เราต้องเล่าก่อนนะคะว่าเราทำงานอยู่ที่เดียวกันกับพี่เขาค่ะ ตอนแรกไม่ค่อยสนิทกันเลยแต่ด้วยงานเราเลยต้องคุยกันบ่อยขึ้น จากนั้นเขาก็เริ่มมองและยิ้มให้เราค่ะ ด้วยความที่เราคิดว่าเขายิ้มให้เฉยๆเราก็ยิ้มกลับไปค่ะ แล้ววันนึงมีคนมาบอกเราว่าพี่เขาเหมือนจะชอบเราค่ะ จากนั้นพี่เขาก็เริ่มเดินผ่านเราบ่อยๆชวนคุยบ่อยๆยิ้มให้เราบ่อยขึ้นค่ะ จนเราเริ่มรู้สึกดีด้วยเริ่มชอบเขา แล้วอยู่ๆเราก็พึ่งมารู้ว่าเขามีแฟนแล้วและเขาก็มาทำงานเพื่อเก็บเงินขอแฟนแต่งงานค่ะ เรารักเขาโดยที่ไม่รู้เลยว่าเขามีแฟนและกำลังจะแต่งงานกันค่ะ ถ้ารู้เราจะไม่ยุ่งไม่ยิ้มให้เขาเลยค่ะ ตอนนี้เรากำลังตัดใจค่ะ แต่ด้วยความที่ทำงานด้วยกันต้องคอยคุยกันเราจะตัดใจและเลิกชอบเขายังไงดีคะ เราอยากหลุดจากความรู้สึกแบบนี้ ตอนนี้แค่มองหน้าเขาเราก็รู้สึกเจ็บจนบอกไม่ถูกเลยค่ะ มันเศร้า มันหน่วงมากเลยค่ะ เจอหน้าเขาทุกวันเขาก็ยังมองเราด้วยสายตาเดิมๆทุกวัน เราควรทำไงดีคะ