ตามข้างบนค่ะ คือเราโดนบังคับให้เรียนทุกวันวันละ2ชมวาดรูปอีก2ชมในข่วงปิดเรียน ให้ใช้โทรศัทพ์ไอแพดคอมฯลฯได้แค่ช่วงเช้า คือเราแค่เหนื่อย บังคับให้เราทำนู้นทำนี่ทั้งที่เราไม่ได้อยากทำ คือรู้ว่าเค้าเป็นห่วงแต่เราก็เหนื่อยเหมือนกัน เค้าไม่เคยถามเราว่าเหนื่อยมั้ยหรือให้กำลังใจเลย เราตั้งใจทำอะไรขึ้นมาเค้าก็ไม่เคยชม มีแต่พูดเชิงลบว่าเอาเรื่องลูกคนนั้นคนนี้มาพูด จนเราไม่อยากทำอะไรแล้วพอไม่ทำเค้าก็ชอบพูดเรามันไม่มีอะไรดีซักอย่างดูลูกคนอื่นบ้าง คือถ้าพูดงี้ก็ไปเป็นแม่เค้าสิ ชอบพูดว่าเราไม่เคยทำให้เค้าภูมิใจเลย เราโกรธเค้าเค้าก็พูดว่าเป็นลูกไม่มีสิทธิ์โกรธพ่อแม่ เพราะพ่อแม่มีบุญคุณกับเรา เป็นลูกต้องตอบแทนบุญคุณให้พ่อแม่ คือเราไม่มีสิทธิ์โกรธหรอเรามีอารมณ์เป็นของตัวเองมั้ย ทำไมเราจะมีอารมณ์โกรธไม่ได้ แล้วที่เลี้ยงเรามาก็คือรอเราตอบแทนบุญคุณอย่างเดียวเลยหรอ เหนื่อย