สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ ยาวหน่อย ดีเทลเยอะหน่อยนะคะ


เราอายุ 22 เรื่องส่วนตัวหน้าที่การงานการเงินทรัพสิน มั่นคงมากระดับนึงเลยค่ะ(ทำงานแต่เด็ก)

แฟนเราอายุ30 หาเงินต่อเดือนได้เยอะ ไม่มีภาระ มีบ้านของพ่อแม่ ไม่มีรถค่ะ(ซื้อได้แต่เขาบอกไม่จำเป็น)

เราคบกันเกือบ 2 ปีแล้วค่ะ

ตอนนี้เรารู้สึกว่า “เราอยากเลิกมากค่ะ คิดตลอด คิดทุกวัน”

ต้องบอกว่า ที่ผ่านเกือบ2 ปี ก่อนหน้านี้เรารักเขามาก ทำเพื่อความสัมพันธ์นี้มากๆค่ะ เขาเคยนอกใจ แอบคุย โกหก เรื่องผญ. มาเกินสองครั้งค่ะ กี่ครั้งจำไม่ได้ละค่ะ มีเรื่องการทำร้ายร่างกายกันทั้งคู่นะคะ มีการทำร้ายกันทางวาจา(เขาคนเดียวนะคะ ชอบด่าไล่ หยาบคาย) เมื่อก่อนเรางี่เง่าจากเรื่องที่เขาทำ(เขาแอบคุยตั้งแต่2เดือนแรกที่คบกัน) หลังจากนั้นเรารู้สึกระแวง ทำให้กลายเป็นคนงี่เง่ามากๆค่ะ หึงหวงตามถามตลอด

ช่วงที่คบกันปีแรก เราทะเลาะกันบ่อยมาก เลิกกันบ่อยมาก ช่วงแรกเราเป็นคนง้อ ตลอดค่ะ ไม่ว่าใครจะผิดจะถูก จะเรื่องผญ เรื่องโกหก เรายอมได้หมด ขอแค่ “มีเขา”

- พ่อเขาเคยลวนลามเรา เราบอกเขาเขาจัดการอะไรไม่ได้ เราเลยยอมปล่อยผ่าน
- เขาเคยแอบคุยกับผญคนอื่น เราจับได้ เราให้อภัย
- เขาเคยโกหกเพื่อแอบคุยกับแฟนเก่าหลายครั้งมาก เราให้อภัย
- เขาเคยทำร้ายร่างกายเรา 3 ครั้ง เราให้อภัย
- เขาด่าไล่หยาบคายมาก หลายครั้งจนถึงทุกวันนี้ เราให้อภัย
- เขาติดเพื่อนมากช่วงนึงจนไม่คุยกับเราเลย ไม่เจอเราเลยเกือบเดือน เรายอม
- เขาทิ้งเราไปตอนแม่เราป่วย ทิ้งเราไปตอนเราแย่ เขาขอกลับมา เราอภัยค่ะ
- เขาทิ้งให้เรานั่งยุงกัดหน้าบ้านเขา5ชม เพราะไม่อยากเจอ เราเข้าใจ
- เขาไม่มีเงิน(หรือมีแต่เขาเอาไปเปย์ผญ เล่นเกม แต่ไม่เคยตกมาถึงเราเลย) ไม่ดูแล ไม่เคยมีวันพิเศษ แม่กระทั่งวันเกิดเรา

นี่เป็นแค่ส่วนใหญ่ๆที่เรานึกออกนะคะ
ส่วนข้อเสียของเราที่เขาบอก
คือ เราขี้หึงขี้หวงงี่เง่า ( บางเรื่องมันมาจากสิ่งที่เขาเคยทำค่ะ การที่เขาไม่มีคำอธิบายที่ฟังขึ้นเราไม่เคยสบายใจได้)
นอกนนั้น. เรามั่นใจมากว่าเรา ดูแลเขาดีมากๆ เอาใจใส่ อ้อน ไปไหนมาไหนเราขับรถไปรับส่งเขา เป็นคนขับรถตลอด ในช่วงแรกที่เขาหาเงินไม่ได้มาก มีหนี้เยอะ ฐานะเราต่างกันมากกกกจริงๆค่ะ เราไม่เคยตัดสินเขาเพราะเรื่องนี้เลย เราถือว่าเราเลือกเขาเพราะเรารักแล้ว

มาถึงวันนี้ เรารู้สึกว่าเราไม่มีความสุขเลยค่ะ เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย ครสที่ว่าอยากเลิก ครสที่ไม่อยากทำอะไรให้ดีอีกแล้วในความสัมพันธ์ เรารู้สึกเหมือนตัวเองเหนื่อยมามาก พยุงมันมาคนเดียวมาตลอด จนวันนี้เราไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว ไม่มีแม้แต่ความหวัง มีแต่ความกลัวเขา เขาจะเป็นอะไรเดิมๆ กลัวว่าตัวเองจะวนกลับไปต้องยอมเหมือนเดิม กลัวว่าเขาจะทิ้งไปแบบเลวร้ายอีก กลัวว่าเขาจะหลอกจะโกหกอีก เราเคยมีความหวังมาตลอดค่ะ
ว่า เขาไม่ใช่คนแบบนี้ เขาจะดีขึ้น เขาจะรู้สักวัน หวังและเชื่อว่า ความสัมพันธ์เรา มันจะดีขึ้นลงตัวสักที

แต่ตอนนี้ เราไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ ถามว่ารักเขาไหม เราไม่รู้ รู้แค่ว่าเราไม่อยากเจอเขาค่ะ เรากลัวเจอแล้วเรากลับไปรักเขาเหมือนเดิม แล้วทำจะทำพังอีก เรากลัวที่ต้องเสียใจเหมือนตายทั้งเป็น กว่าจะผ่านไปได้ ยากมากจริงๆค่ะ ทุกวันนี้เรายังน่ารัก อ้อน เขาอยู่นะคะแต่ทำด้วยความรู้สึกว่า เป็นหน้าที่ที่ใครเป็นแฟนเรา เราจะทำแบบนี้เฉยๆค่ะ

เราสับสนมาก มากๆๆ ไม่รู้ต้องทำไงดี เราคุยกับเขาแล้วนะคะ เขาก็พูดแบบเดิมๆ สัญญาต่างๆนานา แต่เวลาทะเลาะ หรืออะไรก็ตาม การกระทำ ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยค่ะ

เราอยากจะหายไปเลย หายแบบเขาตามไม่ได้ แต่อีกใจก็สับสนค่ะ ว่าเราทำถูกไหม เรากำลังเป็นอะไร เราต้องทำยังไงคะ

คนที่ใช่ คนที่รักกันจริงๆ มันเป็นยังไงคะ เราเสียความมั่นใจในตัวเองไปมาก จนคิดเองไม่ได้แล้วค่ะ เราควรเข้าใจเขาไหม แบบคนที่รักกันทำ เราสับสนค่ะ