พระราชวังเดิมแห่งจักรพรรดิเนรอส แอตแลนติสใต้...

การคัดเลือกสตรีผู้ที่จะให้เป็น "แม่พันธุ์" ในการผสมข้ามสายพันธ์ุ ซึ่งดำเนินการโดยเหล่าเร็พไทเลี่ยนชาวไซเมนนัส เพิ่งผ่านพ้นขั้นตอนแรก มีหญิงสาวชาวแอตแลนติสผู้อยู่ในช่วง "เจริญวัย" เหมาะสมที่สุด ผ่านการคัดเลือก 30 คน จากทั้งหมดร้อยกว่าคน โดยพวกนางทั้ง 30 คนนั้นถูกพาไปอยู่ใน "ห้องชีวพันธุกรรม" โดยเฉพาะ ภายในยานลำใหญ่ เพื่อ "เตรียมร่างกายให้พร้อม" ก่อนรับการฉีดเชื้อของชาวไซเมนนัส

เซฟิน่า ลูกสาวคนเล็กของหัวหน้าตุลาการศาลทวีป คือหนึ่งใน 30 คนนี้

ส่วนสตรีผู้ที่ไม่ผ่านการตรวจ ถูกพาไปตัวไปไว้ในยานอีกลำหนึ่งแยกออกไปต่างหาก โดยได้รับการแจ้งว่า ทุกคนจะถูกส่งกลับบ้าน สร้างความหวังให้แก่พวกนางหลายคน และมีจำนวนหลายคนเช่นเดียวกันที่ไม่ค่อยเชื่อว่าพวกชนต่างดาวจะใจดีถึงขนาดนั้น พวกนางระแวงสงสัยว่าพวกตนถูกพวกนั้นหลอกให้ตายใจ จะได้ไม่พากันก่อความวุ่นวาย ซึ่งอันที่จริงแล้วก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรอีก หลังจากที่ทุกคนได้เห็นภาพตัวอย่างในลักษณะ "เชือดไก่ให้ลิงดู" มาแล้ว จึงพากันอยู่ต่อไปในห้องรวมอันเป็นที่คุมขังด้วยความหวาดหวั่นปนกับความหวังอันน้อยนิด...และที่หวังนั้น ส่วนใหญ่ มิได้หวังว่าพวกไซเมนนัสจะใจดีพาตนไปส่งกลับบ้าน เพราะคิดในแง่มุมใดก็มองไม่เห็นความน่าเชื่อถือและเป็นไปได้ มีแต่ว่าจะพาพวกตนไปรุมขืนใจอย่างป่าเถื่อนแล้วจบด้วยการกินพวกตนเป็นอาหารเท่านั้นที่เป็นไปได้มากที่สุดเพราะไม่มีคุณค่าอะไรอีกแล้ว! แต่หวังว่าอาจจะมี "เหล่าวีรบุรุษ หรือวีรสตรี" มาช่วยพวกตนในตอนท้าย

ในกลุ่มสตรีจำนวนมากนี้ มี โรซ่า ผู้ซึ่งเคยเป็นบริวารคนสนิทของพระสนมเซฟิย่าคู่กับลิลลี่ รวมอยู่ด้วย!

โรซ่า อดีตสาวชาววังผิวคล้ำ ผมดำ นัยน์ตาคม รอดชีวิตมาได้หลังจากนางร่วมหลับนอนกับเร็พไทเลอร์ตนหนึ่งซึ่งแอบแปลงร่างเป็นจักรพรรดิเนรอสที่พระตำหนักรองในวัง นางทันเห็นมันแปลงร่างกลับเป็นร่างเดิม และด้วยความหวาดกลัวสุดขีดนางจึงสลบไป ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าอสูรร้ายไม่อยู่แล้ว และที่มันไม่ได้ทำอันตรายตนก็อาจเป็นเพราะความรีบเร่งหนีไป เพราะมันกระทำการโดยพลการมิได้ขออนุญาต ก็เป็นได้...หลังจากนั้นนางก็หลบหนีออกจากวัง จนถึงหลังเกิดสงครามการสู้รบครั้งใหญ่นางก็อพยพเข้าสู่แอตแลนติสเหนือเรียบร้อยแล้ว พยายามหาทางติดต่อกับลิลลี่สหายรักของตนอยู่และทราบว่านางยังอยู่รับใช้พระสนมเซฟิย่าซึ่งข่าวว่าเป็นว่าที่องค์จักรพรรดินีแล้วในขณะนี้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้พบกับสหายรักที่เคยร่วมรับใช้เจ้านายคนเดียวกันมาก่อนนางกลับโชคร้ายถูกเหล่าชนต่างดาวจับตัวมาเสียก่อน และที่นางไม่ผ่านการตรวจก็เพราะถูกตรวจพบว่าเคยมีสัมพันธ์สวาทมาก่อนนั่นเอง

