รู้สึกสงสารคุณพ่ออายุเข้า52เราพึ่งขึ้นม.ปลาย ไม่รู้ต้องทำไงอยากได้กำลังใจคำปรึกษาจากเพื่อนๆพี่ๆ

กระทู้คำถาม
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ตอนนี้ทำหน้าที่ตัวเองให้สมบูรณ์ครับ
ตั้งใจเรียน อ่านหนังสือ วางแผนอาชีพและเป้าหมายในชีวิต
ช่วยงานบ้านแบ่งเบาภาระ ดูแลใจถามไถ่ความเหนื่อยล้า
โตกว่านี้เข้ามหาลัยค่อยทำอาชีพเสริมแบ่งเบา

พ่อหนูรอยิ้มให้ในวันที่หนูสำเร็จนะ ^^
เป็นกำลังใจให้ครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
ผมก็แบบนี้แหละแต่ผมอยู่กับพ่อบุญธรรมที่เลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก ส่วนพ่อจริงๆไม่เคยมาดูแลผมเลย แม่จริงๆก็อยู่กับพี่ชายที่ซึ่งเอาอารมณ์เป็นหลัก ส่วนแม่บุญธรรมก็อายุเยอะแล้วประมาณ64ปี ก็ป่วย จนต้องไปอยู่กับพี่สาวไม่แท้ ตอนผมจบ ม.3ใหม่ๆ พ่อบุญธรรมติดคุกเพราะพรากผู้เยาว์ เอาง่ายๆคือผมเหลือตัวคนเดียวตั้งแต่อายุ15ปี ผมไม่มีอะไรเลยมีเงินอยู่2000บาท ตัดสินใจหาข้อมูลและหางานที่ทำได้ ตัดสินใจไปจังหวัดระยอง ไปทำงานปั้มน้ำมันเอสโซ่ ที่ปั้มนั้นมีห้องให้อยู่ค่าน้ำค่าไฟไม่ต้องจ่าย ผมทำงานเก็บเงินได้ประมาณ3-4เดือน มีเงินเก็บอยู่ประมาณ 12000 ก็ได้ซื้อมอไซต์มือสองมาขับ พอทำงานได้ซักพัก ตัดสินใจออกจากห้องที่อยู่ที่ปั้ม และก็มาเช่าห้องอยู่เอง (ไม่ได้ออกจากงานปั้มนะ) พออายุ18 ตัดสินใจลาออกจากงานปั้ม หางานชัดดาวน์ทำ ค่าแรงได้วันละ500-600บาทแล้วแต่ที่และสมัครเรียนกศน.ไว้ ตอนนี้อายุ19ย่าง20แล้ว และปีนี้ก็จะจบกศน.แล้วด้วย ตอนนี้มีรถเก๋งขับแล้ว และมีรถมอไซค์150cc กับเงินเก็บอีก30,000บาท คาดว่าถ้าจบกศน. ก็ต่อม.ราม เพื่อเรียนต่อปริญญาตรี #สู้ๆครับคนเรามีทางออก ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ
ความคิดเห็นที่ 14
จขกท ต้องทำความเข้าใจใหม่นะคะ

1. เทียบแล้ว พ่อคุณมีคุณช่วง 35 - 40 ปี ถือว่าปกติสำหรับสมัยนี้ค่ะ

2. คนทำงานเค้าเกษียณกันตอนอายุ 60 ปี ตอนคุณจบมหาวิทยาลัย พ่อคุณก็ยังไม่ถึง 60 เลย

3. การฉีดวัคซีน เป็นเรื่องจำเป็นที่คนอายุ 18 ปีขึ้นไปควรทำ มีภูมิคุ้มกันหมู่มากเท่าไหร่ ประเทศก็จะฟื้นตัวเร็วเท่านั้น

4. หน้าที่คุณคือเรียนหนังสือให้จบ ก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้คุ้มกับเงินที่พ่อเค้าหามาเถอะค่ะ จบมาจะได้ไปทำงานแล้วให้ท่านพัก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่