1.นำเงินที่ตนเองหามาได้อย่างสุจริตไปทำบุญ บริจาค ในการกุศลต่างๆ ---แต่ไม่ได้ให้พ่อแม่ก็เพราะว่าท่านมีทรัยพ์สมบัติเงินทองมหาศาลจนล้นแทบนับไม่ถ้วนแล้ว---
2.นำอาหารไปให้คนยากจนที่ไม่มีจะกิน ให้สัตว์จรจัดที่หิวโหยอดอยาก ---แต่ไม่ได้ให้พ่อแม่ก็เพราะว่าท่านมีอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์ดีอยู่แล้วแถมดีกว่าอาหารที่ไปให้คนยากจนซะอีก---

การทำบุญให้พ่อแม่มันก็เป็นการดีอยู่และเป็นบุญมหาศาลอย่างยิ่ง แต่ทว่าในกรณีคนที่มีพ่อแม่สบายอยู่แล้ว ไม่ลำบาก มีทรัยพย์สินเงินทองจนใช้แทบไม่หมด มีอาหารที่พร้อมเข้าปากจนอิ่มตลอดเวลา แต่เรากลับนำอาหารและเงินทองที่เราหามาได้ด้วยตนเองไปให้ทานกับคนอื่นที่เขาไม่มีจะกินโดยที่เราไม่ได้ให้พ่อแม่เลย แบบนี้เป็นการสมควรไหมครับ?

แต่ถ้าในกรณีพ่อแม่ไม่มีจะกินหรือไม่มีแรงทำอะไรแล้ว ไม่ค่อยมีทรัพย์สินเงินทองใช้ แบบนี้สิถึงต้องให้พ่อแม่มากกว่าคนอื่น