เรามีพี่น้อง 3คน เราเป็นพี่คนโตมีน้องชาย2คน น้องคนกลาง(เสียแล้ว) น้องคนเล็กที่อายุห่างกับเรา8ปี ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะความสงสัยเฉยๆอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างเพราะพูดไม่ค่อยเก่ง ****ท้าวความก่อนว่าเรากับน้องไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ แต่มาอยู่กับทางปู่กับย่าอา เราสังเกตมาหลายปีแล้วคือที่ย้านจะให้ความสนใจกับน้องคนเล็กมากกว่าเราสะอีก555เราก็เปรียบเทียบดูเลยนะว่าการกระทำหรือคำพูดและอะไรต่างๆที่ทุกคนทำกับน้องและทำกับเรามันต่างกันโดยสิ้นเชิงเลย ทุกคนคุยกับน้องจะพูดเพราะน้ำเสียงนุ่มนวลไม่ด่าหรือไม่ตีเลยจะตามใจน้องทุกๆอย่างทำอะไรก็จะนึกถึงน้องเป็นอันดับแรกไม่ว่าน้องจะทำอะไรทุกคนก็จะแสดงความดีใจให้ตลอดเลยแต่กลับกันกับเรามันตรงข้ามทุกอย่างเลย555555 ตอน ป.6 เราเคยกินยาฆ่าตัวตายเราแอบไปหลบมุมอยู่เราหายไปนานมากๆแต่ทุกคนแบบไม่ได้สนใจเราเลยว่าเราไปไหนทำอะไรอยู่ตอนนั้นแบบเศร้ายิ่งกว่าเดิมอีก55555 ตอนม.4เราสอบเข้าห้องเรียนพิเศษได้เราก็แบบเออดีใจมากกกกส่งผลสอบไปให้ที่บ้านดีกว่าแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ ทำได้แค่นี้เองหรอ?นึกว่าจะทำได้ดีกว่านี้สะอีกมันแบบจี๊ดเลยเราพยายามมากๆแต่ก็ไม่มีใครดีใจด้วยขนาดนั้นเลย พอตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.6ทุกคนก็เริ่มกดดันเราในเรื่องเรียนตอนมหาลัยแล้วก็แบบเออเรียนครูสิเรียนครูเลยแต่เราก็ไม่ได้ชอบขนาดนั้นไงมันเลยทำให้เราอึดอัดมากๆเลยเวลาเจอหน้าพ่อแม่ *****คือทุกคนอาจจะงงว่าพิมพ์ไรของวกไปมาอยู่ได้5555ขอโทษทีนะคะ)แบบเราแค่เสียงใจ+กับน้อยใจเฉยๆที่แบบเราไม่เคยได้รับอะไรดีๆจากครอบครัวเหมือนน้องเลย
ทำไมครอบครัวถึงให้ความสนใจกับลูกชายมากกว่าลูกผู้หญิงกันคะ