ก่อนหน้านี้...คือก่อนที่เหล่าสตรีทั้งหมดจะถูกเรียกตรวจร่างกายทีละคนๆ  นางได้โอกาสพบกับเซฟิน่าเข้าโดยบังเอิญ ในห้องอาบน้ำรวมที่พวกไซเมนนัสจัดไว้ให้บนยานใหญ่ลำนั้น

"ขอโทษที..นี่เจ้า..." โรซ่าเดินเข้ามาหาเซฟิน่าหลังจากที่นางอาบน้ำเสร็จ "..เจ้า...มีพี่สาวสักคนหนึ่งไหม ขอโทษที่ถามเพราะข้ารู้สึกว่า ใบหน้าของเจ้า คล้ายคนที่ข้ารู้จักคนหนึ่งมาก"

"หืม...ท่านคือใครกัน พี่สาว และใช่! ข้ามีพี่สาวคนหนึ่งจริงๆ" เซฟิน่าพยักหน้ารับด้วยความแปลกใจ และดีใจที่ได้ยินคนอื่นพูดถึงพี่สาวของนาง

"ข้าชื่อ โรซ่า" อดีตหญิงรับใช้ของพระสนมเอกรีบแนะนำตัวเอง "ข้าเคยเป็นหญิงรับใช้ในวังหลวง เคยอยู่กับพระสนมเอก เซฟิย่า มาก่อน"

"นั่นคือพี่สาวข้า!" เซฟิน่าร้องบอกด้วยความตื่นเต้นและดีใจ

"นางสบายดีหรือ ?"

"เจ้าค่ะ! นางเคยพูดถึงท่านด้วยนะพี่สาว ตอนที่อพยพเข้าไปทางเหนือ ทำไมท่านไม่ไปพร้อมกับพี่ลิลลี่เล่า ? "

"มีเรื่องน่ะจ้ะ เป็นอุบัติเหตุทำให้ข้าเกือบตายด้วยซ้ำ! เรื่องมันยาวนะเอาไว้คุยกันทีหลัง เจ้าไปทำอีท่าไหนถึงได้ถูกจับมาล่ะเนี่ย ? ป่านนี้ พี่สาวเจ้าคงเป็นห่วงแย่แล้ว"

"ข้าไม่ทันตั้งตัวเลยเจ้าค่ะ กำลังเก็บผลไม้ เก็บของป่าอยู่ในป่ากับฟิลิปเป้พี่ชายข้า แล้วยานต่างดาวก็บินมา ดูดข้าขึ้นยานทันทีเลย แล้วท่านล่ะ ?"

"ฮืมม...ข้ากำลังเดินกลับจากจ่ายตลาดกับสหายข้าสองสามคน ยังไม่ทันกลับถึงบ้านกันเลย ยานต่างดาวก็มาอยู่เหนือศีรษะแล้ว พวกเราก็ถูกดูดขึ้นไปบนยานเหมือนเจ้านั่นแหละ"

"พวกมันจับพวกเรามาทำไมก็ไม่รู้...ข้าอยากกลับไปหาครอบครัวของข้าจังเลย..." พูดจบเซฟิน่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

"เจ้าใจเย็นๆ ก่อนเถิด...ข้าได้ยินว่าจะมีการตรวจร่างกายและคัดเลือกพวกเราทุกคนนะ" โรซ่าพยายามปลอบน้องสาวเจ้านายเก่า

"ตรวจร่างกาย และคัดเลือก ? เพื่ออะไรเจ้าคะ ?"

