คือผมมีเรื่องอยากระบายครับ ผมติดเชื้อมาซักระยะเวลาหนึ่งแล้ว ตอนนี้ก็ U แล้ว
ตั่งแต่ติดเชื้อมาผมก็สู้ด้วยตัวเองมาตลอด ณ ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้หรอก ก็ยังมีร้องไห้บ้าง พยายามทำใจให้ได้ ปลงให้ได้ ในบางครั้งในวันที่ท้อ หมดกำลังใจ ก็อยากจะมีใครซักคนกอดแล้วร้องไห้ดังๆออกมา แต่ก็ไม่มีหรอกเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวไม่สามารถบอกใครได้ ดังนั้นก็อยากจะเตือนสติสำหรับคนที่ยังไม่ก้าวพราดมา ให้ดูแลรักษาตัวเองให้ดี ถึงในปัจจุบัน HIV สามารถรักษาได้แต่ไม่หาย แต่การกินยาตลอดชีวิตก็ไม่ใช่เรื่องที่ดียังมีผลกระทบจากยาในระยะสั้นและระยะยาวอีกมากมาย ดังนั้นสุดท้ายก็ให้กำลังใจคนที่ติด HIV ทุกคน สู้ๆ รวมทั้งตัวผมเองด้วย