ที่บ้านมีกันทั้งหมด 6 คน
ผู้สูงอายุ 2 คน 80+ กับ 70+
มีคนที่มีโรคประจำตัว 4 ใน 6 คน

ผู้สูงอายุส่วนใหญ่จะอยู่บ้านค่ะ แต่อีก 4 คนที่เหลือ จะออกไปทำงาน พบปะผู้คน ไปในสถานที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะเรา พบปะผู้คนเยอะมาก แล้วพี่ที่ทำงานก็ไม่ป้องกันอะไรเลย อยู่ในออฟฟิศก็ไม่ใส่หน้ากากอนามัย ทั้งไอ ทั้งจาม ใครติดบ้างก็ไม่รู้ ติดแบบไม่แสดงอาการรึเปล่าก็ไม่รู้ เราติดหรือยังก็ไม่รู้ เราก็กังวลมาก กลัวจะเอาโรคไปติดคนที่บ้าน เราก็เลยเว้นระยะห่างจากทุกคนเลย เราใส่หน้ากากอนามัยตอนอยู่บ้าน นั่งแยกออกมาทานข้าวคนเดียว จะหยิบจับอะไรของคนอื่นจะล้างมือด้วยแอลกอฮอล์ทุกครั้ง พยายามไม่เดินสวนกัน ไม่เขาไปนั่งเล่นในห้องคนอื่นแล้ว 

แต่ผู้สูงอายุที่บ้านเข้าใจว่า "เรารังเกียจเขา" แล้วก็บ่นประมาณว่าน้อยใจ เสียใจที่เราแสดงออกแบบนี้ แต่เราก็อธิบายนะคะ ว่าทำไมเราต้องเว้นระยะห่าง เพราะเราเป็นห่วงจริง ๆ ถ้าคนที่บ้านติดขึ้นมามันจะวุ่นวาย เราไม่ได้มีเจตนารังเกียจเลย แต่ที่บ้านก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ตอนนี้ก็ไม่คุย ถามไม่ตอบกันแล้วค่ะ 

มีใครเคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้ไหมคะ และจะคุยกับผู้ใหญ่ยังไงให้เขาเข้าใจดีคะ