"ข้าก็ไม่รู้หรอกจ้ะ เขาจะตรวจกันในวันพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้ก็คงรู้แหละ"

หลังจากนั้น ทั้งสองสาวเกาะติดกัน อยู่ด้วยกัน ไปไหนไปด้วยกัน แต่แล้วก็ต้องถูกแยกจากกันหลังจากการถูกขานเรียกชื่อให้ไปรับการตรวจร่างกาย และแยกกลุ่มในที่สุด

ถึงตอนนี้ ลูกสาวคนเล็กของเฮโรดัส เชื่อว่าตนเองและเพื่อนๆ อีก 29 คนซึ่งผ่านการตรวจร่างกายมาและจะได้เป็น "แม่พันธุ์" สำหรับชนต่างดาว น่าจะมีชีวิตรอด อย่างน้อยก็ช่วงระยะเวลาหนึ่ง คือช่วงตั้งครรภ์ หลังจากได้รับการฉีดเชื้อต่างดาว...

แต่สตรีอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งมีจำนวนมาก และโรซ่าเป็นหนึ่งในนั้นด้วยนี่สิ! น่าเป็นห่วงยิ่งนัก !!

จะทำอย่างไรดี ถึงจะช่วยนางได้ มองไม่เห็นทาง แม้แต่ตัวเองก็ยังช่วยตัวเองไม่ได้เลย !!!

คิดไปก็ปวดหัว...เซฟิน่านึก ขณะยืนที่ริมหน้าต่างวงกลม มองผ่านกระจกใส ดูดาวบนฟ้า...ในขณะที่เพื่อนๆ ร่วมชะตากรรมเดียวกัน ส่วนใหญ่นอนหลับกันหมดแล้ว เพื่อรอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับตัวเองในวันรุ่งขึ้น

ที่ซุ้มประตูทางเข้าสู่บริเวณพระราชวัง ทางทิศเหนือและที่ใกล้เคียง ทหารรักษาการสองนายซึ่งยืนยามอยู่ด้านซ้ายและขวาของแต่ละประตูเป็นเร็พไทเลี่ยนแปลงตัวมาทั้งนั้น ยืนเฝ้ากันอย่างแข็งขัน ต้องพบกับการจู่โจมเข้าข้างหลังจากศัตรูผู้มองไม่เห็นตัว เข้าชาร์จและถูกคมมีดปาดคอล้มลงกับพื้น และแม้พวกมันจะแปลงร่างกลับมาเป็นเร็พไทเลี่ยน แต่ก็ไม่สามารถขัดขืนต่อสู้อะไรได้อีกด้วยหัวที่ขาดจากตัวไปแล้ว ซ้ำรอยขาดทั้งที่หัวและที่คอยังถูกราดด้วยน้ำกรดเข้มข้นกัดลึกลงไปอีก ปิดโอกาสที่จะให้กลับมาต่อเชื่อมกันใหม่โดยสิ้นเชิง!

นั่นแสดงว่า ผู้บุกรุกซึ่งจู่โจมพวกมัน เตรียมตัว "ทำการบ้าน" มาอย่างดี!

"หน่วยที่ 1 ปฏิบัติการลุล่วง!"  มีการส่งข่าวกันทางวิทยุสื่อสารอันซ่อนอยู่ในหูของแต่ละคน

"รับทราบ! ให้กำจัดศพของพวกมันเสีย แล้วปลอมตัวเป็นทหารยาม ยืนรักษาการแทนพวกมัน รอหน่วยที่ 2 'ปีศาจล่องหน' เข้าไปปฏิบัติการ! และรอฟังผลต่อไป"

"รับทราบและปฏิบัติเดี๋ยวนี้ขอรับ!'

ทหารยามชุดใหม่ จัดการกับทหารชุดเก่าตามคำสั่ง แล้วยืนประจำการแทนพวกชุดเก่าเหล่านั้น พวกเขามองเห็นเงาวูบวาบของคนหลายคนวิ่งผ่านไป

เหล่า 'ปีศาจล่องหน' วิ่งไปหยุดยืนมองดูยานบินลำใหญ่สีดำสนิทซึ่งจอดอยู่ข้างหน้าสามสี่ลำ 

ห่างออกไปอีกประมาณร้อยกว่าเมตร มีทหารยามยืนรักษาการประจำอยู่ 4 ทิศๆ ละ 1 นาย

"ปีศาจตาทิพย์ สแกนหาสัญญาณหมู่ของสิ่งมีชีวิตหน่อยซิ" นั่นเป็นเสียงของกัปตันวันชนะ ซึ่งเป็นหนึ่งในทีม 'ปีศาจล่องหน'

"สักครู่ครับ" เจ้าของรหัส 'ปีศาจตาทิพย์' ตอบกลับเบาๆ ไม่ต้องบอกก็รู้ได้ทันทีว่านั่นคือ แอนดี้!

