เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า แม่ผมมีที่อยู่ 1 ไร่ ครึ่ง  ซึ่งเป็นผืนดินผืนสุดท้าย และประกาศขาย 750000 บาท ไร่ละ 500000 แต่แม่ผมไม่ได้อยู่บริเวณที่ตรงนั้น ที่ตรงนั้นจะใกล้กับญาติคือป้าผม หรือก็คือพี่สาวแม่ เขาก็เลยบอกป้าไปว่าถ้ามีคนสนใจก็ให้บอกกล่าวกันหน่อย อยู่มาวันหนึ่งก็มีคนจะติดต่อขอซื้อแม่ก็ดีใจมากคุยกับป้าผม ป้าผมบอกติดต่อคนซื้อให้ได้แล้ว เเม่ถามว่าขายได้เท่าไหร่ก็ตอบไม่เต็มเสียงตะกุกตะกัก ถามถึงค่านายหน้าที่ต้องจ่ายก็ตะกุกตะกัก ดูแปลกผิดปกติจนแม่ผมสังเกตุสิ่งผิดปกติในน้ำเสียงได้  ป้าก็เลยบอกว่าต้องเสียค่านายหน้า 30000 บาทให้แก่นายหน้าซื้อที่ดิน แต่ด้วยความผิดปกติที่จับได้แม่ก็เลยคาดคั้นไปว่าอ้าวซื้อที่กันมันมีการตกลงกันระหว่างผู้ซื้อนี่ ว่าจะคนละครึ่ง หรือจ่ายให้ หรือให้เขาจ่าย แต่ทำไมป้าไปตกลงว่าจะให้แม่จ่าย แม่ก็เลย เอ๊ะ...ถามป้าไปว่าทำไมหนูต้องเสียค่านายหน้าขนาดนี้(ซึ่งในใจแม่เริ่มไม่ค่อยเชื่อแล้ว คิดว่านายหน้าทิพย์ป่าววะ) ก็เลยลองถามหยอกๆไป พอซักไซร้มากๆเขาก็บอกเอ็งไม่ต้องจ่ายก็ได้พี่จ่ายให้เองค่านายหน้า แม่ก็งงเป็นไก่ตาแตกไปอีกว่าจะมาจ่ายให้ทำไม นี่ที่ตรูนี่หว่า แม่คิดว่าค่านายหน้านี้เป็นนายหน้าทิพย์จะเอาเองป่าว  พอซักไซร้หนักเข้าถึงรู้ว่า ป้าเอาไปขายบวกราคาเพิ่มเป็นไร่ละ600000 และกะจะกินส่วนต่าง 150000 ที่ประกาศเกินไป ผมพอรู้ก็รู้สึกชักไม่เข้าท่าแล้ว เจ้าของที่โดนบวกราคาเพิ่มไปได้ไง ที่นี้แม่ผมก็เริ่มเครียด ออกอาการภาวะซึมเศร้าแบบที่ผมเคยเป็นอย่างเห็นได้ชัดว่า ป้าที่เป็นพี่สาวกันทำไมถึงทำกันแบบนี้ อยากจะได้เงินถึงขนาดปกปิดบอกไม่หมด และจะกินส่วนต่าง แสนห้า แถมจะมาอ้างนายหน้าทิพย์เอาอีกสามหมื่น

พอเริ่มจากจุดนั้นแม่ผมก็เริ่มร้องไห้สามวันสามคืนติด จนผมตกใจตื่นมาตีสี่ก็ยังคงเห็นแม่นั่งร้องไห้อยู่ในมุมมืดๆ ก็พยายามปลอบใจและผมไม่เห็นด้วยกับการกระทำนี้ของป้ามากๆ ที่จะเอาส่วนต่างนี้ แล้วยังจะเอาอีกสามหมื่น ตอนแรกก็ยังไม่แน่ชัดมากนักแต่พยายามจะไม่คิดเออออไปเอง แต่ก็คิดว่าพอจะมีความเป็นไปได้ที่จะทำ ก็เลยปรึกษากันในครอบครัวว่าจะทำอย่างไร

แม่ปรึกษาป้า(พี่สาวอีกคน) ป้าก็บอกไม่อยากให้ตัดความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องกับพี่สาวคนนั้น แต่ผมมองว่ายังไงเรื่องนี้ก็ไม่ถูกต้องจะให้กล้ำกลืนเสียแสนห้านี้ไปทำไม ทั้งๆที่ป้าคนนั้นไม่ใช่เจ้าของที่
แม่ปรึกษาพ่อ พ่อด้วยความที่มีหนี้สินเยอะมากๆโดนตัดเงินเดือนเป็นว่าเล่น การเงินทางบ้านไม่ค่อยจะดีนักพอก็คงอยากจะได้เงินมาจ่ายค่าบ้านที่จำนองไว้ ซึ่งส่วนนี้ผมรู้สึกเห็นใจอยู่ แต่ในความคิดเห็นพ่อ จะไปในแนวทางจะให้ขายให้ได้ เขาบอกรู้ว่ามันไม่ถูก แต่ถ้าคิดในแง่ดี เราก็ได้ราคาที่ตั้งไว้ตอนแรก ยอมเสียแสนห้าไปเเล้วก็แค่จำไว้ (ในใจลึกๆที่ผมคิดพ่อก็คงอยากได้เงินแหละซึ่งก็เข้าใจได้) แต่การที่ผมมองว่าต้องยอมเสียเงินส่วนนี้ไปให้เขาแบบยอมๆไปก็ไม่น่าจะถูกต้อง

