การชักชวนคนอื่นไปสร้างบุญ
กรกฎาคม 28, 2014 โดย ธ. ธรรมรักษ์
เมื่อมีการทำบุญครั้งใดไม่ว่าจะเป็นช่องทางใดในบุญกิริยาวัตถุ 10 ที่เราทราบกันดีว่า เป็นการสร้างบุญบารมีที่ถูกต้อง มีหัวข้อของผู้ที่เป็นคนชักชวนให้คนไปสร้างบุญนั้น ย่อมได้รับผลบุญนั้นด้วยเพราะเหมือนเป็นการจุด ไฟแห่งความดีให้สว่างไสวขึ้นไปทั่วพื้นพิภพการชักชวนคนอื่นไปสร้างบุญ
ทั้งการนำคนไปทำทาน ถือศีล ชวนคนไปนั่งสมาธิภานา ปรารถนาให้คนทุกคนพบกับความสุขในชีวิต บุญแรกที่ได้รับคือ การยกย่องสรรเสริญ การยอมรับนับถือ เป็นคนที่ถูกยกย่องให้เป็นผู้นำของคนทั้งปวง
บุญที่ได้รับนั้น พูดตามประสาชาวบ้านก็คือ เป็นต้นบุญ ที่มีกิ่งก้านสาขาแตกออกไปไม่หยุดยั้ง โดยอาจจะไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมากมาย กิ่งก้านบุญนั้นจะแตกขยายออกไปไม่สิ้นสุด ไม่ว่าจะเกิดกี่ภพ กี่ชาติก็ตาม บุญนั้นจะตามไปส่งผลให้กับชีวิตแน่นอน เป็นเรื่องของกฎแห่งกรรม เมื่อทำกรรมดี กรรมดีนั้นก็จะส่งผลดีให้ ไม่มีทางเสื่อม
ในสมัยของพระพุทธเจ้านามว่า กัสสปะ ตรัสไว้ว่า
บุคคลผู้ใดให้ทานด้วยตนเอง แต่ไม่ชักชวนคนอื่น ตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดใหม่จะมีทรัพย์สมบัติมาก จะเป็นคนร่ำรวย เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี แต่ว่าขาดบริวาร ขาดเพื่อน ขาดคนเป็นที่รักบุคคล
ผู้ใดดีแต่ชักชวนบุคคลอื่น แต่ว่าตนเองไม่ให้ทาน ท่านบอกว่าตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดชาติใหม่ มีบริวารมาก แต่ยากจน
บุคคลใดให้ทานด้วยตนเองด้วยแล้วก็ชักชวนบุคคลอื่นด้วย ตายจากชาตินี้ไปเกิดใหม่ เป็นคนรวยด้วย มีบริวารมากด้วย
บุคคลใดไม่ให้ทานด้วยตนเองด้วย แล้วไม่ชักชวนชาวบ้านด้วย จะไม่มีทรัพย์สมบัติเป็นคนยากจนเข็ญใจ เกิดเป็นคนยากจนไม่มีคนคบหาสมาคม
ดังนั้นการบอกบุญด้วยใจบริสุทธิ์ เจตนาบริสุทธิ์ ชักนำคนอื่นเข้ามาในกองการกุศล มีทานกุศล ศีลกุศล ภาวนากุศล นี่แหละผลบุญจึงจะส่งให้เป็นผู้มีบริวารสมบัติ เมื่อมีบริวารสมบัติตัวเองก็จะเป็นผู้นำบุญสืบต่อเนื่องไปไม่รู้จบ
จากหนังสือเรื่อง เปิดบุญ เปลี่ยนรหัสกรรม โดย ธ.ธรรมรักษ์ และทศ คณนาพร
ทรัมป์ได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ในทางพระพุทธศาสนาทำบุญใดถึงได้เป็นผู้นำมหาชน
การชักชวนคนอื่นไปสร้างบุญ
กรกฎาคม 28, 2014 โดย ธ. ธรรมรักษ์
เมื่อมีการทำบุญครั้งใดไม่ว่าจะเป็นช่องทางใดในบุญกิริยาวัตถุ 10 ที่เราทราบกันดีว่า เป็นการสร้างบุญบารมีที่ถูกต้อง มีหัวข้อของผู้ที่เป็นคนชักชวนให้คนไปสร้างบุญนั้น ย่อมได้รับผลบุญนั้นด้วยเพราะเหมือนเป็นการจุด ไฟแห่งความดีให้สว่างไสวขึ้นไปทั่วพื้นพิภพการชักชวนคนอื่นไปสร้างบุญ
ทั้งการนำคนไปทำทาน ถือศีล ชวนคนไปนั่งสมาธิภานา ปรารถนาให้คนทุกคนพบกับความสุขในชีวิต บุญแรกที่ได้รับคือ การยกย่องสรรเสริญ การยอมรับนับถือ เป็นคนที่ถูกยกย่องให้เป็นผู้นำของคนทั้งปวง
บุญที่ได้รับนั้น พูดตามประสาชาวบ้านก็คือ เป็นต้นบุญ ที่มีกิ่งก้านสาขาแตกออกไปไม่หยุดยั้ง โดยอาจจะไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรมากมาย กิ่งก้านบุญนั้นจะแตกขยายออกไปไม่สิ้นสุด ไม่ว่าจะเกิดกี่ภพ กี่ชาติก็ตาม บุญนั้นจะตามไปส่งผลให้กับชีวิตแน่นอน เป็นเรื่องของกฎแห่งกรรม เมื่อทำกรรมดี กรรมดีนั้นก็จะส่งผลดีให้ ไม่มีทางเสื่อม
ในสมัยของพระพุทธเจ้านามว่า กัสสปะ ตรัสไว้ว่า
บุคคลผู้ใดให้ทานด้วยตนเอง แต่ไม่ชักชวนคนอื่น ตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดใหม่จะมีทรัพย์สมบัติมาก จะเป็นคนร่ำรวย เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี แต่ว่าขาดบริวาร ขาดเพื่อน ขาดคนเป็นที่รักบุคคล
ผู้ใดดีแต่ชักชวนบุคคลอื่น แต่ว่าตนเองไม่ให้ทาน ท่านบอกว่าตายจากชาตินี้ไปแล้วไปเกิดชาติใหม่ มีบริวารมาก แต่ยากจน
บุคคลใดให้ทานด้วยตนเองด้วยแล้วก็ชักชวนบุคคลอื่นด้วย ตายจากชาตินี้ไปเกิดใหม่ เป็นคนรวยด้วย มีบริวารมากด้วย
บุคคลใดไม่ให้ทานด้วยตนเองด้วย แล้วไม่ชักชวนชาวบ้านด้วย จะไม่มีทรัพย์สมบัติเป็นคนยากจนเข็ญใจ เกิดเป็นคนยากจนไม่มีคนคบหาสมาคม
ดังนั้นการบอกบุญด้วยใจบริสุทธิ์ เจตนาบริสุทธิ์ ชักนำคนอื่นเข้ามาในกองการกุศล มีทานกุศล ศีลกุศล ภาวนากุศล นี่แหละผลบุญจึงจะส่งให้เป็นผู้มีบริวารสมบัติ เมื่อมีบริวารสมบัติตัวเองก็จะเป็นผู้นำบุญสืบต่อเนื่องไปไม่รู้จบ
จากหนังสือเรื่อง เปิดบุญ เปลี่ยนรหัสกรรม โดย ธ.ธรรมรักษ์ และทศ คณนาพร