ตามหัวข้อที่ตั้งเลย เข้าเรื่องเลยละกันเนาะ
ตอนนั้นมันเป็นช่วงกีฬาสี โรงเรียนเราจัดโดยประมาน4วัน เรามาแต่วันเเรกกับวันสุดถ้าย เราไม่ได้มาสองวัน พอวันสุดถ้ายซึ่งเป็นพิธีปิด เเราก็มาปกติเเต่สิ่งที่ไม่ปกติคือเพื่อนที่อยู่ในกลุ่ม(มีทั้งหมด5คนมีดป็นเพื่อนสาวอยู1)
ไม่คุยกับเราเลยทั้งวัน เราก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร เราก็พยายามเข้าไปคุยด้วยเเต่สุดถ้ายเขาก็เดินหนีเราไป เเละก็ไม่รอเราด้วยเวลาไปทานข้าวตลอดทั้งวันเลย หลังจากนั้นพอเสร็จกีฬาสีเขาก็กลับมาคุยกับเราเหมื่นเดิมแต่...มันต้องหยุชะงักบงเพราะเราก็ติดกิจกรรมของโรงเรียนกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าเป็นอาทิตกว่าๆถึงจะได้กลับมาเรียนตามปกติ วันนั้นพอเสร็จกิจกรรมเราลาต่ออีก1วัน พอเปิดมาเรียนตามปกติก็เหมื่อนเดิม เขาไม่คุยกับเราเเละ ไม่เล่นกับเราด้วย เเต่ก็ดีหน่อยที่มีเพื่อนที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกนที่เรียนรุ่นเดี่ยวกันมาเล่นด้วย แต่ก็นะมันเหนื่อยใจมากกกเพื่อนที่เล่นด้วยกันมา2-3ปีทำกันแบบนี้หรอทำไมไม่พูดตรงๆเลย ความรู้สึกเหมือนล้นเหลยังไงไม่รู้