ที่นี้แม่เลยโทรไปหาโจทย์โดยตรง บอกว่า ที่นี่เป็นที่ผืนสุดท้ายแล้วในชีวิต เป็นสมบัติชิ้นเดียวที่เหลืออยู่ ที่ต้องการขายที่ตรงนี้ เพื่อที่ต้องการเอาไปใช้ชีวิตยามเกษียณ พร้อมกับจะเอาไปใช้หนี้ บ้าน รถ และป้าอีกคนที่ติดหนี้ไว้เหลือแค่ ห้าหมื่นกว่าๆแค่นั้นเองถ้าได้มา น้องขอได้ไหม ถ้าพี่อยากได้ค่านายหน้าน้องก็จะให้ หกหมื่นเลย ส่วนค่านายหน้าทิพย์ที่เขาบอกว่าคนๆนี้ขี่มอไซค์ไปดูที่ ซึ่งห่างกันแค่ไปเซเว่นกับค่าโอนที่ของคนนี้ก็จะออกให้ด้วย แต่ไม่เอาแสนห้าได้ไหม เอาหกหมื่นไปแทนไหมละ (ทั้งที่ไม่ควรเสียอะไรให้เขาเลย เพราะป้า แค่ขี่มอไซค์ไปดูต้องเสียหลักหมื่นเฉยๆ ทั้งที่อยู่บริเวณแถวบ้านเขาไม่เท่าไหร่นั่งรถมาเองยังมาได้เลย แถมเขาก็แค่รับโทรศัพท์กริ๊กเดียวนอกนั้นไม่ได้ทำไรเลย แต่แม่ผมก็ยอมที่จะจ่ายส่วนนี้ให้รวมในหกหมื่น) 

คุยไปคุยมา ที่ที่บอกขายไป 600000 ตอนหลังมีราคางอกมาอีก 650000 คิดเป็นเงิน 975000 มอไซค์10000 ค่าโอน 19000 ซึ่งแม่ก็ยังไม่แน่ใจเรื่องนายหน้าว่านายหน้าทิพย์รึเปล่าด้วย อาจจะพูดว่ามีแต่อาจจะไม่มีตัวตน ฟันเฉยๆ รึเปล่า 

แม่เลยเสนอข้อเสนอนี้ไปว่าจะเอาหกหมื่นไหม แลกกับแสนห้า แม่บอกว่าให้มากกว่านายหน้าคนอื่นเลย ขณะบอกแม่ผมก็ร้องไห้พูดไปด้วยว่า ขอได้ไหมในฐานะพี่น้อง แต่ป้ากลับบอก ใครๆเขาก็เอากันแบบนี้ แม่ผมเลยบอกไป แต่นี่ไม่ใช่ใครๆนะ เราไม่ใช่คนที่จะเจรจาธุรกิจ แต่คือพี่น้องนะ ถือว่าน้องขอได้ไหม
ป้าผมกลับบอกว่า ขอคิดดูก่อน

ในใจตอนนั้นผมโกรธมากนะคือน้องขอขนาดร้องไห้ บอกขอร้องบอกว่าอย่า เอาแต่กลับบอกคิดดูก่อน บอกว่าใครๆก็ทำกัน ผมนี่คือรับไม่ได้เลย พ่อก็จะให้ขายอย่างเดียว จนทะเลาะกับแม่บ่อยๆ แม่เลยกะว่าจะเลิกขาย ไม่ได้ทั้งหมดกันไปเลย พี่ก็จะไม่ได้ค่านายหน้า และส่วนต่าง แถมถ้าไปหานายหน้าจริงๆที่ไม่ทิพย์ก็อาจจะได้ราคาถูกกว่า หรือว่าได้รับเงินเต็มๆ

ส่วนความรู้สึกของแม่กับพี่พังไปนานแล้วละไม่ต้องพูดถึงเพราะต่อให้เอาหกหมื่นหรือแสนห้าก็คงทำใจรักไม่ลง 
ชาวพันทิปคิดว่าควรขายหรือไม่ขายดีครับ ขายให้แสนห้าเขา แต่แม่คงจะตัดพี่น้องแน่ๆ ทำทุกข์ใจขนาดนี้ หรือเขายอมเอาหกหมื่น แต่แม่ก็คงจะตัดเขาอยู่ดีแต่ก็คงพอจะได้ติดต่อกันบ้างแต่คงจะไม่สนิทใจ แต่ว่าการกระทำแบบนี้ผมมองว่าฉ้อโกงนะ ไม่บอก บอกไม่หมด