เราอายุ 17 เราคือวัยรุ่นที่รู้สึกโอเคบ้างไม่โอเคบ้างกับที่บ้าน เราชอบโดบ่นเรารู้สึกเฟลทุกครั้ง จนบางทีเรากลัวการโดนบ่นกลัวการผิดพลาดกลัวการขึ้นเสียงไป เช่นเวลาทำกับข้าวเราไปช่วยทำเขาใช้ให้เราไปหาของเราก็ไปหา เเต่เราหาไม่เจอ เขาก็จะขึ้นเสียงใส่บอกว่าไม่ดูให้ดีเราจะเจอเคสนี้บ่อยมากก เอ๊ะอะขึ้นเสียง จนทุกวันนี้เขาใช้เราทำไรเราก็ระเเวงกลัวจะต้องทำผิดกลัวจะโดนดุมากกกจนบางทีเราถึงกับพูดตอบเขาไปว่าจะขึ้นเสียงทำไม เราอายุน้อยสุดในบ้าน เเปลกมากเลยผู้ใหญ่เขานิยมเป็นคนถูกเสมอหรอ คือเรารู้สึกว่าเราทำอะไรก็ผิดไปหมด ทั้งที่บางเรื่องดูก็รู้ว่าเราถูก เเต่ก็นั้นเเหละเราต้องผิดเสมอ คือเราไม่โอเคเลย เรื่องเรียนเราก็ไม่ได้เรียนเก่งเลย เเต่ก่อนเราขึ้น ม.4 เราเคยถามเเม่ว่าอยากให้เรียนสายอะไร ปากเเม่บอกว่าสายอะไรก็ได้ เเต่คือก็ไซโควพี่เรามากบอกว่าพี่เราทั้งสองอ่ะเรียนเก่ง วิทคณิต ไปสอบได้มหาลัยดี เขาพูดกับเรา เเล้วพอเราได้ฟังเรารู้สึกอยากให้เขาภูมิใจในตัวเราบ้าง เราก็ไปสอบเปลี่ยนสายการเรียนเพื่อเขา เราอยากให้เขาภูมิใจกับเราบ้าง เราโตมาเราไม่เคยได้ของขวัญพิเศษกับการสอบได้เเต่ละเทอมเลย เราได้รับเเค่คำชมเเล้ววันต่อมาเเม่เราก็ลืมไปเเล้ว เราเรียนไม่ค่อยทันเพื่อนเราขอเรียนพิเศษเเม่เราก็บอกว่าให้เรียนเเต่จะพูดกรอกเราเสมอว่าพี่สองคนเรียนนะไม่เคยเรียนพิเศษเลยอ่านหนังสืออย่างเดียวจนเป็นหนอนหนังสือ เราเสียใจมาก คือเหมือนเเม่เาจะเข้าใจเรานะเเต่จริงๆเเล้วเขาไม่เคยเข้าใจอะไรเราเลย เรื่องเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับเราเขายังไม่รู้เลย เเล้วที่บ้านเรามีพี่ชายเรามักจะโดนใช้ถึงเราจะไม่ค่อยทำก็เถอะเเต่เราก็ทำทำเยอะด้วยเรเราทำเยอะกว่าพี่ชายเราอีกอเราหยุดทำเขาก็จะบอกว่าเราไม่ทำอะไรเลยวันๆอาเเต่นอน ทั้งๆทีพี่ชายเรากฟ้ไม่เคยทำะไรเลยเหมือนกัน เราโตมากับการโดนบูลลี่ตั้งเเต่เด็กโยคนในครอบครัวเด็กๆเราอ้วยเตี้ยดำ ทให้เปผ้นเรื่องเเซวกันสนุกปากเราไม่เคยได้รับคำชมเลยตั้งเเต่เด็กว่าราสวยเปผ้นเเบบนีเเหละสวยเเล้วไม่คนเลย จนถึงทุกวันนี้เราไม่ไ้อ้วนเเล้วเราสูงเเต่เราดำก็ยังโดนว่าว่า มองไม่เห็น เห็นเเต่ฟัน เเซวว่าดำ เรียกเราว่าดำ คือเราไม่โอเคเลยยเเต่เราต้องทำเป็นโอเคเราอยากได้รับคำชมในเเง่ดีมาก บางทีเรานอนตื่นสายลงมาจากห้องจะพบกับคำเหน็บเเนมสารพัเช่นคุณหญิงเสด็จเเล้ว ไม่ลงมา 6 โมงเลยล่ะ พอเรานอนดึกก็บอกว่าไม่หลับไม่นอนคือเราเบื่อกลางวันเพราะต้องเจออะไรเเบบนี้แหละ เราเลยชอบใช้ชีวิตกลางคืนรู้สึกปลอดภัยรู้สึกดีรู้ซึกมันเงียบสงบมันคือเซฟโซนของเร
วัยรุ่น