เวลาผ่านไปสองนาที  'ปีศาจตาทิพย์' จึงรายงานมายังผู้เป็นเจ้านายและทุกคนในทีม

"ยานลำแรกขวามือ มีสัญญาณสิ่งมีชีวิตน้อยที่สุด และมีร่างกายใหญ่โตกว่ามนุษย์ครับ ยานลำที่สองตรงกลาง มีสัญญาณสิ่งมีชีวิตรวมกันเป็นกลุ่มก้อน บอกได้ว่าเป็นมนุษย์ผู้หญิง อยู่ในห้องๆ หนึ่ง และสัญญาณสิ่งมีชีวิตร่างกายใหญ่โต ไม่ใช่มนุษย์แน่นอน จำนวนสิบตน อยู่นอกห้องนั้น ส่วนยานลำที่สาม เหมือนยานลำแรกครับ"

จากนั้นมีอีกหนึ่งการติดต่อ แทรกเข้ามา

"หน่วยปีศาจล่องหนโปรดทราบ นี่ไออ้อนแมนพูด"

"ว่ามาเลย ไออ้อนแมน!" หัวหน้าหน่วยตอบและยิ้ม

"เราพบอาคารอีกหนึ่งหลังทางทิศตะวันออก มีสัญญาณสิ่งมีชีวิตกลุ่มใหญ่ น่าจะมีประมาณ 80-90 คน เห็นได้ชัดว่าเป็นสาวๆ"

"เดี๋ยวนะ ไออ้อนแมน คุณใช้คำว่า 'เรา' งั้นหรือ ?" กัปตันถามแล้วขมวดคิ้ว

"ใช่ 'เรา' ท่านฟังไม่ผิด!" ไออ้อนแมนตอบแล้วยิ้มใต้หน้ากาก

"ถ้างั้น 'พวกท่าน' มีกี่คน ?"

"มี 4 คนว่ะ!"

"เฮ้ย! เหาะกันไป 4 คน หรือว่าอยู่บน SAVIOR FALCON ?"

"์ NO! SAVIOR FALCON จอดอยู่กับ THE FUGITIVE "

"แปลว่า เหาะกันไป 4 คน ? " กัปตันรู้สึกทึ่ง

"ใช่แล้ว...ตอนนี้ ไออ้อนแมนมี 4 ตัวว่ะ!"

กัปตันหัวเราะ แล้วถามต่อ "เอาเวลาที่ไหนมาสร้างเพิ่มขึ้นมาเนี่ย ?"

"เออน่า...มีผู้ช่วยเพิ่มขึ้นดีกว่าปล่อยให้ไอ้ลิงสามตัวอยู่เฉยๆ พวกมันยิ่งคันไม้คันมือกันอยู่"

"อ้อ...แก๊งค์อาข่าบอยแบนด์นี่เอง" พูดแล้วอดยิ้มมิได้ "ได้ซักซ้อมกันมาบ้างหรือเปล่านั่น ?"

"ซาบายมั่กคะรับ" คราวนี้เป็นเสียงอาบือตอบ

"ซะ ซ้อมมมม...มา อย่างลีคับโผมม" อาเจอะตอบต่อจากเพื่อนเกลอ

"เหาะหลบหลีกการจู่โจมได้ไหม ?"

"ล่ายซำบายมั่กคับ ล่วยระโบะ ออโต้ ไพล็อก คับ!"

"บ๊ะ! ใช่ย่อยเว้ยเฮ้ย! แล้วยิงเลเซอร์เป็นกันแล้วเหรอ ?"

"โอ้! เลเซอร์นี่ ช่อสุๆ เลยคับ ตอนซ้อม ยิงโนะ ตายหลายตัวเลยคับ!" อาเจอะคุย

"อืม...ขนาดอาบือ อาเจอะ ยังได้ขนาดนี้ บรรจงคงไม่มีปัญหาแน่ ใช่ไหม ?" กัปตันเปลี่ยนมาถามหนุ่มหน้าหล่อบ้าง

"ครับผม สนุกดีครับ! เพิ่งได้เหาะด้วยตัวเองเป็นครั้งแรกในชีวิต"

"สีอะไรกันบ้างล่ะพวกเรา ?"

