สวัสดีค่ะ ทุกคน
เราป็นสาวโรงงานในบริษัทแห่งหนึ่งค่ะ เราพบรักกับหนุ่มพม่า เขาเป็นฝ่ายจีบเราก่อน เราคุยได้ประมาน3เดือนตัดสินใจคบกัน เขาเป็นเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด1ปี มันอาจเป็นระยะเวลาที่สั้น เขาแทคแคร์เอาใจใส่เราทุกอย่าง ไม่ปิดบังเรื่องครอบครัวของเขาที่พม่า เเต่สุดท้ายเราสองคนไปต่อไม่ได้คะ พ่อแม่ของเรากีดกันไม่ให้เราคบกัน บังคับเราให้ออกจากงาน เลิกติดต่อกับเขาทุกช่องทาง เราเข้าใจพ่อแม่เราดี พ่อแม่เป็นห่วงเราอยากให้เรามีความรักที่มั่นคงและระยะยาว พ่อแม่ให้เหตุผลกับเราว่า ชาวพม่าส่วนใหญ่ทำงานที่ไทย หมดสัญญาจ้าง (4ปี) เขาก็จะกลับบ้านโดยที่ไม่กลับมาเมืองไทยอีกเลย เวลาเกิดปัญหาอะไรชาวพม่ามักจะกลับบ้าน จะทิ้งเรา พ่อแม่เราไม่ได้รังกียจ เพราะเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน นี้คือเหตุผลของพ่อแม่ ตอนนี้เราสภาพจิตใจแย่มาก คิดถึงเขา เป็นห่วงเขาเพราะอยู่ตัวคนเดียว เราตัดสินใจเลิกกับเขาทั้งที่เรายังรักกัน เจ็บปวด และทรมานมาก ความรักอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆใช่ไหมคะ
เราอยากทราบความคิดเห็นของทุกคนค่ะ
เราอยากออกจากความรู้สึกตรงนี้ เรามูฟออนให้เร็วที่สุด
ใครพอจะมีวิธีแนะนำเราบ้างคะ
ความรักที่เป็นไปไม่ได้เพราะเรื่องของสัญชาติ
เราป็นสาวโรงงานในบริษัทแห่งหนึ่งค่ะ เราพบรักกับหนุ่มพม่า เขาเป็นฝ่ายจีบเราก่อน เราคุยได้ประมาน3เดือนตัดสินใจคบกัน เขาเป็นเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด1ปี มันอาจเป็นระยะเวลาที่สั้น เขาแทคแคร์เอาใจใส่เราทุกอย่าง ไม่ปิดบังเรื่องครอบครัวของเขาที่พม่า เเต่สุดท้ายเราสองคนไปต่อไม่ได้คะ พ่อแม่ของเรากีดกันไม่ให้เราคบกัน บังคับเราให้ออกจากงาน เลิกติดต่อกับเขาทุกช่องทาง เราเข้าใจพ่อแม่เราดี พ่อแม่เป็นห่วงเราอยากให้เรามีความรักที่มั่นคงและระยะยาว พ่อแม่ให้เหตุผลกับเราว่า ชาวพม่าส่วนใหญ่ทำงานที่ไทย หมดสัญญาจ้าง (4ปี) เขาก็จะกลับบ้านโดยที่ไม่กลับมาเมืองไทยอีกเลย เวลาเกิดปัญหาอะไรชาวพม่ามักจะกลับบ้าน จะทิ้งเรา พ่อแม่เราไม่ได้รังกียจ เพราะเขาก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน นี้คือเหตุผลของพ่อแม่ ตอนนี้เราสภาพจิตใจแย่มาก คิดถึงเขา เป็นห่วงเขาเพราะอยู่ตัวคนเดียว เราตัดสินใจเลิกกับเขาทั้งที่เรายังรักกัน เจ็บปวด และทรมานมาก ความรักอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆใช่ไหมคะ
เราอยากทราบความคิดเห็นของทุกคนค่ะ
เราอยากออกจากความรู้สึกตรงนี้ เรามูฟออนให้เร็วที่สุด
ใครพอจะมีวิธีแนะนำเราบ้างคะ