทีถึงขั่นทำร้ายร่างกาย และเวลาเราอยากอธิบายก็หาว่าเราเถียงเราสอน เขาบอกว่าเราเป็นลูกเราไม่มีสิทธิ์เถียงไม่มีสิทธิ์พูด ถ้าเราพูดเราอธิบายก็หาว่าเราเป็นลูกอกตัญญู แม่ขออย่าหลายครั้งแต่พ่อไม่ยอม เพราะกลัวว่าแม่จะมีความสุข กลัวว่าทุกคนจะได้ดี
มันเป็นแบบนี้เกือบทุกๆวัน ตอนแรกเราก็คิดว่าอยู่ที่บ้านอยู่กับพ่อกับแม่จะมีความสุข แต่ไม่เลย มันแย่มากถ้าไม่มีพ่อสักคนเราคิดว่ามันจะมีความสุขกว่านี้ เรากลัวว่าเราจะเป็นโรคซึมเศร้า จนหลายๆอย่างหลายๆเรื่องทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่ได้รู้สึกรักผู้ชายคนนี้เหมือนเมื่อก่อน ไม่ใช่ว่าเขาเป็นพ่อที่แย่แต่เขายังเป็นคนที่แย่มากด้วย จนทุกวันนี้เขาป่วยเรายังไม่รู้สึกสงสาร เราคิดว่ามันเป็นกรรมของเขาด้วยซ้ำ ….