"ของผม ไออ้อนแมน 2 สีน้ำเงิน อาบือ ไออ้อนแมน 3 สีเหลือง และ อาเจอะ ไออ้อนแมน 4 สีเขียวครับ"

"กลายเป็นขบวนการเรนเจอร์ไปแล้ว!" กัปตันพูดกลั้วหัวเราะ "เอาๆ ระวังตัวกันด้วยละกัน อย่าประมาท มีอะไรผิดพลาดก็รีบช่วยเหลือกันนะ"

"ครับผม"/ "คะรับ"/"คับบ!" สามไออ้อนแมนอาข่าประสานเสียงตอบพร้อมกัน

"สรุปแล้วตอนนี้เราพบกลุ่มคนสองกลุ่ม" กัปตันสรุป "กลุ่มหนึ่งอยู่ในยานบินลำกลางที่มองเห็น อีกกลุ่มหนึ่งอยู่ในอาคารที่ไออ้อนแมน...อ่า...ไออ้อนแมน 1 บอก"

"พวกนายทางนี้มีหลายคน หาทางช่วยคนในยานลำนั้นก็แล้วกันนะ เรากับอีกสามคนจะไปช่วยคนที่อยู่ในอาคารนั้น คิดว่า เซฟิน่าคงอยู่ในกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งแหละ"

"โอเค งั้นแยกกันปฏิบัติการ มีอะไรด่วนๆ ก็ติดต่อมาทันที!"

"OK เพื่อน!" ไออ้อนแมน 1 ตัดจบการสนทนา แล้วพยักหน้าบอกกับลูกสมุนทั้ง 3 ซึ่งอยู่ในชุดไออ้อนแมนกันคนละสี อย่างเท่ ลอยตัวกลางอากาศกันอยู่

"ลุยโว้ย ไอ้เสือ!!"

ไออ้อนแมนทั้ง 4 พากันเหาะตรงไปยังอาคารหลังที่สถาพรบอก ทางฝ่ายหน่วย 'ปีศาจล่องหน' บนภาคพื้นซึ่งอยู่ไม่ไกลจากยานบินทั้งสามลำก็เริ่มนัดแนะแผนการกันต่อ

"เราต้องหาทางเข้าไปในยานลำที่สองนั้น" กัปตันกล่าว ทุกคนยังอยู่ในสภาวะล่องหน

"นายท่าน ให้ข้าลองไปเคาะด้านข้างของยานดูไหมขอรับ เพื่อให้พวกมันเปิดประตูยาน ?" ไดรฟัส อดีตสมาชิกคณะนักพลังจิตของออเรเคิล เสนอความเห็นต่อกัปตัน เขาสวมชุดทหารอยู่เหมือนกับหลายๆ คนที่เตรียมการมาแต่ต้น

"การไปเคาะอย่างนั้น อาจทำให้เป็นพิรุธ พวกมันอาจจะสงสัยได้ พวกเรา ค่อยๆ ย่องไปจัดการทหารที่ยืนยามรอบยานก่อนดีกว่า" กัปตันปฏิเสธและเลือกใช้วิธีการเดิมเหมือนตอนที่เข้ามาในเขตพระราชฐาน แล้วชี้ไปที่ยานลำที่อยู่ทางขวามือ "จัดการทหารที่ยืนเฝ้ายานลำขวามือนั่น พวกมันยืนค่อนข้างห่างกัน และยานก็ลำใหญ่ จัดการสามคนที่ใกล้เรามากที่สุดก่อน ให้เงียบที่สุด!"

ครั้นกระซิบบอกคนในทีมจบ กัปตันก็ออกเดินนำหน้าไปก่อนพร้อมกับมีดคมกริบขนาดกำลังเหมาะกระชับมั่นในมือขวา ตรงเข้าหาทหารยามที่ยืนเฝ้าอยู่ตรงกลาง แอนดี้ และแซมแยกย้ายไปจัดการอีกสองคนทางซ้ายมือและขวามือของยาน

"อุ๊บบ" / ฉึบบ!!!

(ต่อครับ) ^^